Wat Splatoon 3? Waarschijnlijk de beste online shooter van de afgelopen jaren. Deze heldere exclusieve Nintendo Switch is er al in geslaagd om alle mogelijke verkooprecords te breken, dus het is niet verwonderlijk dat een paar maanden na de release de game er al in is geslaagd om een betaalde add-on te krijgen. Maar niet alles is zo eenvoudig.
Laten we beginnen met het feit dat de toevoeging twee golven bevat. De eerste is niet meer dan een voorgerecht, maar het hoofdgerecht komt wat later. We weten niets over hem, maar we zullen je nu vertellen over het eerste deel. Er is echter niets bijzonders om over te praten.
In 2015, toen de Switch nog niet bestond, Nintendo deed wat het bijna nooit doet: een volledig nieuw IP-adres geïntroduceerd in de vorm van Splatoon. De videogame riep veel vragen op, maar werd vrijwel direct na de release een enorm succes. Het werk aan het vervolg begon vrijwel onmiddellijk en de release viel in het eerste levensjaar van de hybride console.
Het belangrijkste verschil tussen alle drie de delen zit hem in hub-locaties en "idolen", dat wil zeggen presentatoren die benadrukken wat er in het spel gebeurt. In de regel zijn idolen lokale sterren, succesvolle zangers en soms geheime superagenten. Vraag het niet - dit zijn rare spellen.
Lees ook: Splatoon 3 Review - Nog steeds de beste online shooter ooit
Deze hub in het eerste deel was Inkopolis - een heldere stad, vol met winkels, verkoopautomaten en gewoon bewoners. Hij was het die het eerste deel van de DLC terugstuurde. In plaats van door Plattsville te dwalen, kun je nu de metro nemen en teruggaan in de tijd naar je favoriete winkels.
En dat is... dat is het. Nintendo is eerder niet verlegen geweest om geld te verdienen met nostalgie, maar dit is duidelijk iets wat het bedrijf nog niet heeft gedaan. Het spreekt voor zich dat als dit alle DLC was die werd aangeboden, het internet zou schreeuwen.
Wat vind ik hiervan? Nou, in de eerste plaats behoor ik tot het publiek waarvoor de add-on bedoeld was. Ik speelde het origineel toen het uitkwam, en ik ben enorm verliefd op die muziek en dat ontwerp. Door levensomstandigheden krijg ik het origineel niet meer aan de praat (wat trouwens nog steeds werkt), dus ik was vanaf het begin geïnteresseerd in de add-on. Een ander ding is dat er hier extreem weinig inhoud is.
Ondanks de terugkeer van de stad waarnaar we ons fysiek verplaatsen in het spel, bestaat er geen illusie dat we zijn teruggekeerd naar een ander spel. Bekende winkels zien er anders uit (met bekende verkopers uit het eerste deel), maar ze verkopen geen exclusieve lompen. Het is leuk dat de ontwikkelaars aandacht hebben besteed aan de canon en sommige aspecten van de stad en haar inwoners hebben veranderd, wat leeftijd hebben toegevoegd en aandacht hebben besteed aan hun ontwikkeling. Jelonzo, de voddenverkoper, bijvoorbeeld, spreekt nu beter Engels, en Sheldon is niet in zijn winkel omdat hij naar Plattsville is verhuisd - zijn plaats wordt ingenomen door kleine beschermelingen, die doen denken aan de familie Nook uit Animal Crossing: New Horizons.
Er is geen verhaalcampagne uit het eerste deel. Als je hoopte dat Nintendo op deze manier de eerste game zou porten, sta je voor een teleurstelling.
Daarom lijkt het er in eerste instantie op dat de DLC met zoveel aandacht voor detail iets meer zal blijken te zijn dan kopiëren en plakken, maar afgezien van de bovengenoemde details valt er niets meer over te zeggen. De lobby is hier hetzelfde, alleen met muziek uit het eerste deel. Tijdens het wachten zijn er geen minigames, net zoals er geen idolen zijn die meer doen dan opdagen tijdens Splatfests.
Ben ik teleurgesteld? Helemaal niet. Mijn opgeblazen verwachtingen zouden geen invloed moeten hebben op de uiteindelijke score, en ik twijfel er niet aan dat de tweede golf van Splatoon 3-uitbreidingen veel substantiëler zal zijn. Laten we echter niet vergeten dat de DLC voor Splatoon 2 een van de beste was die ik heb gespeeld. Nintendo begrijpt dat de lat van verwachting erg hoog ligt.
Ook interessant:
