مردم عادت داشتند با اندازه گیری حرکت زمین نسبت به خورشید زمان را بشمارند. اما در حالی که پروازهای زمین به دور ستاره‌اش برای حیات در سیاره آبی ما قابل توجه است، این سفر در مقایسه با سفر حماسی که خورشید - و کل منظومه شمسی ما - را به اطراف مرکز کهکشان راه شیری می‌برد بسیار جزئی است.
به گفته کیت هاوکینز، دانشیار نجوم در دانشگاه تگزاس در آستین، تنها یک چرخش به دور کهکشان راه شیری بین 220 تا 230 میلیون سال زمینی طول می کشد. به عبارت دیگر، اگر زمان را با این «ساعت‌های کهکشانی» اندازه‌گیری می‌کردیم، سن زمین حدود 16 سال (در سال‌های کهکشانی یا کیهانی)، خورشید حدود 20 سال پیش و کیهان حدود 60 سال سن داشت. .
در مقایسه با سال زمینی، سال کهکشانی نشان دهنده زمان در مقیاس بزرگ است، اما اندازه گیری آن در سراسر کهکشان یکسان نیست. آنچه ما زمینی ها سال کهکشانی می نامیم به موقعیت زمین در مارپیچ کهکشان راه شیری بستگی دارد.
اگرچه فیزیک مدارهای سیاره ای شبیه مکانیسم هایی است که مدار منظومه شمسی ما را به دور کهکشان راه شیری شکل می دهد، اما باید پرسید که ستاره شناسان چگونه طول یک سال کهکشانی را محاسبه می کنند. هاوکینز می گوید که این در واقع یک علم بسیار پایه است که در طلوع ستاره شناسی مدرن آشکار شد. او گفت: «این اساساً در مورد مشاهده حرکت ستارگان در اطراف کهکشان است. "شما می توانید حرکت ستاره ها را در کهکشان تماشا کنید و از سرعت و جهت ستارگان دیگر استنتاج کنید."
همچنین بخوانید:
- اخترفیزیکدانان عکس های واضحی از کهکشان TIE Fighter نشان داده اند
- در سال 2245، تمام اطلاعات موجود در جهان به اندازه نیمی از زمین "وزن" خواهند داشت