تحقیقات جدید نشان می دهد که جهان ممکن است در واقع مانند یک دونات غول پیکر باشد، حتی اگر تمام شواهد قبلاً نشان می داد که به اندازه یک کلوچه صاف است.
الگوهای عجیبی که در پژواک های انفجار بزرگ یافت می شود را می توان با این واقعیت توضیح داد که جهان شکل پیچیده تری دارد و ستاره شناسان هنوز صاف بودن را به طور قطعی اثبات نکرده اند. جهان، مقاله می گوید.
تمام مشاهدات انجام شده تا کنون نشان می دهد که جهان مسطح است. در هندسه، «صافی» به معنای رفتار خطوط موازی زمانی است که تا بی نهایت می روند و تلاقی نمی کنند. با این حال، خطوط طولی زمین در خط استوا با یکدیگر موازی هستند، اما در نهایت در قطب ها همگرا می شوند. و این واقعیت که خطوط موازی در ابتدا در نقطه‌ای قطع می‌شوند نشان‌دهنده آن است زمین مسطح نیست (مهم نیست پیروان نظریه مخالف چه می گویند).
همین منطق در مورد جهان سه بعدی نیز صدق می کند. به عنوان مثال، پس‌زمینه مایکروویو کیهانی یا تشعشعات باقیمانده (تابش الکترومغناطیسی کیهانی با درجه همسانگردی بالا و مشخصه طیف یک جسم کاملاً سیاه) اکنون بیش از 3 میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد و با نوسانات دمایی کوچک در سراسر جهان مشخص می‌شود. آسمان. ستاره شناسان اندازه تخمینی این نوسانات را محاسبه و با مشاهدات مقایسه کرد.
اگر اندازه اندازه‌گیری‌شده با اندازه پیش‌بینی‌شده متفاوت باشد، به این معنی است که آن پرتوهای نوری که به‌طور موازی شروع شده‌اند، در فضا-زمان تغییر جهت داده‌اند و این نشان‌دهنده تحریف هندسه جهان است. درست است، همان اندازه‌گیری‌ها نشان داد که اگر انحرافات کوچک (مثلاً به دلیل کهکشان‌ها یا سیاه‌چاله‌ها) را در نظر نگیرید، هندسه کلی جهان همچنان مسطح است.
اما انتخاب های دیگری هم هست. در اینجا، برای مثال، خطوط موازی را روی یک تکه کاغذ بکشید. سپس یک سر کاغذ را به سر دیگر وصل کنید و یک استوانه تشکیل دهید. خطوط در حول دور استوانه موازی باقی می مانند، به این معنی که از نظر هندسی صاف است. و اگر لبه های آن را به هم وصل کنید شکلی شبیه به دونات خواهید داشت. یا یک نوار نازک کاغذ را به صورت دایره ای بپیچید، اما یک طرف آن را 180 درجه بچرخانید. نتیجه یک نوار موبیوس است که همچنان از نظر هندسی صاف می ماند زیرا خطوط موازی همدیگر را قطع نمی کنند.
ریاضیدانان 18 توپولوژی سه بعدی تخت هندسی را کشف کردند. در هر یک از آنها حداقل یک بعد روی خود بسته می شود و گاهی مانند نوار موبیوس می چرخند یا چرخش های جزئی انجام می دهند. در چنین جهان پرپیچ وخیمی، اگر بخواهیم از دور به درون نگاه کنیم، یک کپی (شاید وارونه) از خودمان از سنین بسیار پایین‌تر خواهیم دید.
اخترشناسان توپولوژی جهان را به روش‌های مختلفی اندازه‌گیری کرده‌اند، از جست‌وجوی الگوهای کهکشانی تکراری گرفته تا دایره‌های مشابه در تابش‌های باقیمانده. همه داده ها نشان می دهد که جهان از نظر هندسی مسطح است و توپولوژی ساده ای دارد. اما اخیر مقاله نشان می دهد که اندازه گیری های گذشته محدود بوده است. مشاهدات تشعشعات باقیمانده برخی ناهنجاری های عجیب و غیرقابل توضیح را نشان داده است که در جایی که نباید باشند ظاهر می شوند.
یک جهان با توپولوژی پیچیده می تواند حداقل برخی از ناهنجاری های موجود در پس زمینه مایکروویو کیهانی را توضیح دهد. اگرچه این اثبات قطعی توپولوژی پیچیده نیست، محققان ایده هایی را برای تحقیقات بیشتر ارائه کردند.
همچنین بخوانید: