دانشمندان تقریباً شش بار مطرح کرد محدودیت سرعت نظری که سیاهچاله ها می توانند در فرآیند تکامل خود ایجاد کنند. این ناخوشایندتر است زیرا ممکن است صدها سیاهچاله سرگردان در کهکشان راه شیری وجود داشته باشد که ما چیزی در مورد آنها نمی دانیم. خوشبختانه برای ما، سیاهچاله ها فقط در شرایط استثنایی می توانند تا نقطه نشان داده شده در سطح 10٪ سرعت نور شتاب بگیرند.
دانشمندان بیشتر و بیشتر در مورد رفتار و تکامل سیاهچاله ها یاد می گیرند، اگرچه شکاف هایی در این دانش همچنان باقی است. این تعجب آور نیست. ما ابزار یا توانایی مشاهده مستقیم چنین اشیایی را نداریم. به بیان دقیق، سیاه‌چاله‌ها هنوز یک فرضیه هستند، اگرچه شواهد نظری فراوان و مشاهدات غیرمستقیم آن را تأیید می‌کنند. و مشاهدات اغلب مقدم بر نظریه هستند. به عنوان مثال، سیاهچاله هایی کشف شده اند که جرم آنها از حد تئوری توجیه شده بیشتر است. چرا این اتفاق می تواند رخ دهد توسط محاسبات جدید نشان داده شد که حدود سرعت مجاز برای سیاهچاله ها را افزایش داد.
سیاهچاله ها زمانی که در یک سیستم دوتایی ادغام می شوند، می توانند سرعت و مسیر جدیدی پیدا کنند. یک جفت سیاهچاله در چرخش مداری خود به دور یک مرکز جرم مشترک تا لحظه همجوشی همگرا می شوند و پس از آن یک سیاهچاله جدید با جرم افزایش یافته مقداری سرعت و مسیر بیشتری پیدا می کند. تا به حال دانشمندان معتقد بودند که سیاهچاله ها پس از ادغام نمی توانند با سرعت بیش از 5 هزار کیلومتر بر ثانیه نسبت به نقطه تولد حرکت کنند. شبیه‌سازی‌های جدید و دقیق‌تر نشان داده‌اند که تحت شرایط خاص، سرعت سیاه‌چاله‌ای که از ادغام به وجود می‌آید می‌تواند تقریباً شش برابر بیشتر یا ۳۴۲ ± ۲۸۵۶۲ کیلومتر بر ثانیه باشد. بنابراین، آنها نوار سرعت سیاهچاله ها را تا تقریباً 28 درصد سرعت نور افزایش دادند.
با این حال، همانطور که در بالا ذکر شد، برای اینکه یک سیاهچاله به حداکثر مقدار ممکن شتاب بگیرد، دو شرط باید رعایت شود: اول اینکه چرخش ها (جهت های چرخش) در یک جفت سیاهچاله باید کاملاً مخالف باشند و دوم اینکه آنها باید کاملاً مخالف باشند. باید در امتداد صفحه مدار هدایت شود. فقط در این صورت، سیاهچاله جدیدی که در طول ادغام تشکیل شده است، حرکتی را دریافت می کند که بیشترین شتاب را به آن می دهد.
چنین سرعت هایی به سیاهچاله ها اجازه می دهد تا از میان کهکشان ها عبور کنند و فراتر از مرزهای آنها پرواز کنند. این رفتار احتمال برخورد بین آنها را افزایش می دهد که می تواند ظاهر سیاهچاله ها را با جرمی بالاتر از حد تئوری توضیح دهد (سناریوی برخورد با مسافران از راه دور به سادگی در نظر گرفته نشد). بدیهی است که این امر به ندرت اتفاق می افتد، حتی برای جهان، که با معیارهای ما بی نهایت است، اما برای تسلط بر نظریه و حرکت به سمت عمل، باید محدودیت های احتمالات را دانست.
تا به امروز، یک سیاهچاله شتاب دار کشف شده است که دانشمندان معتقدند نتیجه ادغام دو سیاهچاله دیگر است. با سرعتی در حدود 1542 کیلومتر بر ثانیه حرکت می کند. آنقدر که می‌توانست سریع نیست. و اکنون می دانیم که چقدر کند است.
همچنین بخوانید:
- ستاره شناسان بررسی کرده اند که چگونه یک سیاهچاله غول پیکر یک ستاره عظیم را نابود کرد
- اولین سیاهچاله کلان پرجرم کشف شده است