ستاره شناسان داده های به دست آمده توسط فضاپیمای داون را بین سال های 2015 تا 2018 تجزیه و تحلیل کردند. نتایج نشان می دهد که اقیانوسی شور در زیر سطح سرس وجود دارد. همچنین این امکان وجود دارد که جرم آسمانی از نظر زمین شناسی در سال های نه چندان دور فعال بوده باشد.
فضاپیمای داون از سال 2015 تا 2018 به دور سرس، یک سیاره کوتوله و بزرگ‌ترین جرم شناخته شده در کمربند سیارک‌ها می‌چرخید تا اینکه سوخت آن تمام شد. در مرحله نهایی عملیات، داون وارد مداری در فاصله 35 کیلومتری از سطح سرس شد. هدف او تجزیه و تحلیل ساختار دهانه Occator بود، زیرا دانشمندان قبلاً متوجه رسوبات نمک در سطح آن شده بودند که احتمالاً از اقیانوس زیر سطحی به آنجا رسیده است.
در مرحله اول کار، اخترشناسان داده های گرانشی با وضوح بالا، تصاویر دستگاه را تجزیه و تحلیل کردند و کشف کردند که در اعماق دهانه Occator مخزن عظیمی از آب نمک وجود دارد. محققان پیشنهاد می کنند که برخورد جسم آسمانی که دهانه Occator را ایجاد کرده است می تواند باعث بالا آمدن آب های شور به سطح آن شود.
در مقاله دیگری، دانشمندان از کشف کلریدهای هیدراته در مرکز Cerealia Facula، یک نقطه روشن در مرکز Occator خبر دادند. از آنجایی که این نمک‌ها خیلی سریع آب می‌شوند، نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که آب‌های شور ممکن است همچنان در حال افزایش باشند. این بدان معنی است که ممکن است هنوز یک مخزن آب مایع در اعماق سیاره کوتوله وجود داشته باشد.
سپس دانشمندان ترکیب پوسته سرس را مطالعه کردند. آنها فرض کردند که سیاره کوتوله دوره ای از فعالیت های آتشفشانی منجمد را تجربه کرده است که حدود نه میلیون سال پیش آغاز شد و تا همین اواخر ادامه داشت. در مقاله‌ای جداگانه، ستاره‌شناسان نشان دادند که تپه‌های دهانه Occator ممکن است پس از انجماد جریان‌های گدازه پس از برخورد اجرام آسمانی بر سطح سرس شکل گرفته باشند. این نشان می دهد که فرآیندهای برودتی نه تنها در زمین و مریخ، بلکه در سرس نیز امکان پذیر است.
در دو مطالعه دیگر، دانشمندان نشان داده اند که ذوب های غنی از آب و نمک در سطح سیاره از نظر ترکیب و اندازه با ذوب های موجود در مریخ متفاوت است. همچنین، اخترشناسان مطمئن هستند که برخی از ذخایر در دهانه Occator دارای منابع متفاوتی هستند.
همچنین بخوانید: