در سال 2017، رصدخانه Pan-STARRS در جزایر هاوایی اولین جسم فضایی را که از قسمت بیرونی کهکشان وارد منظومه شمسی ما شد، کشف کرد. به او نام «Oumuamua» داده شد که در زبان هاوایی به معنای پیشاهنگ یا پیام آور است.
این مهمان بین ستاره ای، که دانشمندان را با مجموعه ای از ویژگی های غیرعادی متحیر می کرد، در ابتدا با یک دنباله دار اشتباه گرفته شد. با این حال، مواد کافی از سطح آن تبخیر نمی شود تا یک دنباله دنباله دار معمولی را تشکیل دهد. سپس دانشمندان به این نتیجه رسیدند که در نهایت این یک سیارک است، اگرچه شکل و سرعت آن برای یک سیارک غیر معمول است.
با پرواز از کنار خورشید، Oumuamua سرعت گرفت و آن را دور زد. چنین اثر واکنشی در دنباله‌دارها مشاهده می‌شود: یخی که آنها از آن تشکیل شده‌اند از گرمای خورشید تبخیر می‌شوند و گاز حاصل به جسم شتاب می‌دهد. با این حال، در مورد Oumuamua، دانشمندان نه تنها از فقدان یک ستون گاز قابل مشاهده، بلکه از سرعت غیرمعمول بالایی که با آن شی مرموز از خورشید "رانده شد" شگفت زده شدند.
رفتار Oumuamua به قدری مرموز بود که حدس می زد که این یک سفینه فضایی بیگانه است. با این حال، این نظریه به سرعت رد شد. همچنین، بعید است که یک سفینه فضایی در هر سه بعد بچرخد، همانطور که Oumuamua می کند. به طور کلی، معلوم می شود که جسم هنوز طبیعی است. اما او اهل کجاست؟
دانشمندان مدت‌ها تصور می‌کردند که ممکن است یخ در زیر لایه‌ای از مواد آلی روی سطح بیگانه مرموز پنهان شده باشد. محققان سرعت تبخیر انواع مختلف یخ تحت تاثیر خورشید را محاسبه کردند و این امر چه شتابی به جسم فضایی می‌افزاید. سپس شکل و اندازه احتمالی جسم و همچنین بازتابش آن را مورد مطالعه قرار دادند. همه این محاسبات دانشمندان را به این نتیجه رساند که Oumuamua ممکن است مانند سطح پلوتو از یخ نیتروژن تشکیل شده باشد.
دانشمندان اکنون بر این باورند که Oumuamua از یک سیاره فراخورشیدی دور در حدود 500 میلیون سال پیش در نوعی برخورد جدا شد. پس از آن، او سفر خود را در فضای بین ستاره ای آغاز کرد. به گفته محققان، این جرم در حدود سال 1995 وارد منظومه شمسی شده و در سال 2040 از آن خارج خواهد شد.
ستاره شناسان همچنین اندازه و شکل آن را دوباره محاسبه کردند: طول 44 متر، عرض 45 متر و ضخامت تنها 7,5 متر. اگر این جسم واقعاً از نیتروژن منجمد تشکیل شده باشد، این ممکن است شکل غیرعادی آن را نیز توضیح دهد. لایه های بیرونی یخ به تدریج تبخیر شد و همین امر باعث شد که یخ بیش از پیش صاف شود. دانشمندان قصد دارند به رصد Oumuamua و دیگر اجرام بین ستاره ای ادامه دهند. در آینده تلسکوپ های دقیق و حساس تری در این امر به آنها کمک خواهد کرد.
همچنین بخوانید: