پرواز فضایی طولانی مدت فضاهای پر از مایع را در امتداد سیاهرگ ها و شریان های مغز تغییر می دهد. این بر اساس یک مطالعه جدید از دانشگاه بهداشت و علوم اورگان است.
خوان پیانتینو، نویسنده این مطالعه، استادیار اطفال و نورولوژی در دانشکده پزشکی OHSU، گفت: «این نتایج برای اکتشافات فضایی آینده مهم هستند. همچنین باعث می‌شود درباره برخی از سؤالات اساسی علم و چگونگی تکامل حیات در زمین فکر کنید.» در طول این مطالعه، تصاویری از مغز 15 فضانورد قبل و بعد از کار طولانی مدت در ایستگاه فضایی بین المللی به دست آمد.
محققان از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی برای اندازه‌گیری فضای اطراف عروق - فضای اطراف عروق خونی - در مغز فضانوردان قبل از پرتاب و بلافاصله پس از بازگشت استفاده کردند. آنها همچنین 1، 3 و 6 ماه پس از بازگشت، اندازه گیری های MRI را تکرار کردند. تصاویر فضانوردان با تصاویری از همان فضای اطراف عروقی در مغز 16 زمینی مقایسه شد.
آنها با مقایسه تصاویر قبل و بعد، متوجه افزایش فضاهای اطراف عروقی در مغز فضانوردانی شدند که برای اولین بار در فضا بودند، اما هیچ تفاوتی بین فضانوردانی که قبلا در ایستگاه فضایی کار کرده بودند، پیدا نکردند. پیانتینو گفت: فضانوردان آزمایشی ممکن است به نوعی هموستاز رسیده باشند. در همه موارد، دانشمندان هیچ مشکلی در تعادل یا حافظه بصری پیدا نکردند که بتواند نشان دهنده نقص عصبی در فضانوردان باشد، علیرغم تفاوت های اندازه گیری شده در فضاهای اطراف عروقی مغز آنها. با مقایسه گروه بزرگی از فضانوردان، این مطالعه اولین تحلیل مقایسه ای از جنبه مهم سلامت مغز در فضا است.
فیزیولوژی انسان بر این واقعیت استوار است که حیات طی میلیون‌ها سال تکامل یافته و به کشش گرانشی زمین وابسته است. در فضا، جریان طبیعی مایع مغزی نخاعی در مغز بر اثر گرانش تغییر می‌کند. پیانتینو گفت: «همه ما برای استفاده از جاذبه به نفع خود سازگار شده ایم. "طبیعت مغز ما را در پای ما قرار نداده است - او آن را در بالا قرار داده است. اگر گرانش را از معادله خارج کنید، چه تأثیری بر فیزیولوژی انسان می گذارد؟» محققان تصمیم گرفتند با اندازه گیری فضاهای اطراف عروقی که مایع مغزی نخاعی از طریق آن وارد مغز می شود، به این موضوع پی ببرند.
این فضاها بخشی جدایی ناپذیر از سیستم پاکسازی طبیعی مغز هستند که در هنگام خواب اتفاق می افتد. این شبکه که به عنوان سیستم گلیمفاتیک شناخته می شود، آن را از پروتئین های متابولیکی که در غیر این صورت ممکن است در مغز انباشته می شوند، پاک کند. به گفته دانشمندان، این سیستم در هنگام خواب عمیق بهینه عمل می کند. فضاهای دور عروقی اندازه گیری شده در مغز "سخت افزار" سیستم گلیمفاتیک هستند. افزایش این فضاها در طول افزایش سن رخ می دهد و حتی با ایجاد زوال عقل همراه است.
محققان از روشی استفاده کردند که برای اندازه گیری تغییرات در فضاهای اطراف عروقی با استفاده از اسکن MRI توسعه یافته است. به گفته پیانتینو، نتایج این مطالعه می تواند در تشخیص و درمان بیماری های زمینی مرتبط با مایع مغزی نخاعی مانند هیدروسفالی مفید باشد. پیانتینو گفت: "این نتایج نه تنها به درک تغییرات اساسی که در طول پرواز فضایی رخ می دهد کمک می کند، بلکه به افرادی روی زمین که از بیماری هایی رنج می برند که بر گردش مایع مغزی نخاعی تاثیر می گذارد، کمک می کند."
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین بخوانید: