گروهی از دانشمندان دانشگاه کاردیف از فناوری‌های مدرنی استفاده کردند که به ما امکان می‌دهد تا حد امکان به درک فرآیند تولد یک سیاهچاله بسیار پرجرم نزدیک شویم. ستاره شناسان دو نوع رویداد را در نظر می گیرند.
یکی از آنها که «فروپاشی مستقیم» نامیده می‌شود، می‌تواند به سیاهچالهها در شرایط شدید بلافاصله پس از انفجار بزرگ اجازه تشکیل دهد. گزینه دوم شامل تشکیل سیاهچاله ها در نتیجه مرگ ستارگان عظیم است.
اما اگر نسخه تشکیل سیاهچالهها پس از انفجار بزرگ درست باشد، سیاهچالهها به‌طور غیرمعمول غول‌پیکر متولد می‌شوند: میلیون‌ها برابر جرم‌تر از خورشید. آنها به رشد خود ادامه می دهند و سازندهای گاز و ستاره های نزدیک را جذب می کنند. اما دانشمندان مدرن در تلاش برای یافتن سیاهچاله هایی با کمترین جرم هستند. آنها ممکن است عناصری را که برای رمزگشایی کل فرآیند مورد نیاز است از دست داده باشند.
ستاره‌شناسان پس از کشف یکی از کوچک‌ترین سیاهچالهها در مرکز، با وزن میلیون‌بار کمتر از جرم خورشید، در کهکشان ارواح میراخ، توانستند مرزهای تحقیقات خود را گسترش دهند. این ستاره در مجاورت درخشان ترین ستاره میراخ قرار دارد و سایه ای شبح مانند بر روی ستاره می اندازد.
تیم دیویس، محقق از دانشکده فیزیک و نجوم دانشگاه کاردیف: "این گاز گاز را جذب می کند و یکی از مدل های محتمل برای تولد یک سیاهچاله در نتیجه مرگ یک ستاره پرجرم است. این بزرگترین نوع سیاهچاله است که می تواند صدها هزار، اگر نگوییم میلیاردها، بزرگتر از جرم خورشید باشد."
ما دو راه اصلی برای ایجاد سیاهچاله های کلان جرم را می شناسیم و هیچ کدام نمی توانند سیاهچاله هایی با این اندازه را مستقیماً ایجاد کنند. در عوض، آنها احتمالا کوچکتر به دنیا آمده اند و به این اندازه های عظیم رشد کرده اند. دیویس گفت که انجام این کار واقعاً دشوار است زیرا محدودیتی برای مدت زمانی که یک سیاهچاله از زمان پیدایش جهان می تواند ببلعد وجود دارد. "کار ما این مشکل را تقویت می کند. ما نشان داده‌ایم که هر مکانیزمی که یک سیاه‌چاله‌ی پرجرم بسازد، به آنها اجازه می‌دهد تا در هنگام تولد جرمی 500 برابر خورشید ما داشته باشند.»
در حالی که این امر مقیاس را در مقابل نظریه فروپاشی مستقیم قرار می دهد، هیچ یک از این نظریه ها توضیح خوبی برای این که چنین سیاهچاله ای ابرپرجرم کوچک از کجا آمده باشد، ارائه نمی دهد. پاسخ احتمالی احتمالاً شامل تغییرات قابل توجهی در یکی از مدل هایی است که فیزیکدانان در حال حاضر دارند.
بنابراین اکنون فیزیکدانان در مورد اینکه سیاهچاله های جوان پرجرم چگونه به نظر می رسند، بسیار بیشتر می دانند. اما هنوز مطمئن نیستند که از کجا آمده اند.
همچنین بخوانید: