سیاه چاله یک جرم متوسط که در یک کهکشان کوتوله پنهان شده بود، زمانی که ستاره ای را که خیلی به آن نزدیک شده بود بلعید، به میدان دید اخترشناسان آمد. دانشمندان پدیده ای به نام " فروپاشی جزر و مدی " را مشاهده کرده اند که طی آن بخشی از ماده به فضا پرتاب می شود و بخشی در داخل سیاهچاله می افتد و گرم می شود. باعث انفجاری از تابش شد که برای مدت کوتاهی نور ستاره جمعی کهکشان کوتوله را تحت الشعاع قرار داد.
این شعله توسط دانشمندان با استفاده از آزمایش ابرنواختر جوان (YSE) ثبت شد - مطالعه ای که برای تشخیص کیهان طراحی شده است. انفجارها و رویدادهای سریع اخترفیزیکی که یک تیم بین المللی از دانشمندان روی آنها کار می کنند. رایان فولی، استادیار نجوم و اخترفیزیک در این پژوهش، گفت: «این کشف هیجانانگیز است زیرا ما میتوانیم از رویدادهای مختل کردن جزر و مد نه تنها برای یافتن سیاهچالههای با جرم متوسط در کهکشانهای کوتوله، بلکه برای اندازهگیری جرم آنها استفاده کنیم.» دانشگاه سانتا کروز
نویسنده اول شارلوت آنگوس از موسسه نیلز بور می گوید که یافته های این تیم پایه ای برای مطالعات آینده در مورد سیاهچاله های مشابه فراهم می کند. این واقعیت که ما توانستیم این سیاهچاله با جرم متوسط را در حالی که جذب می شد، بگیریم یک ستارهدانشمند گفت، فرصتی عالی برای کشف آنچه در غیر این صورت از ما پنهان می شد به ما داد. - علاوه بر این، ما میتوانیم از ویژگیهای خود فلاش برای درک بهتر این اجرام گریزان با جرم متوسط استفاده کنیم، که اکثر سیاهچالههای مرکز کهکشانها میتوانند به آنها تعلق داشته باشند.
همچنین جالب:
سیاهچاله های پرجرم در مرکز همه کهکشان های بزرگ، از جمله کهکشان راه شیری ما قرار دارند. دانشمندان تصور می کنند که این اجرام که جرم آنها میلیون ها یا میلیاردها بار بیشتر از جرم خورشید است، می توانسته اند از سیاهچاله های کوچکتری که جرم آنها هزاران جرم خورشید است رشد کرده باشند.
یکی از تئوری ها در مورد چگونگی پیدایش سیاهچاله های کلان جرم این است که جهان اولیه توسط کهکشان های کوتوله کوچک با سیاهچاله هایی با جرم متوسط پر شده بود. با گذشت زمان، آنها ادغام شدند یا توسط کهکشان های پرجرم جذب شدند، هسته های آنها هر بار با هم ادغام شدند و جرم مرکز را افزایش دادند. و این فرآیند ادغام در نهایت سیاهچاله های عظیمی را که امروز می بینیم ایجاد می کند.
همچنین جالب:
روشهای کلاسیک شکار سیاهچالهها، که در حین "تغذیه" فعال خود از ستارهها به دنبال اجسام میگردند، اغلب به اندازه کافی حساس نیستند. یافتن سیاهچالههای متوسط بیشتر در طول یک رویداد مختل جزر و مد میتواند به حل بحث درباره نحوه شکلگیری آنها کمک کند. فوق العاده عظیم سیاه چاله ها
داده های آزمایش YSE به تیم اجازه می دهد تا اولین نشانه های نور را زمانی که سیاهچاله شروع به جذب ستاره کرد، تشخیص دهد. ثبت آن لحظه اولیه کلیدی برای آشکار کردن بزرگی سیاهچاله بود. آنگوس میگوید: «این طغیان فوقالعاده سریع بود، اما از آنجایی که دادههای YSE ما اطلاعات اولیه زیادی در مورد این رویداد به ما میداد، ما واقعاً توانستیم جرم سیاهچاله را مشخص کنیم.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین جالب: