در سال 1950، انریکو فرمی برنده جایزه نوبل فیزیک سوالی را مطرح کرد که هنوز ستاره شناسان را عذاب می دهد: "همه کجا هستند؟". سوال او در پارادوکس فرمی جاودانه شد. این نظریه بیان می کند که بین غیبت ظاهری بیگانگان و احتمال وجود آنها تعارض وجود دارد.
کیهان حداقل سه برابر قدیمی‌تر از منظومه شمسی است و بیش از یک میلیارد تریلیون ستاره دارد. و اگر در این مدت زمان بشریت قبلاً یک سفر (به معنی با فضانوردان) به ماه انجام داده است، چرا موجودات فضایی هنوز ما را ملاقات نکرده اند؟
پاسخ به این سوال توسط چند اخترزیست شناس ارائه شده است. به گفته آنها، تمدن های بیگانه چنان توسعه یافته و بزرگ می شوند که نمی توانند سفرهای بین ستاره ای انجام دهند. آنها یا به دلیل فرسودگی از بین می روند یا به اولویت های هموستاز تغییر جهت می دهند، حالتی که در آن انبساط کیهانی دیگر هدف نیست و تشخیص آنها از راه دور را دشوار می کند.
تمدن‌های بیگانه نزدیک به فرسودگی شغلی ساده‌ترین روش‌ها هستند. آنها محیط را تغییر می دهند و انرژی آزاد را به شیوه ای بسیار ناپایدار پراکنده می کنند و باعث انحراف در مقادیر فیزیکی در مقیاس سیاره ای می شوند.
"این احتمال وجود دارد که اولین حیات فرازمینی کشف شده توسط بشر هوشمند باشد، اگرچه خیلی پیشرفته نیست.".
وانگ و بارتلت اخترزیست شناسان اعتراف می کنند که فرضیه آنها یک نقص عمده دارد: هیچ مدرک واقعی برای این ایده وجود ندارد. نظریه آنها به سادگی بر قوانین حیات روی زمین تکیه دارد، که ممکن است برای سیارات دیگر صدق نکند. و شاید اولین قربانی فرسودگی مجانبی انسانیت باشد. خوشبینانه، شما نمی توانید چیزی بگویید.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین بخوانید: