محققان دریافتند که گرد و غبار غنی از فسفر که بر روی یخ دمیده می شود ممکن است کلید این پدیده باشد.
صفحه یخی گرینلند دومین صفحه بزرگ در جهان است. بر اساس گزارش مرکز ملی داده های برف و یخ (NSIDC)، مساحت آن حدود 1,71 میلیون متر مربع است. کیلومتر با این حال، ورقه یخ اکنون در حالت ذوب دائمی است و سالانه 500 میلیارد تن یخ از دست می دهد.
به همین دلیل است که منطقه تاریک بسیار نگران کننده است. در طول ماه های تابستان، بخشی از قسمت غربی ورقه یخ با شکوفا شدن جلبک ها روی سطح، رنگ خود را از سفید روشن به خاکستری جوهری تغییر می دهد. محققان در بیانیه ای اعلام کردند که از سال 2000، این شکوفه بزرگتر شده و باعث گسترش منطقه تاریک شده است.
یخ تیره تر، میزان نور خورشید را که به فضا بازتاب می کند، کاهش می دهد و باعث می شود ورقه یخ گرمای بیشتری را جذب کند. با این حال، آنچه باعث شکوفایی این جلبک می شود تا کنون یک راز باقی مانده است.
Janine McCutcheon، میکروبیولوژیست در دانشگاه واترلو در انتاریو و نویسنده اصلی یک مطالعه جدید که داده‌ها را توصیف می‌کند، می‌گوید: «ما شاهد تغییرات زیادی در شکوفه‌هایی هستیم که روی سطح ورقه یخ تشکیل می‌شوند. او به Live Science گفت: «ما می‌خواستیم بهتر بفهمیم که چه چیزی باعث رشد آنها می‌شود.
در ماه های زمستان در قطب شمال، جلبک های یخی، عمدتا شامل Ancylonema nordenskioeldii و گونه های جنس مزوتانیوم، که در اعماق یخ در حالت استراحت باقی می مانند. در بهار، زمانی که یخ ها ذوب می شوند، این جلبک ها به آرامی به سطح مهاجرت می کنند. هنگامی که آنها به سطح می رسند، تابستان قطب شمال نور خورشید XNUMX ساعته را برای فتوسنتز و رشد فراهم می کند. جلبک ها به طور معمول سبز هستند، اما زمانی که در معرض نور خورشید قرار می گیرند، یک ضد آفتاب تیره رنگ ایجاد می کنند تا از خود در برابر اثرات مضر اشعه ماوراء بنفش محافظت کنند. این همان چیزی است که یخ را تیره می کند و از قضا باعث جذب بیشتر نور خورشید می شود.
اما نور خورشید به تنهایی برای ایجاد شکوفه های گسترده ای که محققان مشاهده کردند کافی نبود.
جیم مک‌کویید، یکی از نویسندگان این مطالعه، دانشمند آب و هوا در دانشگاه لیدز در انگلستان، به لایو ساینس گفت: پس از آنالیز محققان نمونه‌های گرفته‌شده از سطح، «مشخص شد که فسفر مهم‌ترین ماده مغذی برای جلبک‌ها است».
در گرینلند، فسفر از هیدروکسی‌لاپاتیت - یک ماده معدنی فسفاته که همچنین حاوی کلسیم، اکسیژن و هیدروژن است - به دست می‌آید که به‌عنوان گرد و غبار از سنگ بستر بر روی یخ حمل می‌شود. همانطور که تغییرات آب و هوایی جو را گرم می کند، سنگ های در معرض خشک تر می شوند و بادها تشدید می شوند.
ذوب یخ در این منطقه همچنین سنگ های غنی از هیدروکسی لاپاتیت بیشتری را در معرض دید قرار می دهد و فسفر موجود را افزایش می دهد. بنابراین، شکوفه‌های جلبکی بخشی از یک حلقه بازخورد مثبت هستند: افزایش ذوب یخ منجر به توزیع بیشتر فسفر می‌شود که رشد جلبک‌ها را تحریک می‌کند، که به نوبه خود، ذوب یخ را افزایش می‌دهد.
با این حال، اکنون که دانشمندان به طور کامل پدیده منطقه تاریک را درک کرده اند، می توانند با دقت بیشتری پیش بینی کنند که ورقه یخی گرینلند با چه سرعتی در حال ذوب شدن است.
همچنین بخوانید: