Het wapen van de Oekraïense overwinning: het MIM-23 Hawk luchtverdedigingssysteem

Spanje zal bijgewerkte MIM-23 Hawk-luchtverdedigingssystemen overdragen aan Oekraïne. Wat is er interessant aan dit systeem en hoe zal het helpen om het luchtruim van Oekraïne te beschermen?

Het sluiten van het luchtruim werd vanaf het begin van de Russische invasie een prioriteit. Dit probleem werd vooral acuut na de gebeurtenissen van 10 oktober, toen Oekraïense steden werden onderworpen aan massale beschietingen door raketten en drones. Regeringsvertegenwoordigers en de president van Oekraïne hebben onze westerse partners herhaaldelijk verzocht om luchtverdedigings- en raketafweersystemen over te dragen om kritieke objecten te beschermen tegen Russische raketten en drones. Het nieuws dat de Spaanse regering heeft besloten ons het MIM-23 Hawk luchtruimdefensiesysteem te verstrekken, werd in Oekraïne zeer positief ontvangen.

De MIM-23 Hawk is een zeer interessant en effectief luchtverdedigingssysteem, dat tot voor kort bijna het belangrijkste luchtverdedigingssysteem van de VS was, wat het zeer wenselijk maakt voor Oekraïne. Laten we eens kijken wat er speciaal is aan het MIM-23 Hawk-systeem en hoe het de verdediging van het luchtruim van ons land zal helpen versterken.

Lees ook: Het wapen van de Oekraïense overwinning: het Franse Crotale luchtverdedigingssysteem

Wat is er interessant aan het MIM-23 Hawk-systeem?

De Hawk was de eerste geleide luchtafweerraket voor de middellange afstand die werd ingezet door het Amerikaanse leger en het oudste SAM-systeem dat tot de jaren negentig door het Amerikaanse leger werd gebruikt.

De HAWK (Homing All the Way Killer) MIM-23 is een all-weather Luchtdoelraketsysteem voor lage en middelhoge hoogten, ontworpen en vervaardigd door het Amerikaanse defensiebedrijf Raytheon.

De ontwikkeling van het HAWK semi-actieve radarzoekersysteem voor de middellange afstand begon in 1952 en in juli 1954 kende het Amerikaanse leger Raytheon een volledig ontwikkelingscontract voor de raket toe. Northrop zou de draagraket en oplader, radars en het vuurleidingssysteem leveren. De eerste testvuren vonden plaats in juni 1956 en de ontwikkelingsfase werd in juli 1957 voltooid. De initiële operationele capaciteit (IOC) van de basis HAWK, de MIM-23A, werd bereikt in augustus 1960 toen het systeem in dienst kwam bij het Amerikaanse leger. In 1959 werd een Memorandum of Understanding getekend tussen Frankrijk, Italië, Nederland, België en de NAVO, zodat het HAWK-systeem het belangrijkste werd voor het NAVO-blok. Later ondertekenden Duitsland en de VS een overeenkomst over de gezamenlijke productie van het systeem in Europa. Daarnaast is een speciale subsidieovereenkomst gesloten voor de levering van Europese systemen aan Spanje, Griekenland en Denemarken, evenals overeenkomsten voor directe verkoop van Amerikaanse systemen aan Japan, Israël en Zweden. De verkoop in Japan leidde al snel tot een coproductieovereenkomst die in 1968 begon. In dezelfde regio leverden de VS ook schenkingen van HAWK's aan Taiwan en Zuid-Korea.

De belangrijkste taak van het systeem is het bestrijden van snel vliegende luchtdoelen, juist vanaf het aardoppervlak. Het systeem behoort tot de klasse van luchtafweerraketsystemen.

Aanvankelijk was het bereik van het systeem 25 km op doelen met een hoogte van 14 km, maar in latere versies begon een raket met verbeterde mogelijkheden te worden gebruikt. Nu kan het luchtafweerraketcomplex doelen raken op een afstand van maximaal 40 km en op een hoogte van 18 km.

Het projectiel kan een maximale snelheid van Mach 2,4 (817 m/s) ontwikkelen en een fragmentatieraketkop van 54 kg is verantwoordelijk voor effectieve doelschade. Het wordt gelanceerd vanaf een gesleepte of zelfrijdende draagraket met drie raketten.

Lees ook: Stille moordenaars van moderne oorlogsvoering: de gevaarlijkste militaire UAV's

Varianten van het HAWK luchtverdedigingssysteem

• HAWK Fase I: Fase I omvatte het vervangen van de CWAR door de AN/MPQ-55 Improved CWAR (ICWAR) en het upgraden van de AN/MPQ-50 PAR-configuratie naar de Improved PAR (IPAR) door toevoeging van een digitale MTI (moving target indicator). De eerste PIP Phase I-systemen werden tussen 1979 en 1981 gebruikt.
• HAWK Fase II: Fase II werd ontwikkeld in 1978 en in gebruik genomen tussen 1983 en 1986. De AN/MPQ-46 HPI opgewaardeerd naar de AN/MPQ-57-standaard door sommige delen van de op vacuümbuis gebaseerde elektronica te vervangen door moderne solid-state circuits en een optische TAS (Tracking Adjunct System) toe te voegen. De TAS, aangeduid als OD-179/TVY, is een elektro-optisch (televisie)volgsysteem dat de prestaties en overlevingskansen van de Hawk verbetert in omgevingen met een hoge ECM.
• HAWK Fase III: De ontwikkeling van de Fase III PIP begon in 1983 en werd voor het eerst gebruikt door het Amerikaanse leger in 1989. Fase III was een belangrijke upgrade die de hardware en software voor de meeste systeemcomponenten, de nieuwe CWAR AN/MPQ-62, aanzienlijk verbeterde. Het voegde single-scan doeldetectie toe en verbeterde de HPI naar de AN/MPQ-61-standaard door het HAWK low-altitude simultaneous attack (LASHE) systeem toe te voegen. Het is het LASHE-systeem waarmee het Hawk-luchtverdedigingssysteem verzadigingsaanvallen kan tegengaan door tegelijkertijd verschillende doelen op laag niveau te onderscheppen. De ROR-radar werd verwijderd uit de Phase III Hawk-eenheden.

Lees ook: Het wapen van de Oekraïense overwinning: het NASAMS-luchtverdedigingssysteem dat Washington beschermt

MIM-23 Hawk-ontwerp

Het Hawk systeem bestaat uit een groot aantal componenten. Deze elementen werden meestal op verrijdbare aanhangwagens gemonteerd, waardoor het systeem semi-mobiel was. Het transport en de lancering van de Yastrub-raket wordt uitgevoerd vanaf de gesleepte drievoudige M192-draagraket.

In 1969 werd de SP-Hawk zelfrijdende draagraket geïntroduceerd, die werd geïnstalleerd op de rupsband M727 (aangepaste M548), maar het project werd in augustus 1971 gesloten.

Lees ook: Het wapen van de Oekraïense overwinning: anti-tank raketsysteem Stugna-P - de Ork-tanks zullen niet worden overweldigd

MIM-23 raketten voor HAWK luchtverdedigingssystemen

De raket wordt aangedreven door een dubbele stuwkrachtmotor met een versnellingsfase en een aanhoudfase. De MIM-23A-raketten waren uitgerust met de M22E8-motor, die 25-32 seconden werkt. Maar de daaropvolgende MIM-23B en nieuwere raketten zijn uitgerust met een M112-motor met een acceleratiefase van 5 seconden en een aanhoudfase van ongeveer 21 seconden. De M112-motor heeft meer stuwkracht, waardoor de koppeling groter wordt. Het projectiel heeft een dun cilindrisch lichaam en vier lange deltavormige vleugels met uitgesneden koorden die zich uitstrekken van het midden van het lichaam tot een licht taps toelopende staart. Elke vleugel heeft een achterste stuurvlak.

De MIM-23A heeft een minimaal inschakelbereik van 2 km, een maximaal inschakelbereik van 25 km, een minimale inschakelhoogte van 60 meter, een maximale inschakelhoogte van 11 km en is uitgerust met een explosieve/fragmentatie kernkop van 54 kg.

De MIM-23B heeft een minimaal inschakelbereik van 1,5 km, een maximaal inschakelbereik van 35 km, een minimale inschakelhoogte van 60 m, een maximale inschakelhoogte van 18 km en een explosieve/fragmentatie-kernkop van 75 kg. Er zijn ook andere geavanceerde raketten zoals MIM-23C, MIM-23D, MIM-23E/F, MIM-23G/H, MIM-23K/J en MIM-23L/M.

Lees ook: Alles over General Atomics MQ-9 Reaper-drones

Radar- en controlesystemen

De nieuwste versie van de Hawk Phase-III-batterij omvat:

• PAR AN/MPQ-50 puls acquisitie radar. PAR is het belangrijkste middel om vliegtuigen op grote en middelgrote hoogte te detecteren. Dankzij de C-bandfrequentie kan de radar bij elk weer werken. De radar bevat een digitale bewegende indicator (MTI) voor gevoelige doeldetectie in gebieden met veel lawaai en een gespreide pulsherhalingsfrequentie om de effecten van blinde snelheden te minimaliseren. De PAR bevat ook verschillende ECCM-functies en maakt gebruik van een airless zenderopstelling. In de fase III-configuratie verandert de PAR niet.

• Continue golfradar (CWAR). Het AN/MPQ-55 X-band continue golfsysteem wordt gebruikt voor doeldetectie. Het apparaat wordt gemonteerd op een eigen mobiele aanhanger geleverd. Het apparaat verwerft doelen in een azimut van 360 graden en levert gegevens over de radiale snelheid en onbewerkte bereikgegevens van het doel.

• HPIR krachtige verlichtingsradar. Vroege AN / MPQ-46 High Power Illuminator (HPIR) -radars hadden slechts twee grote schotelantennes naast elkaar, één voor zenden en één voor ontvangen. HPIR krachtige verlichtingsradar lokaliseert en volgt automatisch gespecificeerde doelen op azimut, hoogte en bereik. Het dient ook als een interface-eenheid die azimut- en lanceerplaatshoeken, berekend door de Automatic Data Processor (ADP) in het Informatie Coördinatiecentrum (ICC) naar de IBCC of het Verbeterde Platoon Commandopunt (IPCP) naar de drie draagraketten verzendt.

• ROR-bereik Alleen radar. De pulsradar (AN/MPQ-37 of AN/MPQ-51 Phase II) wordt automatisch ingeschakeld als de HPIR-radar het bereik niet kan bepalen, meestal als gevolg van interferentie. ROR is moeilijk te jammen omdat het slechts korte tijd werkt tijdens het inschakelen en alleen als er storingen zijn.

• BCC Battery Control Centraal systeem. Het BCC-systeem biedt faciliteiten voor mens/machine-interface. De Tactical Control Officer (TCO) leidt alle BCC-operaties en houdt de tactische controle over alle opeenvolgende acties. De TCO houdt toezicht op alle functies en heeft de bevoegdheid en het vermogen om elke deelname in of uit te schakelen en vastgestelde prioriteiten te wijzigen. De Tactical Management Assistant assisteert de TCO bij detectie, identificatie, evaluatie en afstemming met senior teams. De tactische bedieningsconsole geeft deze twee operators de nodige informatie over het doel en de batterijstatus, evenals de nodige bedieningselementen.

• ICC Informatie Coördinatie Centrum. Het ICC is het vuurleidings- en operationele communicatiedatacentrum voor de batterij. Het biedt een snelle en consistente reactie op kritieke doelen. Automatische detectie, sequentiebepaling van bedreigingen, IFF (Home-Foreign Identification Transceiver) gevolgd door automatische doeltoewijzing en lanceringsfuncties worden geleverd door het ICC. Het ICC bevat een ADP (automatische gegevensverwerker), batterijterminalapparatuur en communicatieapparatuur. De automatische gegevensverwerker bestaat uit een elektronische gegevensverwerker (EDP) en een gegevensontvangsteenheid (DTO). De DTO vormt een interface tussen andere systeemhardware en de EDP. Behalve de invoer van de solid-state lezer en de uitvoer naar de printer, verloopt alle communicatie met het beslissingscentrum via de gegevensontvangsteenheid. Een elektronische gegevensverwerker is een gemilitariseerde digitale computer voor algemeen gebruik die speciaal voor deze rol is aangepast.

• PCP-eenheid commandopost. Het wordt gebruikt als vuurleidingscentrum en commandopost voor de AFU (Airborne Fire Unit). Het kan ook worden gebruikt ter vervanging van het informatiecoördinatiecentrum. De commandopost van de PCP-eenheid biedt handmatige en automatische doelverwerking, herkenning, intra-block, intra-batterij en luchtverdediging commando-en-stafcommunicatie, evenals indicatie- en vuurleidingsfaciliteiten voor een bemanning van drie. Het is in wezen een ICC-informatiecoördinatiecentrum met een tactisch display en gevechtsbesturingsconsole, een centrale communicatie-eenheid, een statusindicatiepaneel en een automatische gegevensprocessor. Het tactische display en de gevechtsbesturingsconsole bieden de mens-machine-interface voor de AFP (Assault Fire Platoon).

• Launcher M192 (LCHR). Deze mount ondersteunt maximaal drie kant-en-klare raketten en wordt alleen geactiveerd aan het begin van een vuurcyclus. Wanneer de vuurknop wordt geactiveerd in het batterijcontrolecentrum of in het handmatige controlecentrum, worden verschillende launcherfuncties tegelijkertijd uitgevoerd: de launcher keert terug naar de ingestelde azimut- en elevatiehoeken, stroom wordt geleverd om de raketgyroscopen, elektronische en hydraulische systemen te activeren, de launcher activeert de raketmotor en lanceert de raket. De launcher is uitgerust met een elektronische uitschakeling en sensoren waarmee je in elke puntsituatie kunt schieten.

Lees ook: Wapens van Oekraïense overwinning: het leger waardeerde de Piorun MANPADS . zeer

Gevechtsgebruik

Het Hawk-systeem bestaat uit zeven hoofdcomponenten. Het informatiecoördinatiecentrum en het batterijcontrolecentrum voeren essentiële commando- en controlefuncties uit, waaronder automatische gegevensverwerking, identificatie van het buitenland en digitale spraak- en gegevensoverdracht. De AN/MPQ-35 of AN/MPQ-50 (Hawk phase II) Pulse Radar (PAR) is een 20 rpm zoekradar voor het detecteren van doelen op grote/middelgrote hoogte. De AN/MPQ-34 of AN/MPQ-55 (Hawk fase II) Continuous Wave and Impulse Acquisition Radar (CWAR) biedt doeldetectie op lage en gemiddelde hoogte, terwijl de High Power Illuminator AN/MPQ-doelen volgt en verlicht (HIPIR) - 33-39 of AN/MPQ-46 (Fase I Hawk) of AN/MPQ-57 (Fase II Hawk) of AN/PQ-61 (Fase III Hawk). De MIM-23 Hawk-raket vervult een functie voor het aangrijpen van doelen en biedt krachtige bescherming tegen vliegtuigen en helikopters, kruisraketten en tactische ballistische raketten voor de korte afstand. Launchers ondersteunen, naast de raketgeleidingsfunctie, pre-launch commando's en transporteren raketten in tactische situaties.

Een typische HAWK-batterij bestaat uit een PAR-radar, een CWAR-radar, twee HPIR-radars, een ROR-radar, een ICC-informatie- en coördinatiecentrum, een BCC-batterijcontrolecentrum, een AFCC-aanvalsvuurleidingconsole, een PCP-pelotoncommandopost, twee draagraketten en zes M192 draagraketten met 18 raketten.

De Phase III HAWK-batterij bestaat uit een PAR-radar, een CWAR-radar, twee HIPIR-radars, een FDC-branddistributiecentrum, een IFF Identification Friend or Foe-transceiver, zes 18-raket DLN digitale draagraketten.

Lees ook: Het wapen van de Oekraïense overwinning: het Aspide luchtafweerraketcomplex

Technische kenmerken van de MIM-23 Hawk

• Type: grond-luchtraket voor lage en middelhoge hoogte
• Begeleidingssysteem: semi-actieve radar-homing met proportioneel
  navigatie
• Raketsnelheid: Mach 2,7
• Aandrijving: raketmotor op vaste brandstof met dubbele stuwkracht
• Installatiegewicht: MIM-23A – 584 kg, MIM-23B – 627,3 kg
• Raketkop: MIM-23A - 54 kg brisante fragmentatieactie; MIM-23B – 75 kg explosieve fragmentatie
• Werkbereik: MIM-23A - van 2000 tot 32000 m, MIM-23B - van 1500 m tot 40000 m
• Afmetingen raket: lengte 5,08 m; diameter 0,37 m; spanwijdte 1,19 m.

Als gevolg van de laatste raketaanvallen van de Russen in Oekraïne heeft niet alleen de kritieke infrastructuur te lijden, maar ook de burgerbevolking van steden en dorpen. Luchtverdedigingsmiddelen zijn nu enorm belangrijk voor ons land. Het MIM-23 Hawk-systeem zal zeker niet overbodig zijn, dus we kijken er naar uit en bedanken onze westerse partners.

Lees ook: 

• "Neptunes" raakte de kruiser "Moskou": alles over deze anti-schip kruisraketten
• Vergelijking van F-15 Eagle en F-16 Fighting Falcon: voor- en nadelen van jagers

De indringers kunnen nergens aan vergelding ontsnappen. Wij geloven in onze overwinning! Eer aan Oekraïne! Glorie aan de strijdkrachten! Dood aan vijanden!

Als u Oekraïne wilt helpen in de strijd tegen de Russische bezetters, kunt u dat het beste doen door te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.