به عنوان بخشی از یک ماموریت جدید با بودجه خصوصی، دانشمندان کاوشگری را برای کاوش سیاره همسایه زهره زمین ارسال خواهند کرد تا ببینند آیا این سیاره خانه حیات است یا خیر. این سری از پروژه‌ها، که ماموریت‌های زهره یاب زندگی نامیده می‌شوند، توسط محققان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و سارا سیگر به عنوان محقق اصلی هدایت می‌شوند. بر اساس آخرین داده ها، در طی ماموریت Venus Life Finder 2023، نمونه هایی از ابرهای اسیدی سیاره همسایه برای جستجوی آثار حیات گرفته می شود.
در نگاه اول، زهره مکان مناسبی برای زندگی موجودات زنده به نظر نمی رسد - دمای سطح آن به 464 درجه سانتیگراد می رسد (که برای ذوب سرب کافی است) و جو تقریباً به طور کامل از کربن و فشار اتمسفر تشکیل شده است. تا 92 برابر بیشتر از "سطح دریاها" روی زمین است.
دانشمندان امید خود را از دست نمی دهند و محاسبه می کنند که در ابرهای بخار اسید سولفوریک در ارتفاع 48-60 کیلومتری ممکن است محیط هایی وجود داشته باشد که فشار و دما بسیار کمتر است و جو آب بسیار بیشتری دارد. از نظر تئوری، چنین محیطی می تواند برای برخی از میکروارگانیسم ها بهینه شود. اگرچه آنها مجبور بودند با بخار اسید سولفوریک غلیظ مقابله کنند، گروه های ابری ظاهراً می توانند "پناهگاه" ایجاد کنند.
در سپتامبر سال گذشته، تیمی از دانشمندان کشف گاز فسفین را در جو زهره اعلام کردند - در زمین، معمولاً فقط توسط میکروب های بی هوازی تولید می شود. به عبارت دیگر گاز می تواند نوعی نشانگر زیستی حیات در سیارات دیگر باشد. اما دانشمندان در ماه ژانویه گفتند که وجود فسفین در جو دلیلی بر وجود حیات نیست.
به هر حال، چند ماه بعد تیم دیگری از دانشمندان مجدداً داده ها را تجزیه و تحلیل کردند و به این نتیجه رسیدند که در مورد فسفین نیست، بلکه در مورد دی اکسید گوگرد، یکی از رایج ترین اجزای جو محلی است. برای اطمینان، نمونه برداری لازم است که قرار است در ماموریت های Venus Life Finder انجام شود.
سه ماموریت به ناهید در دهه آینده برنامه ریزی شده است که هر یک بر اساس نتایج قبلی سازماندهی شده است. تیم محققان شامل دانشمندانی از دانشگاه‌های پیشرو ایالات متحده، از موسسه فناوری ماساچوست تا موسسه فناوری کالیفرنیا خواهد بود. اولین ماموریت به ناهید در ماه مه 2023 با وسیله پرتاب الکترون که توسط آزمایشگاه راکت در حال توسعه است، حرکت خواهد کرد. الکترون کاوشگر فوتون را به زهره می‌رساند، که کاوشگر کوچکی را برای نمونه‌برداری از جو زهره ارسال می‌کند.
این کاوشگر مجهز به یک نفلومتر اتوفلورسانس خواهد بود که پرتو لیزر را پرتاب می کند و پنجره ای در ابرها ایجاد می کند. اگر مولکول های آلی یا پیچیده در جو وجود داشته باشد، در پاسخ به لیزر می درخشند. تعیین دقیق اینکه این مولکول آلی چیست و آیا اصلاً آلی است غیرممکن خواهد بود، اما درخشش گواه بر وجود ماده ای در "هوا" محلی خواهد بود. علاوه بر این، این ابزار تخمین شکل قطرات را در ابرها ممکن می کند - اسید سولفوریک کره های کاملی خواهد بود و هر شکل دیگری وجود مایع دیگری را نشان می دهد. انتظار می رود محیط بسیار تهاجمی این ساز را در سه دقیقه از بین ببرد، اما باید در این زمان وظیفه خود را به پایان برساند.
ماموریت دوم برای سال 2025 برنامه ریزی شده است. برنامه ریزی شده است که از یک بالون بادی استفاده شود که برای یک یا دو هفته در اتمسفر در ارتفاع 52 کیلومتری می ماند و نمونه های کوچکی برای اندازه گیری اسیدیته و جستجوی بخار آب می گیرد. در نهایت در سال 2029 تلاش خواهد شد تا حدود یک لیتر از جو زهره را گرفته و برای تجزیه و تحلیل بیشتر به زمین ارسال شود.
همچنین بخوانید:
- مدارگرد BepiColombo از نزدیک از زهره عکس گرفت
- اخترفیزیکدانان در نهایت احتمال وجود حیات در زهره را آنطور که ما می شناسیم رد کردند