شراره های خورشیدی می توانستند کاتالیزور حیات روی زمین باشند. یک مطالعه جدید مطالعات قبلی را رد می کند که ادعا می کردند رعد و برق منبع انرژی برای تشکیل مولکول های پری بیوتیک است.
مدت ها قبل از تولد زندگی، زمین یک توپ سنگی بود. پس از یک سلسله بارش شهابی، فوران های آتشفشانی و دیگر رویدادهای ماوراء طبیعی، اولیه ترین اشکال حیات، که ما اکنون آنها را به عنوان موجودات میکروسکوپی می شناسیم، ظاهر شدند. شواهد تاریخی و فسیل‌ها اثر خود را بر روی سنگ‌ها و دیگر تشکل‌ها به جای گذاشته‌اند به ما می‌گویند که حیات حداقل 3,5 میلیارد سال پیش آغاز شده است. با این حال، شرایط محیطی که منجر به پیچیده شدن ترکیب شیمیایی زمین شده است، به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله معتبر Life نشان می دهد که اولین بلوک های سازنده حیات ممکن است در نتیجه فوران های فعال خورشید جوان پدید آمده باشند. یک تیم بین المللی از محققان دریافته اند که ذرات پرانرژی ساطع شده از سوپرشعله های خورشید به ایجاد مولکول های آلی - اسیدهای آمینه و اسیدهای کربوکسیلیک، بلوک های ساختمانی اساسی پروتئین ها و حیات آلی - در جو زمین کمک کردند.
تحقیقات اولیه، از 1800s تا اواخر قرن 20th، بر رعد و برق به عنوان منبعی از مواد شیمیایی پیچیده که منجر به مولکول های پری بیوتیک می شود، متمرکز شده است. اما این مطالعه نشان داد که ذرات پرانرژی خورشید نسبت به رعد و برق منبع انرژی کارآمدتری هستند.
ولودیمیر هایراپتیان، اخترفیزیکدان ستاره ای در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا و یکی از نویسندگان مقاله می گوید: «این یک کشف بزرگ بود. این مولکول های آلی پیچیده را می توان از اجزای اصلی جو اولیه زمین سنتز کرد.
در سال 2016، هایراپتیان مطالعه دیگری را با هم نوشت که نشان داد در مرحله هادین، یعنی دوره شکل‌گیری اولیه زمین، خورشید حدود 30 درصد کم‌نورتر بود. اما شدت سوپرشعله های خورشیدی بسیار بیشتر بود. سوپرشعله ها فوران های قدرتمندی هستند که امروزه فقط هر 100 سال یک بار می بینیم، اما زمانی که زمین برای اولین بار شکل می گرفت، هر 3 تا 10 روز یک بار رخ می داد. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶ نشان داد که شعله‌های فوق‌العاده در خورشید مرتباً با جو زمین برخورد می‌کنند و باعث واکنش‌های شیمیایی می‌شوند.
هایراپتیان و تیمی از دانشمندان بین المللی مخلوطی از گازها - یعنی دی اکسید کربن، نیتروژن مولکولی، آب و مقادیر متغیر متان - را ایجاد کردند که مربوط به جو اولیه زمین است. برای پاسخ به این سوال: "این چه بود - رعد و برق یا شراره خورشیدی؟"، آنها دو شبیه سازی ایجاد کردند. اول، آنها مخلوط های گازی را با پروتون هایی که ذرات خورشیدی را تقلید می کردند، شلیک کردند. در شبیه سازی دیگری، آنها مخلوط های گازی را با تخلیه جرقه ای که صاعقه را شبیه سازی می کرد بمباران کردند.
آنها دریافتند که مخلوط‌های گازی که با پروتون‌های حاوی 0,5 درصد متان شلیک می‌شوند، در مقایسه با تخلیه جرقه، مقادیر بیشتری آمینو اسید تولید می‌کنند که برای یافتن هر گونه اسید آمینه، حداقل به غلظت 15 درصد متان نیاز دارد.
دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که خورشید جوان می تواند نقش مهمی در پیدایش پیش سازهای حیات داشته باشد.
همچنین بخوانید:
- دانشمندان به حل یکی از ویژگی های عجیب خورشید نزدیک شده اند
- ناسا: ابرنواخترها تهدیدی برای حیات روی زمین هستند