یک مطالعه جدید نشان داده است که یک سیستم بزرگ از لایه های مه در شش ضلعی زحل وجود دارد.
«هگزاگونی زحل» طوفان عظیمی در قطب شمال این سیاره است که همانطور که از نامش پیداست شکل شش ضلعی عجیبی دارد. این پدیده اولین بار در سال 1980 توسط فضاپیمای وویجر کشف شد و بعداً توسط فضاپیمای کاسینی که از سال 2004 تا 2017 به دور این سیاره می چرخید، جزئیات بیشتری به دست آورد.
اکنون، در یک مطالعه جدید، دانشمندان گروه علوم سیاره‌ای از تصاویر کاسینی و تلسکوپ فضایی هابل استفاده کرده‌اند تا نشان دهند که شش ضلعی زحل چیزی بیش از یک عجایب هندسی است. این ساختار دارای سیستم خاص خود از لایه های دود مه است که بر روی یکدیگر قرار گرفته اند.
آگوستین سانچز-لاوگا: "تصاویر کاسینی به ما این امکان را داده است که کشف کنیم که این شش ضلعی دارای یک سیستم چند لایه متشکل از حداقل هفت لایه مه است که از بالای ابرهای آن تا ارتفاع بیش از 300 کیلومتری بالای آنها امتداد دارد." یکی از استادان دانشگاه کراینا در بیانیه ای گفت.باسکیو که رهبری این تحقیق را بر عهده داشت. سایر جهان‌های سرد، مانند قمر زحل، تیتان یا سیاره کوتوله پلوتو، نیز دارای لایه‌های ابری هستند، اما نه به این مقدار، و فاصله آنها به طور منظم نیست.
محققان دریافتند که هر یک از این لایه های مه حدود 7 تا 18 کیلومتر عرض دارند. این تیم معتقد است که به دلیل تغییرات شدید دمایی در جو زحل (از منفی 120 درجه سانتیگراد تا منفی 180 درجه سانتیگراد)، ساختار ابر احتمالاً حاوی ذرات کریستالی منجمد متشکل از بوتان، استیلن یا حتی پروپان است.
همچنین بخوانید:
- موشک فالکون 9 آزمایش آتش را با موفقیت پشت سر گذاشت
- موشک چینی Kuaizhou-1A اولین ماهواره ها را برای پروژه اینترنت اشیا پرتاب کرد