Ik denk dat elke min of meer enthousiaste persoon bij het kopen van zijn eerste smartphone heeft nagedacht over hoe krachtig het is. In aantallen in ieder geval. Zo had mijn voormalige LG G2 een processor met vier cores van 2,23 GHz, terwijl de laptop destijds slechts twee cores van 1,5 GHz had. Daarom vandaag Root-Nation De FAQ is precies hieraan gewijd: mobiele processors en de belangrijkste vragen daarover.

Hoe verschillen mobiele processors van niet-mobiele?

Een gewone gebruiker zal denken dat als verschillende processors - smartphones en desktops - dezelfde frequentie hebben, hun vermogen hetzelfde zal zijn. In feite zijn alleen de cijfers in de AnTuTu-benchmark en meer gespecialiseerde programma's afhankelijk van de processor zelf, en de prestaties van het systeem zijn afhankelijk van een concept als de chipset, waar ik het later over zal hebben.

Desktopprocessors worden net zo vaak gebruikt op het werk als in games. Ze worden uitgebuit in Sony Vegas, in Photoshop, bij geluidsbewerking, bij het renderen van driedimensionale scènes. "Pocket" -processors worden het vaakst gebruikt bij het schrijven van tekst, bij het bekijken van streaming video, bij minimaal geladen taken, en hun kracht zorgt vooral voor de soepelheid van animaties en de snelheid van het verwerken van eenvoudige verzoeken.

Bovenstaande verschillen komen voort uit het feit dat smartphone-processors zogenaamde single-chip-systemen zijn. Dat wil zeggen, ze hebben onmiddellijk een videoversneller, RAM en datatransmissiesystemen, waaronder Bluetooth, GPS en 4G. Op een desktop-pc bevinden al deze slots zich op het moederbord en bevinden ze zich volgens een bepaald schema, dat de "chipset" wordt genoemd. En de meeste van deze componenten moeten extra worden aangeschaft, terwijl ze REEDS op een enkelkristalsysteem zijn geïnstalleerd. De analoog van desktopcomputers die het dichtst in de buurt komt, is bijvoorbeeld een micro-pc Lenovo IdeaCentre-stick 300 . Voeg gewoon toe rijden monitor!

De reden hiervoor is zo'n complex stuk terminologie als architectuur. Dit is een reeks opdrachten die een bepaalde processor op een bepaalde manier kan uitvoeren. Dat wil zeggen, we hebben, laten we zeggen, Russisch gesproken, wat geen probleem is om te leren, en waarmee je jezelf kunt uiten in het dagelijks leven. En er is een wetenschappelijke taal, rijk aan termen, maar veel flexibeler en technischer - het is moeilijk te leren, maar je kunt bijna elke taak uitvoeren die voor je ligt.

architectuur x86, dat 32-bits processors voor pc's aanstuurt, draait op de instructieset CISC of Complex Instruction Set Computer. Dit is een technische taal. De ARM-architectuur is de andere kant opgegaan en gebruikt een vereenvoudigde RISC-instructieset of Reduced Instruction Set Computer. Dit is een vereenvoudigde, spreektaal. Uit dit verschil vloeien energie-efficiëntie, de gestelde taken en de behoefte aan monokristallijne systemen voort. Variaties van RISC worden trouwens ook gebruikt in x64.

Vervolgens moet u een feit als throttling onthouden. Dit, als iemand het niet weet, is het proces van het vertragen van de processor vanwege de sterke verwarming. Het werkt alleen op een lagere frequentie om niet door te branden. Moderne desktopprocessors zijn bijna niet vatbaar voor dergelijke problemen, omdat ze koelers hebben en de volumes van systeemeenheden ervoor zorgen dat lucht vrij naar binnen kan circuleren, ook door de ventilatieopeningen.

Mobiele processors zitten ingeklemd tussen bijvoorbeeld de batterij en het scherm, en bij verwarming is throttling meer merkbaar dan ooit. Tegelijkertijd zijn er ook onaangename sensaties - als de smartphone van metaal is, kan deze opwarmen tot gevaarlijke temperaturen en zal het erg onaangenaam zijn om hem in uw hand te houden.

Wat is het verschil tussen ARM v6, ARM v7 en ARM v8?

Vaak worden in Google Play in de bijschriften van games en applicaties zinnen geschreven als "functionaliteit is getest op ARM v6" of "het product is alleen compatibel met ARM v7". Wat zijn al deze ARM v%digit%? Het antwoord is simpel - het is een architectuur zoals x86 en x64.

Allereerst benadruk ik dat ARM v6-processors 32-bits zijn, en hieruit volgen veel van hun beperkingen. Ze ondersteunen geen grote hoeveelheid RAM, ondersteunen niet meer dan één fysieke kern, ondersteunen geen Adobe Flash-technologie (uit de doos, software-ondersteuning was vrijwel onmiddellijk voltooid). ARM v7 ondersteunt al het bovenstaande, maar is nog steeds een 32-bits systeem.

De eerste 64-bits microarchitecturen werden in 2010 door ARM geïntroduceerd - dit was ARM v8, dat werd ondersteund door de meest geavanceerde (op dat moment) processormodellen, te beginnen met de Cortex-A53 en Cortex-A57, evenals de A7 single -chipsystemen die worden gebruikt in de iPhone 5S en andere producten Apple in 2013.

Samenvattend hebben we een perfecte implementatie van de uitdrukking "meer is beter". ARM v6 is slechter dan ARM v7, ARM v7 is slechter dan ARM v8. Ondanks dit, vanwege de lage prijs, wordt de "zes" nog steeds beschouwd als budgetapparaten, minimaal gericht op games en niet zo hebzuchtig voor de batterij - en hoe geoptimaliseerd de nieuwe modellen ook zijn, met de toename van frequenties, de behoefte want de macht neemt ook toe.

Wat is de hiërarchie van smartphoneprocessors?

Ik heb lang geleden aandacht besteed aan deze vraag, toen er geschillen begonnen te ontstaan ​​- welke smartphone is krachtiger, de LG G2 of Samsung Galaxy Notitie 3? De laatste had een octacore-processor, wat vier processors meer is dan die van LG, maar hij was niet zozeer superieur aan de concurrent - alleen dankzij 3 GB RAM. En ik vond het leuk dat de processors niet samenwerkten in de Note 3. Dit leidde me tot de analogie van een auto met twee motoren die niet weten hoe ze elkaar moeten helpen.

De tweede keer dat deze vraag onlangs ter sprake kwam, was toen ik besloot de Qualcomm Snapdragon-chipsets 650 en 625 te vergelijken. Toen ik hoorde dat de eerste zes kernen heeft op 1,8 GHz en de tweede maar liefst acht op 2 GHz , natuurlijk dacht ik , dat de tweede beter is. Vergelijkingssites gaven mij hetzelfde beeld. Mijn collega's corrigeerden me echter en voerden dit aan met het volgende.

De Qualcomm Snapdragon 650 heeft zes kernen - ja, maar twee daarvan zijn Cortex-A72, vlaggenschip-smartphonekernen zonder vijf minuten. De Snapdragon 625 heeft acht kernen en ze zijn allemaal Cortex-A53. En gezien de bijzonderheid van multitasking, is het de oudste processor die verantwoordelijk is voor stroom. De A53-variant is alleen in frequentie beter dan de A72, wat helemaal geen hoofdkenmerk is:

In andere opzichten, te beginnen met de grootte van de L2-cache, die twee keer zo groot is, en eindigend met de Dhrystone-prestaties, die meer dan twee keer zo groot is, overtreft de A72 de A53. Het belangrijkste verschil is de rol van kernels in de big.LITTLE-verbinding. Dit is hetzelfde waardoor een auto met twee motoren een goede aankoop kan zijn - een zwakke en energiebesparende kern werkt aan zwakke taken, en een krachtige en resource-intensieve kern is verbonden met sterke. A53 kan zowel de rol van LITTLE-core als de rol van big-core vervullen, en A72 - alleen groot. Dit legt naar mijn mening het duidelijkst de hiërarchie van kernels onder elkaar bloot.

Daarnaast zijn er nog andere parameters van een eenkristalsysteem. GPU bijvoorbeeld. De 650 heeft Adreno 510, de 625 heeft 506. De 650-processor presteert dus beter bij het werken met games, video's en andere grafische afbeeldingen. Ik vermeld alleen dat de maximale resolutie van de camera, ondersteuning voor 4G, verschillende Bluetooth- en Wi-Fi-standaarden afhankelijk zijn van de processor in de smartphone, NFC en GPS. Waarom herinner ik mij alleen? Omdat de gemiddelde gebruiker het niet nodig heeft.

We kiezen een smartphone juist vanwege de individuele elementen, omdat deze, in tegenstelling tot een pc, niet kunnen worden vervangen. We kunnen geen module aan de smartphone toevoegen NFC, tenzij het natuurlijk Project Ara is (die waarschijnlijk niet meer van de grond zal komen), en een pc kan het gemakkelijk doen. En we kiezen een smartphone, kijkend naar bijvoorbeeld 4G-ondersteuning, of de hoeveelheid RAM, of de kwaliteit van het scherm - of het nu AMOLED is of de meest voorkomende TFT. Daarom kiezen we de chipset niet rechtstreeks, maar via de afzonderlijke componenten die erop staan.

Hoe belangrijk is het aantal cores in de processor?

Hier is de situatie eigenlijk heel lastig. Het is gemakkelijk om te zeggen dat meer kernen meer warmte betekent, en hoe krachtiger de kern, hoe meer het de batterij opslokt. Hoe beter het technische proces, hoe hoger het vermogen en hoe MINDER de gegenereerde warmte. En in verband met big.LITTLE gedraagt ​​het batterijverbruik zich niet zo voorspelbaar. En belang is een heel persoonlijk begrip.

Uiteraard is een single core processor niet geschikt voor het bekijken van 4K video. Voor games op de Unreal Engine 4-engine met tessellation, smoothing en ambient occlusie is niet elke computerprocessor geschikt, laat staan ​​een mobiele. Als vertragingen in het menu je irriteren of het schakelen tussen programma's te lang duurt - ja, je hebt krachtigere processors nodig.

Tegelijkertijd kan een deel van de taken uitsluitend worden opgelost door het aantal kernen te vergroten en het andere deel door de kwaliteit ervan te verbeteren. Als er veel niet erg vraatzuchtige taken tegelijk zijn, dan beslissen de kernen, als er een paar zijn, maar zware, dan zijn de frequenties, cache, algemene prestaties enzovoort al beslist. De problemen van stroomvoorziening en, belangrijker nog, verwarming zijn ook niet eenvoudig, omdat nieuwe modellen in dit opzicht meestal beter zijn geoptimaliseerd. Ik kan maar één ding met zekerheid zeggen: meer cores betekent beter.

Heeft het zin om mobiele processors te overklokken?

Ik denk dat ieder van ons minstens één keer heeft gehoord over het overklokken van de processor, videokaart en zelfs RAM! En in verband met de populariteit van dit proces, rijst de volgende vraag: is het zelfs de moeite waard om het op een smartphone te doen?

Ja, het is logisch. Maar ongeveer alles in orde. Ten eerste zal overklokken zonder root-toegang niet werken, omdat de frequenties van de standaardfirmware strak zijn vastgelegd. Vervolgens moet u het eenvoudige hulpprogramma AnTuTu CPU Master installeren, dat slechts een paar schuifregelaars bevat. We hebben ze op het gewenste percentage ingesteld, het wordt aanbevolen om het met niet meer dan 20% te verhogen, hoewel 4PDA-specialisten het met 60% hebben weten te overklokken zonder het apparaat te beschadigen. We herstarten de smartphone - en voilà, voor de volgende frequentiewijziging hebben we een officieel overgeklokte smartphone!

Nu we hebben uitgezocht HOE we een smartphone kunnen overklokken, laten we eens kijken WAAROM. Logisch, toch? Ja, met een frequentieverhoging van 20% zullen we de prestaties verbeteren, maar dit zal niet merkbaar zijn in games of in het menu. Als je spel achterblijft, kan overklokken de situatie niet redden - het is ofwel te slecht geoptimaliseerd, of je hebt niet genoeg GPU of RAM, en de processor zal je waarschijnlijk niet redden van vertragingen.

Dus de verhoging zal geen resultaten opleveren, het zal alleen het verbruik verhogen van wat? Juist, kracht. Dit is waar mijn verwrongen logica zich verbergt. Je kunt de frequenties verhogen en je kunt ze verlagen! Ja, dit zal leiden tot verminderde prestaties, maar in kritieke situaties bestaat de kans dat het apparaat veel langer zal werken.

Nogmaals, er is geen garantie dat dergelijke manipulaties tot tastbare veranderingen zullen leiden, omdat smartphones meestal zijn geoptimaliseerd voor het werken met frequenties. Er is echter een kans, en die is zeker tastbaarder dan de kans om productiviteit te krijgen OnePlus 3 vanaf elke budgetsmartphone.