در 26 دسامبر 2022، کاوشگر MAVEN ناسا که در مدار مریخ قرار دارد، یک پدیده نادر را ثبت کرد - نوعی شکست در باد خورشیدی. این "پنجره" باعث گسترش انفجاری جو مریخ شد. آب و هوای فضا شگفتی دیگری را ارائه کرده است که مطالعه آن امکان کسب اطلاعات بیشتر در مورد جهان های بالقوه مسکونی در اطراف ستاره های دور را فراهم می کند.
شدت باد خورشیدی - الکترون ها و یون های هیدروژن که از سطح ستاره پرواز می کنند - به فعالیت آن و وضعیت خاص میدان های مغناطیسی محلی بستگی دارد. گاهی اوقات، یک ستاره ذراتی را با نیرو و سرعت بیشتری ساطع می‌کند که با آرایه‌های کندتری از ذرات منتشر شده زودتر می‌آید. سپس مناطقی با افزایش و کاهش غلظت ذرات باد خورشیدی در منظومه ما ظاهر می شود و این بر جو سیارات تأثیر می گذارد.
این اثر اولین بار در سال 1999 مشاهده شد، زمانی که تضعیف ناگهانی باد خورشیدی اتمسفر و مگنتوسفر زمین را 100 برابر کرد. در عین حال، باید به خاطر داشت که زمین دارای میدان مغناطیسی است که از ما در برابر ذرات کیهانی محافظت می کند، در حالی که مریخ آن را ندارد. در عین حال، مریخ دارای میدان مغناطیسی القایی است. در فرآیند برهمکنش باد خورشیدی با یونوسفر مریخ به وجود می آید. این میدان و ذرات باد خورشیدی را می توان با تجهیزات کاوشگر مداری MAVEN ناسا ثبت کرد.
طی رصد پدیده های الکترومغناطیسی اطراف مریخ در 26 دسامبر 2022، کاهش 10 برابری فشار باد خورشیدی و کاهش 100 برابری در چگالی ذرات آن ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که در این مدت یونوسفر و میدان مغناطیسی القایی سیاره سرخ سه بار منبسط شد. به نظر می رسد جو مریخ از داخل منفجر شده است. بدیهی است که اگر مریخ در منظومه‌ای با ستاره‌ای کمتر «باد» قرار می‌گرفت، تکامل آن مسیر دیگری را دنبال می‌کرد.
تجربه مریخ نشان می دهد که اندازه گیری در محل چقدر مهم است. بدون دستگاه‌های مداری سیارات دور و نزدیک، نمی‌توانیم اطلاعاتی در مورد فرآیندهایی از این نوع به دست آوریم. مطالعه این فرآیندها در منظومه ما اطلاعاتی را برای مدل‌سازی پدیده‌های جوی در سیارات سایر منظومه‌های ستاره‌ای فراهم می‌کند و به طور کلی، مدل‌سازی بهتر فرآیندهای منشأ حیات در جهان‌های دیگر را ممکن می‌سازد.
همچنین بخوانید: