مشتری تقریباً به طور کامل از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است، اما همچنین حاوی فلزات سنگین است. بر اساس تحقیقات جدید، محتوای و توزیع فلزات در مشتری به این معنی است که این سیاره در «جوانی» سیارههای سنگی زیادی را جذب کرده است.
از زمانی که فضاپیمای جونو ناسا در جولای 2016 به مشتری رسید و شروع به جمع آوری داده ها کرد، درک ما از شکل گیری و تکامل مشتری تغییر کرده است. یکی از ویژگی های این ماموریت ابزار Gravity Science است که سیگنال های رادیویی را از جونو به شبکه فضایی اعماق زمین ارسال می کند. این فرآیند میدان گرانشی مشتری را اندازه گیری می کند و به محققان اطلاعات بیشتری در مورد ترکیب سیاره می دهد.
مشخص است که مشتری از تجمع مواد سنگی شروع به شکل گیری کرد. پس از آن، دوره ای از تجمع سریع گاز از سحابی خورشیدی آغاز شد و پس از میلیون ها سال مشتری به غول امروزی تبدیل شد.
دانشمندان دو نظریه در مورد شکل گیری مشتری دارند. اولی تاکید می کند که این سیاره با پیوستن به سنگ های فضایی کوچک که دانشمندان آن را "سنگریزه" می نامند رشد کرده است، دیگری می گوید که افزایش جرم مشتری با جذب سیاره های بزرگتر اتفاق افتاده است که می توانند در آینده به سیاره های جداگانه تبدیل شوند.
یک مطالعه جدید ممکن است به این سوال پاسخ دهد که مشتری چگونه شکل گرفته است. نامیده می شود "پوسته ناهمگن مشتری" و نویسنده اصلی آن یامیلا میگل، دانشیار اخترفیزیک در رصدخانه لیدن و موسسه تحقیقات فضایی هلند است.
محققان کشف کردهاند که جو مشتری به اندازهای که قبلا تصور میشد همگن نیست. در نزدیکی مرکز سیاره، فلزات سنگین بیشتر از سایر لایهها وجود دارد و به طور کلی، جرمهای این سیاره بین 11 تا 30 جرم زمین است.
نتایج تحقیقات نشان می دهد که مشتری همزمان با رشد پوسته هیدروژن-هلیوم خود، به ساخت عناصر سنگین در ترکیب خود ادامه می دهد. این در تضاد با پیشبینیهای مبتنی بر این واقعیت است که در ابتدا سیاره به دلیل "ریگها" رشد میکرد و به این نتیجه میرسید که هنوز بر اساس سیارههای کوچک یا مدلهای ترکیبی پیچیدهتر است.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین بخوانید: