Avatar: The Last Airbender 3D IMAX Review - Het is tijd om deze planeet te verlaten

Ik herinner me nog hoe ik naar de eerste Avatar ging. Ik was veel jonger en de wereldcinema lijkt niet erg op vandaag. Dit was een tijd vóór de komst van stripboeken, en de meest opbrengende films waren Harry Potter en de Halfbloed Prins, Transformers: Revenge of the Fallen en 2012. Het zijn net actiefilms zonder veel pretenties op kunstzinnigheid, maar actiefilms van een andere aard - soms serieuzer, donkerder en geregisseerd door regisseurs die niet de behoefte voelden om hun personages om de paar minuten grappen in de mond te leggen. Het waren niet per se de beste films, maar ze waren zeker anders. Ik kan hetzelfde zeggen over de nieuwe Avatar: The Last Airbender: het is anders dan al het andere. Terwijl we het equivalent van fastfood uit de filmwereld te eten kregen, was James Cameron bezig met het schrijven en herschrijven van het script voor zijn opus, geduldig wachtend op het moment waarop de technologie zou uitgroeien tot het niveau van zijn ambities. En zo gebeurde het.

De release van "Avatar" is absoluut een baanbrekende gebeurtenis. Is het een grap om dertien jaar te wachten op het vervolg! Hoe vaak gebeurt dit, zelfs na het enorme succes van een nieuwe franchise? Gedurende deze tijd werden we een beetje verwend met alternatieve opvattingen over de nieuwe wereld. Er waren boeken en videogames, en zelfs een show van Cirque du Soleil genaamd Toruk First Flight, die ik met het geluk mocht zien.

Met andere woorden, de anticipatie – de hype, als je wilt – was enorm. Het is geen gemakkelijke taak om een ​​film uit te spuwen die de wereld van blockbusters op zijn kop zette. Bijna onmogelijk – vraag het aan George Lucas. De eerste film werd geprezen om zijn beeld, om zijn revolutionaire gebruik van nieuwe 3D-beeldvormingstechnologie en om zijn eenvoudige weergave van een buitenaardse wereld. Wat bracht het vervolg? Nou... vrijwel hetzelfde.

Oké, niet echt: in sommige bioscopen werd een experimentele versie van de film met een variabele framerate vertoond. Op sommige momenten is het hoger dan we gewend zijn (denk aan "The Hobbit"), en op andere momenten is het traditioneel. Het klinkt interessant, maar de technologie heeft gemengde beoordelingen gekregen, dus ik raad je aan om indien mogelijk de vertoning in IMAX 3D te kiezen.

Lees ook: Een halve man voor een hond: recensie van de film "Finch"

Ondanks het feit dat je niemand kunt verrassen met 3D-films - in de tijd die is verstreken sinds het debuut van het origineel heeft een hele industrie tijd gehad om te verschijnen en te sterven - valt Avatar nog steeds op tegen de achtergrond van alternatieven. Cameron gaf zelf toe dat zijn collega's en grote filmstudio's de kans hebben gemist om een ​​nieuw tijdperk van meeslepende cinema te lanceren vanwege gierigheid, waarbij ze bijna altijd de voorkeur gaven aan de goedkope conversie van een tweedimensionaal beeld naar een driedimensionaal beeld tijdens de postproductie. "Avatar" is niet zo, en elk frame erin is van de auteur. Het is niet verwonderlijk dat voor de start van de film de demiurg zelf op het grote scherm verscheen en het publiek bedankte voor het komen kijken naar zijn film zoals hij het bedoeld had. De toch al oude regisseur zou geschokt zijn als hij wist hoeveel advertenties voor streamingdiensten we te zien kregen voordat de show begon.

"Red de bioscoop", zoals hij ons zou vertellen. Ik, wiens liefde voor bioscopen al lang geleden is verdwenen met de komst van 65-inch tv's en UHD-films, trek niet naar de redder, maar zelfs ik moet toegeven dat thuis kijken naar The Waterway geen zin heeft, hoe groot ook de tv is, of hoe goed de kwaliteit ook is, je hebt een projector Meestal is de uitdrukking "zie het in IMAX of zie het helemaal niet" overdreven, maar in dit geval niet. Van begin tot eind is "Avatar" een attractie waar alle aandacht gaat naar beeld en geluid. Het zijn allemaal dezelfde oohs en aahs van 2009D-effecten als in XNUMX, en dezelfde opwinding van grote geweldscènes en rollende ogen van dwaze dialogen. En dit is een ironische conclusie, omdat Cameron zelf herhaaldelijk filmstrips heeft bekritiseerd vanwege hun te eenvoudige en triviale scenario's, maar hij presenteerde ons opnieuw volkomen banale schurken en helden zonder een greintje logica in hun acties. En als deze film technisch gezien met kop en schouders boven alle andere uitsteekt, is het script nauwelijks superieur aan enige andere populaire blockbuster.

Zoals je kunt zien, kan ik de technologische prestaties van de film alleen maar toejuichen. Dit is een ongelooflijke terugkeer naar Pandora, dat sindsdien nog mooier is geworden. Dit is de tweede verschijning van oude personages, van wie sommigen dood hadden moeten zijn. Alles is als voorheen: pijlen vliegen uit het scherm richting het publiek, water stroomt over en elk stofje is op zijn plaats.

Het grootste probleem van de film is de lengte. Avatar: The Last Airbender duurt ongeveer drie uur plus, en dat is drie uur, waarvan het grootste deel is gewijd aan de mockumentary-opnamen op een verre maan. Cameron lijkt meer geïnteresseerd te zijn in het leven van zeewalvissen en verbazingwekkende planten dan in de drijfveren van de menselijke personages, die weer hun gebruikelijke banale posities hebben ingenomen. De schurk is op zijn plaats, de held is op zijn plaats. De film doorloopt alle clichés die hij in handen kan krijgen, dit keer herhaalt hij gedeeltelijk niet het klassieke Pocahontas-verhaal, maar zijn eigen creaties - in het bijzonder zijn er veel elementen van Titanic. De eerste film werd ook bekritiseerd vanwege het script, maar zelfs daar leek de motivatie van de personages mij doordachter, hoewel weinig origineel.

In het vervolg verlaat Jake Sully, die nog steeds wordt gespeeld door de strenge Sam Worthington, de Omaticaya-stam en besluit te vluchten voor de terugkerende aardbewoners, wiens rangen hij vrijwillig heeft verlaten. Bij hem zijn zonen Neteiam en Lo'ak en dochters Tuktirei en Kiri. Ik zal niet ingaan op de details van de Pandoran Santa Barbara, maar je kunt er zeker van zijn dat de meeste van de drie uur gewijd zijn aan hun familie-ervaringen, in plaats van aan de explosies of gevechten die men zou hopen. Ik vind het eigenlijk niet erg om elk personage grondig te onderzoeken, maar in dit geval slaagde Cameron er niet in om interessante personages te creëren. De plot van de eerste film was heel eenvoudig, maar het werkte voor hem. Er zijn zoveel wezens met een blauwe huid en moeilijk te onthouden namen die vechten om schermtijd dat je op een gegeven moment gewoon moe wordt. Het is niet overdreven om te zeggen dat de prijs van sympathie van het publiek nog steeds zal worden gewonnen door de walvis, die niet alleen zijn eigen tragische achtergrondverhaal met flashbacks kreeg, maar ook regels met ondertitels.

Lees ook: Zwaartekracht van wereldschaal. Recensie van de tv-serie "Invasion"

Ondanks dat het de tweede aflevering is, voelt Avatar: The Last Airbender aan als een prequel. Het lijkt erop dat de regisseur van plan is het verhaal van verschillende generaties mensen en Na'vi te vertellen. Nadat hij ons heeft voorgesteld aan de nieuwe hoofdpersonen, bereidt hij zich voor op het derde, mogelijk grotere deel. De nieuwe personages hebben geen indruk op me achtergelaten, maar ik geef toe dat er veel potentieel is voor een interessant vervolg. Zelfs volledig platte schurken flitsten plotseling nieuwe gezichten, dus misschien zal de Canadese tovenaar ons meer verrassen.

vonnis

Wat is het resultaat? Ik moet concluderen dat het niet mogelijk was om het effect van de eerste film te herhalen. Alles is beter - beeld, graphics, actie - maar het is nog steeds een voortzetting van een al bekend idee. Maar "Avatar: het pad van water" - niet de slechtste manier om drie uur door te brengen. Het is een ongelooflijke attractie om op het grote scherm te zien en een voorbeeld van hoe moderne computergraphics eruit zouden moeten zien als ze niet gehaast zijn. In een wereld die je zo snel mogelijk wilt verlaten, mag je de kans niet missen om je hals over kop in de oceanische uitgestrektheid van Pandora te storten.

Als u Oekraïne wilt helpen in de strijd tegen de Russische bezetters, kunt u dat het beste doen door te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.