Астрономите од Центарот за космичка зора ја открија природата на најгустиот регион на галаксии забележан во вселената Телескопот Џејмс Веб во раниот универзум. Научниците веруваат дека тоа би можело да биде прогенитор на масивна галаксија слична на Млечниот Пат, која била забележана додека била во процес на собирање помали галаксии во јато. Ова откритие го унапредува нашето разбирање за формирањето на галаксиите.
Според сегашното разбирање за формирањето на структури во универзумот, галаксиите се формираат хиерархиски, кога малите структури првпат се формираат во многу раниот универзум. На крајот, тие се спојуваат и формираат поголеми структури. Оваа теорија е поддржана со компјутерски симулации и потврдена со набљудувања на галаксии.
За да набљудуваат како се собираат најраните структури, астрономите се обидуваат да погледнат подлабоко во минатото, а со тоа и што е можно поназад. Но, овие извори се многу мали и слаби, така што за откривање е потребна напредна технологија. Во новото истражување, научниците открија, така да се каже, предок на она што сега е веројатно масивно галаксија како Млечниот Пат. Оваа група на помали галаксии, наречена CGG-z5, беше откриена со програма за набљудување наречена CEERS со вселенскиот телескоп Џејмс Веб.
CGG-z5 беше откриен со помош на кодот GalCluster создаден од Николај Силасен од Центарот за космичка зора. „За време на моите студии развив софтвер за откривање на овој вид структура, а сега го применивме на податоците од програмата CEERS“, вели Николај Силасен, кој веќе пронашол слична, но поблиска група галаксии додека го тестирал својот софтвер.
Најсветлите претставници на групата галаксии се откриени порано со помош на вселенски телескоп Хабл. Но, програмата CEERS откри нови и помали учесници. „Другите елементи од групата се мали и слаби. Без високата чувствителност и просторна резолуција на Џејмс Веб, едноставно немаше да можеме да ги откриеме“, велат истражувачите.
Во моментов е тешко да се каже каква ќе биде „иднината“ на групата галаксии CGG-z5. Наместо да формира единствена галаксија, групата подоцна може да се претвори во само големо јато галаксии. Друга можност е дека претставниците на кластерот всушност не се толку густо наредени како што изгледаат, туку се дел од филаментозна структура. Потребни се попрецизни набљудувања со помош на спектроскопија за да се направи разлика помеѓу овие сценарија. А за сега на помош доаѓаат компјутерските симулација.
„За подобро да ја разбереме природата и еволуцијата на CGG-z5, баравме слични структури за симулации од големи размери“, велат истражувачите. „И пронајдоа 14 структури кои тесно се совпаѓаат со физичките својства на набљудуваната група CGG-z5, а потоа ја следеа еволуцијата на овие структури со текот на времето во симулации, почнувајќи од раниот универзум и завршувајќи со сегашната ера“.
Иако точната еволуција на 14-те структури се разликува, тие ја делат истата судбина: по околу 0,5 до 1 милијарда години, тие се спојуваат и формираат единствена галаксија која, додека универзумот ќе достигне половина од својата сегашна возраст, ќе има маса споредлива со Млечниот пат. „Земајќи ги предвид предвидувањата на симулациите, можеме да претпоставиме дека системот CGG-z5 ќе следи сличен еволутивен пат и дека го снимивме процесот на спојување на мали галаксии во една масивна галаксија“, велат научниците.
Исто така интересно: