Iedereen heeft gehoord over dit luchtverdedigingssysteem van Israël, maar weinig mensen weten er in detail van. In dit artikel proberen we alles te weten te komen. In Oekraïne wordt nu veel gesproken over de noodzaak om de lucht te sluiten om de aanvallen van de bezetters vanuit de lucht teniet te doen en onze steden te beschermen tegen raket- en bomaanvallen door de luchtvaart. We begrijpen allemaal dat NAVO-landen deze stap niet zullen zetten, maar dergelijke verzoeken verschijnen voortdurend in de massamedia en sociale netwerken. De gebeurtenissen van de afgelopen maanden hebben ons geleerd dat we aan onze eigen veiligheid moeten denken, ook vanuit de lucht. Onze luchtverdedigingssystemen worden voortdurend aangevuld met nieuwe soorten wapens, krachtige raketsystemen en MANPADS, die helpen bij het bestrijden van vijandelijke bombardementen. We hebben al geschreven over de luchtafweerbewapening van onze luchtverdedigingstroepen, evenals de tekortkomingen en het ontbreken van luchtafweersystemen voor de lange afstand.
Er wordt veel gepraat over dit onderwerp. Veel experts, journalisten en het leger stellen voor om aandacht te besteden aan de ervaring van Israël en zijn beroemde Iron Dome. We hebben besloten om deze kwestie nader te onderzoeken en uit te zoeken wat het multifunctionele mobiele luchtverdedigingssysteem van Israël is. Over dit alles in ons materiaal hieronder.
Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: het leger waardeerde de Piorun MANPADS . zeer
Wat is de Iron Dome?
Kortom, de Iron Dome is een effectief multifunctioneel mobiel luchtverdedigingssysteem ontwikkeld door Rafael Advanced Defense Systems. Het werk aan dit systeem begon in december 2007 en werd in drie jaar voltooid. Minder dan een maand na de goedkeuring, op 7 april 2011, werd het systeem voor het eerst gebruikt in gevechten.
Het is het laagste niveau van Israëls raketverdedigingsarchitectuur, ontworpen om ongeleide raketten en drone-aanvallen vanuit de Palestijnse gebieden en door Hezbollah gecontroleerd Libanon tegen te gaan.
Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: overzicht van MANPADS Starstreak
C-RAM voor alle weersomstandigheden
Iron Dome wordt gekenmerkt door een zeer hoge mobiliteit en een breed scala aan toepassingen. Met zijn hulp kunt u raketten onderscheppen, zelfs zeer korte afstands-, artillerie- en mortiergranaten, vliegtuigen, helikopters, drones, precisiemunitie en kruisraketten. Kort gezegd worden dergelijke systemen C-RAM genoemd (contraraket-, artillerie- en mortiersystemen).
Het systeem is in staat om in alle weersomstandigheden te werken, inclusief zware regenval, laaghangende bewolking, zandstormen of dichte mist.
Het systeem bestaat uit drie hoofdelementen: de ELM 2084 detectie- en volgradar (MMR), het batterijcommandocentrum (BMC) en de Tamir-onderscheppingsraketwerper.
Lees ook: Wapen van Oekraïense overwinning: MANPADS FIM-92 Stinger
Waarom is de Iron Dome gemaakt?
In de oorlog tussen Israël en de Palestijnen kiest niemand specifiek de middelen. Aangezien Palestina geen eigen leger heeft, opereert het in guerrilla-methoden en gebruikt het zelfgemaakte wapens. Het moet duidelijk zijn dat deze wapens niet erg nauwkeurig zijn, geen grote vernietigende kracht hebben, maar dit is genoeg om schade toe te brengen aan de burgerbevolking en de infrastructuur van het land.
Israël wordt voortdurend geconfronteerd met onverwachte raket- of mortieraanvallen. De dreiging kan uit bijna elke richting komen, en dichtbevolkte gebieden van Israëlische steden zijn een gemakkelijk doelwit, zelfs voor wapens met een lage precisie. Zonder een geleidingssysteem raakt de raket misschien niet altijd het doel, maar als dat wel het geval is, kan het verlies van mensen of infrastructuur aanzienlijk zijn. Vanwege de korte afstand tussen de lanceerinrichting en het doel, ligt de tijd tussen het schot en het raken van het doel in het bereik van 15-90 seconden, wat zeer weinig tijd geeft voor de reactie van de burgerbevolking en het leger. Daarom moesten er maatregelen worden genomen om dit soort dreiging tot een minimum te beperken, en als resultaat werd het Iron Dome-systeem gecreëerd.
Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: luchtafweerwapens die onze lucht beschermen
Geschiedenis van de creatie en het succes van het gebruik van Iron Dome
Israël begon in 2007 met de ontwikkeling van Iron Dome, voltooide de laatste tests in 2010 en zette de eerste batterijen van het systeem in 2011 in. Tussen 2011 en april 2016 heeft Iron Dome naar verluidt meer dan 1500 doelen onderschept. Zo beweerde het Israëlische leger tijdens het conflict met Hamas in november 2012 dat de Iron Dome 85% van de 400 raketten onderschepte die vanuit de Gazastrook waren afgevuurd, die waren gericht op strategische objecten of burgergebieden.
Israël voerde tussen 2012 en 2014 kleine upgrades uit aan het systeem en aan het begin van het Israëlisch-Palestijnse conflict in de Gazastrook in 2014 waren negen batterijen in gebruik, waarvan er twee met spoed in gebruik werden genomen. Voor het begin van het conflict hadden Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad tot 10 raketten en mortiergranaten in de Gazastrook opgeslagen.
Tijdens de zomer werden 4500 raketten en mijnen op Israël afgevuurd. Ongeveer 800 werden geïdentificeerd als een bedreiging voor de Israëlische nederzettingen en werden gevangen genomen. Van hen werden er 735 met succes neergeschoten, dat is 90%. Dat wil zeggen, het Iron Dome-systeem heeft honderden Israëlische levens gered.
Voor de verschijning van Iron Dome, tijdens de Libanonoorlog van 2006, lanceerde de terroristische groepering Hezbollah 3970 raketten op Israël. Hiervan troffen 901 bevolkte gebieden, waarbij 44 Israëli's omkwamen.
Sinds de lancering van het systeem is Israël doorgegaan met het updaten van de software en hardware van Iron Dome. In november 2017 demonstreerde Israël met succes een marinevariant van het systeem, de C-Dome genaamd, die verschillende luchtdoelen vernietigde tijdens een live-vuurtest.
In maart 2021 voltooide Israël de modernisering van de Iron Dome, waardoor het mogelijk werd om raketten en onbemande luchtvaartuigen te gebruiken. Israël testte de capaciteiten in tests die gelijktijdige raketsalvo's en drone-aanvallen omvatten, zeiden functionarissen.
Tegen mei 2021 had Israël 10 operationele batterijen van het Iron Dome-systeem en had het bijna 1000 raketten onderschept die tijdens de gevechten in de Gazastrook waren gelanceerd. Aan het einde van het Israëlisch-Palestijnse conflict van 2021 vuurde de militante groep meer dan 4000 raketten af op Israël, waarvan ongeveer 20-33% het Israëlische grondgebied niet bereikte.
Tijdens de crisis beweerden de Israëli's dat Iron Dome voor 90% effectief was in het vernietigen van vijandelijke raketten. Sommige bronnen beweren dat Iron Dome 1428 van de 1500 raketten heeft onderschept die bevolkte gebieden naderden met een slagingspercentage van 95%. Voor het eerst werd ook bekend dat het systeem vijf drones die vanuit de Gazastrook waren gelanceerd, onderschepte en vernietigde.
Israëlisch-Amerikaanse samenwerking bij de ontwikkeling van Iron Dome
Het "Iron Dome"-systeem is oorspronkelijk ontwikkeld door het Israëlische militair-industriële complex en later werd dit project financieel ondersteund door de Verenigde Staten. Pas enige tijd later stond Israël de Verenigde Staten toe om enkele componenten voor zijn complex te produceren. Hoewel nu 55% daarvan in de VS wordt geproduceerd.
Zoals ik hierboven schreef, heeft Israël naast de landversie ook een marinesysteem (C-Dome) ontwikkeld dat gebaseerd kan zijn op oorlogsschepen. Het maakte het mogelijk om nauwkeurige slagen af te leveren vanaf een bewegend platform, bijvoorbeeld vanaf een manoeuvreerbaar schip. Het Amerikaanse leger speelde een zeer belangrijke rol in dit project.
Daarnaast maakt het Iron Dome-systeem deel uit van de geïntegreerde I-Dome-oplossing voor het manoeuvreren van troepen in het veld, terwijl het op één voertuig is geïnstalleerd.
Hoeveel Iron Dome-systemen zijn er momenteel in gebruik?
Israël is erg voorzichtig met zijn militaire geheimen, dus informatie over hoeveel batterijen en in welke configuratie het zich aan de frontlinie houdt, is geheim. Er wordt aangenomen dat het op dit moment ongeveer 10 batterijen zijn. Er wordt aangenomen dat elke batterij met zijn vuur een gebied van 150 vierkante kilometer kan bestrijken.
De Verenigde Staten verwierven twee Iron Dome-batterijen en beide werden geleverd aan Fort Bliss, Texas. Deze locatie is gekozen vanwege de nabijheid van de US White Sands Missile Range in New Mexico. De systemen zullen uiteindelijk naar het Midden-Oosten worden gestuurd om Amerikaanse bases in de regio te beschermen tegen verrassende luchtaanvallen.
Lees ook: Goedenavond, we komen uit Oekraïne: de beste binnenlandse games
Waar is de Iron Dome van gemaakt?
De "Iron Dome" -batterij bevat 3-4 draagraketten, een gevechtscontrolesysteem en een radar. Elke draagraket kan maximaal 20 Tamir-onderscheppingsraketten bevatten. Vanaf 2012/2013 kostte de productie van een complete batterij ongeveer $ 100 miljoen. Elke Iron Dome-batterij kan een gebied van maximaal 150 vierkante kilometer beschermen tegen tactische raketten en mortiervuur. Om interceptorraketten te redden, kan het Iron Dome-systeem onderscheid maken tussen raketten die bevolkte gebieden bedreigen en raketten die op open terrein zullen vallen zonder schade aan te richten.
Het Iron Dome-systeem bestaat uit drie hoofdcomponenten. De eerste van hen is verantwoordelijk voor het detecteren van bedreigingen, het is een multifunctionele multi-sensor radar ELM-2084 MS-MMR. Het is ontwikkeld door het bedrijf Elta, dat deel uitmaakt van Israeli Aerospace Industries. De radar werkt in de S-band en is uitgerust met een antenne met actieve fasescanning. Naast Iron Dome wordt deze radar ook gebruikt in de Israëlische David's Sling en Barak systemen.
Het ELM 2084 MMR multifunctionele radarstation detecteert inkomende doelen en biedt begeleiding voor de Tamir-onderscheppingsraket. Het is een 3D actieve elektronisch gescande array (AESA) die werkt in de S-band frequentie. Volgens de fabrikant heeft de ELM 2084 de mogelijkheid om tot 1100 doelen te volgen.
Het tweede onderdeel is het Iron Dome slagveldbesturingssysteem dat is ontwikkeld door mPrest Systems, dat is gelieerd aan het al genoemde Rafael-bedrijf.
Het laatste onderdeel zijn de straalwerpers en interceptorraketten zelf, ontwikkeld door Rafael Advanced Defense Systems Ltd. Iron Dome kan doelen detecteren en raken op een afstand van maximaal 70 km. De interceptor van het Tamir-systeem heeft een lengte van 3 m, een diameter van 0,16 m en een gewicht op het moment van lancering van 90 kg. Het maakt gebruik van een opdrachtregel voor gegevensoverdracht en een ingebouwde actieve radarzoekmachine voor begeleiding, en maakt gebruik van een explosieve kernkop voor fragmentatie om doelen te vernietigen. Launchers kunnen op een afstand van andere componenten worden geplaatst.
De productiekosten van de Tamir-interceptor werden oorspronkelijk geschat op $ 100, maar recente schattingen schatten de kosten per eenheid op ongeveer $ 000-40.
Lees ook: Wat economische sancties betekenen voor het ruimteprogramma van Rusland?
Hoe werkt Iron Dome?
Radars van het Iron Dome-systeem bewaken voortdurend het luchtruim van het land op de detectie van raketten of artilleriegranaten. Na het vastleggen van het doel worden de gegevens erover onmiddellijk overgebracht naar het controlecentrum, waar het wordt verwerkt, en na analyse met behulp van computeralgoritmen, wordt het verzonden naar de operators die achter de bedieningspanelen zitten. Ze beslissen of ze interceptorraketten activeren of niet. Wanneer een besluit wordt genomen om deze dreiging te onderscheppen, wordt een raket op het doelwit gelanceerd, met als taak het te vernietigen.
Het systeem werkt selectief. Dit betekent dat Iron Dome niet elk gedetecteerd doelwit vernietigt. Wanneer de computers die verantwoordelijk zijn voor het analyseren van de inkomende raket besluiten dat deze geen bevolkte gebieden zal raken of in zee zal vallen, wordt er geen verdere actie ondernomen. Als het systeem vaststelt dat de inkomende raket een bedreiging vormt, wordt er een luchtafweerraket op afgeschoten.
In de beginfase wordt het, dankzij tweerichtingscommunicatie, bestuurd door een radarstation, maar na het naderen van het doel komt een zeer gevoelig actief radarsysteem van nauwkeurige geleiding, geïnstalleerd in de neus van de raket, in actie. Terwijl de Tamir het doelwit nadert, activeert de zeer nauwkeurige en overbelastingsbestendige proximity-ontsteker een kernkop van 35 pond die de dreiging neutraliseert.
Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: Javelin FGM-148 ATGM – genadeloos voor vijandelijke tanks
Is de Iron Dome betrouwbaar?
Volgens de fabrikant is het Iron Dome-systeem 90% effectief, dat wil zeggen dat slechts 10% van de door de vijand afgevuurde granaten het doel bereikt. Gezien de kleine afstanden tussen aanvallers en verdedigers, verschillende aanvalsrichtingen, verschillende verzadiging, niet altijd ideale weersomstandigheden en verschillende schiettijden, kan worden aangenomen dat het systeem in deze omstandigheden zeer effectief is.
Voor het grootste deel wordt één projectiel gebruikt om één doel te vernietigen. Wanneer het systeem een potentiële bedreiging voor een belangrijke faciliteit of een deel van het land detecteert, kunnen twee Tamir-raketten op één doel worden afgevuurd, wat de kans op vernietiging van de dreiging verder vergroot.
Zelfs de beste Amerikaanse antiraketsystemen vereisen de lancering van twee raketten om het doelwit te neutraliseren, dus Iron Dome kan worden beschouwd als de hoogste wereldwijde standaard. Als je breder kijkt, overtreft Iron Dome ze zelfs, als je rekening houdt met de korte afstanden vanaf de lanceerplaats en de korte tijd om te reageren en het object te neutraliseren.
Natuurlijk zijn er lekke banden en storingen. Zo schoot het systeem tijdens de laatste botsingen in mei 2021 de Israëlische Skylark-drone neer, vervaardigd door het bedrijf Elbit Systems. Dit veroorzaakte grote bezorgdheid in commandokringen, aangezien een dergelijke situatie niet zou mogen bestaan.
Het radar- en controlecentrum had de drone correct moeten identificeren, maar om de een of andere reden deden ze dat niet. Het onderzoek in deze zaak loopt nog. Misschien is het resultaat van dit incident inspanningen om betrouwbare miniatuurherkenningssystemen te ontwikkelen, vergelijkbaar met die in vliegtuigen, om soortgelijke fouten in de toekomst te voorkomen.
Het moet ook duidelijk zijn dat de aanvallende partij voortdurend leert zijn raketten te verdedigen en probeert een kwetsbaarheid in het systeem te vinden die de effectiviteit van de Iron Dome kan beïnvloeden. Onlangs zijn er massale aanvallen geregistreerd die erop gericht zijn het systeem te overladen met het aantal te vernietigen objecten. Bovendien worden de Palestijnse facties ondersteund door externe machten, zoals Iran en Moskou, die proberen zoveel mogelijk informatie te verkrijgen over elk van Israëls verdedigingssystemen.
We weten niet hoe de betrouwbaarheid van de "Iron Dome" in de toekomst zal worden aangetast door het verlies van een van de Tamir-raketten die in 2019 op het grondgebied van Palestina is gevallen. Aangenomen mag worden dat veel landen die weinig vriendschappelijke betrekkingen hebben met Israël interesse hebben getoond in de overblijfselen van deze raket.
Lees ook: Chemische wapens van Rusland: hoe gevaarlijk is het en wat zijn de mogelijke gevolgen
Is Iron Dome winstgevend?
Als je de bovenstaande prijzen voor één Tamir-raket vergelijkt met die raketten die door de vijand worden gebruikt, dan lijkt het op het eerste gezicht dat Israël in een verliezende positie verkeert. Een dergelijke berekening zou echter onjuist zijn. De schade aan de infrastructuur die de Israëli's zouden kunnen oplopen door dergelijke aanvallen, zou reparaties vereisen die veel duurder zijn dan de kosten van een interceptorraket. Daarnaast zijn er ook verliezen voor de economie door mogelijke uitvaltijd als een belangrijk onderdeel van de infrastructuur beschadigd is, en zelfs door uitval nadat een alarm is afgegaan, waardoor mensen gedwongen worden onderdak te zoeken. De dreiging voor luchthavens, ook internationale, veroorzaakt enorme logistieke problemen als gevolg van het herschikken van vluchten, en ook de economie van Israël, die sterk gericht is op buitenlandse toeristen, lijdt.
We moeten ook kijken naar de kosten van de gezondheidszorg. Hoe groot zouden de verliezen aan Israëlische kant zijn, zo niet voor de "Iron Dome"? Hoeveel mensen hebben de rest van hun leven gespecialiseerde zorg nodig die wordt ondersteund door hun lokale gezondheidsdienst en tegen welke kosten? Dergelijke vragen zijn moeilijk te beantwoorden.
Laten we ook het psychologische effect noemen. Het bestaan van een systeem als de "Iron Dome" geeft het volk van Israël een soort veiligheidskussen en gemoedsrust. Israëli's beseffen dat wanneer ze naar bed gaan, het systeem wakker is en in staat zal zijn om de meeste bedreigingen op te vangen. Als die er niet was, zou de stress die de bewoners van de meest kwetsbare gebieden ervaren zeker groter zijn. En hoe vertaal je zo'n factor in geld?
Dat wil zeggen dat het Iron Dome-systeem over het algemeen een kosteneffectieve oplossing is. Op de lange termijn, met de introductie van verdere verbeteringen, zoals batterijen voor laserwapens, zal de efficiëntie ervan verder toenemen en zouden de operationele kosten moeten dalen.
Lees ook: Stap over voor slechtsblade: Amerikaanse kamikaze-drones voor de verdediging van Oekraïne
Wat is de toekomst van de Iron Dome?
Gezien de relatief hoge kosten van elke raket en de toenemende intensiteit van het vuur, wordt het noodzakelijk om te zoeken naar alternatieve middelen om dreigingen te neutraliseren. Lasersystemen die al in gebruik zijn als onderdeel van een lager beschermingsniveau genaamd "Iron Beam", zijn bij uitstek geschikt voor deze behoefte.
Naarmate hun kracht toeneemt, neemt ook hun vermogen om grotere en grotere doelen te vernietigen toe. Met een redelijk hoge vuursnelheid kun je aanvallen afhandelen die zelfs geavanceerde verdedigingen zoals de Iron Dome kunnen uitschakelen.
Een ander gebied waar het Iron Dome-systeem zich naar verwachting zal ontwikkelen, is kunstmatige intelligentie. De component voor slagveldbeheer en gegevensverwerking maakt al gebruik van algoritmen om het traject van een gevolgde dreiging te schatten. Hierdoor kunnen, zoals we al hebben gezegd, operators vertellen waar de raket kan vallen en of deze moet worden geneutraliseerd. In de toekomst kan worden aangenomen dat het gebruik van kunstmatige intelligentie verder zal worden verbeterd en zal helpen beslissen wat rationeler is om tegen elk specifiek doelwit te gebruiken - een Tamir-raket, een laser of bijvoorbeeld snelvuurartillerie .
Ook mag worden aangenomen dat de radarsystemen verder zullen worden aangepast om massale aanvallen beter te kunnen opvangen. Verdere aanpassingen zullen het waarschijnlijk mogelijk maken om zoveel mogelijk doelen tegelijkertijd te vernietigen en zullen helpen om objecten in de lucht correct te identificeren.
Lees ook: Bayraktar TB2 UAV review: wat voor beest is dit?
Heeft Oekraïne Iron Dome nodig?
Deze vraag is vrij ingewikkeld. Het punt is dat het op de een of andere manier onjuist is om de gebieden van Oekraïne en Israël te vergelijken. Voor de bescherming van een bepaalde stad, bijvoorbeeld Charkov of Kiev, zouden dergelijke luchtafweersystemen natuurlijk nuttig zijn. Ze zijn in staat om een klein gebied te beschermen, dus ze zouden ook effectief zijn in een grensgebied. Maar dergelijke systemen zijn vrij duur. Bovendien zijn de wapens van de Orks duidelijk niet dezelfde als die van de Palestijnse terroristen. Daarom is de kwestie van het verwerven van de Iron Dome zeker niet het juiste moment. We hebben luchtafweersystemen nodig om met raketten, vliegtuigen en helikopters om te gaan, en dit gaat zeker niet over Iron Dome. Maar het idee is erg interessant, en de ervaring van Israël moet zeker worden overgenomen, vooral met zo'n buurman uit het noorden en oosten, en gezien de veroverde Krim, zelfs vanuit het noorden.
De oorlog gaat door, maar we zullen er zeker in winnen, want we verdedigen ons huis, ons land. Verbrand de indringers in de hel! Alles zal Oekraïne zijn! Dood aan vijanden!
Als u Oekraïne wilt helpen in de strijd tegen de Russische bezetters, kunt u dat het beste doen door te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.