Post-scoop en post-apocalyps kunnen verrassend goed met elkaar opschieten. Het heeft geen zin om ver te gaan, je kunt dezelfde STALKER nemen, met zijn atmosfeer, die in plakjes kan worden gesneden en tussen brood kan worden geklemd. Weinig mensen herinneren zich echter dat de game die het thema van deze geavanceerde fusie onthulde, niet slechter is. In plaats van Tsjernobyl - Kiev. Rodan verving Mecheny. In plaats van AKSU - een samengesteld zwaard. Dit is instorting.

Volledige ineenstorting!

In feite was het lot van het project hard. Hij was voorbestemd om naar buiten te komen toen de game-industrie in het GOS een kleine maar merkbare crisis van het genre doormaakte, en het was nodig om al het mogelijke te doen om niet te verwelken van de honger. De Creoteam-studio, met achter zijn schouders een wagen en een karretje met interessante ideeën, heeft ze volledig (of bijna volledig) geïmplementeerd, en alleen al vanwege de inspanningen kan het spel als "GOED!/10" worden beoordeeld.

Halfbroers

Dus - in de nabije toekomst is er een felle anomalie ontstaan ​​​​in het centrum van Kiev (huzaren, hou je mond!), Waarmee mutanten in onze wereld zijn verschenen (houd je mond, zei ik!). De anomalie zelf zendt een onbekende energie uit die alle levende wezens vernietigt (STIL!), maar tegelijkertijd brengt het artefacten voort die... Oh, dat is alles, ik zal op de olifant in de kamer letten.

Shadows of Chernobyl werd uitgebracht in 2007, Collapse in 2008. En ja, de plots lijken erg op elkaar, en als iemand iemand bespioneerde, laat de chronologie geen opties over. Net als bij Black Hole en Riddick ben ik echter volledig en volledig voorstander van een herhaling als het goed is gedaan. Trouwens, ik ben een grote fan van STALKER, en terugkeren naar landen met een vergelijkbare sfeer was als zalf.

Old school en moed

We spelen als Rodan - praktisch de held van actiefilms uit de jaren 90. Hij is brutaal, sterk, hij wordt niet meegenomen door explosies, hij heeft een Rambo-hoofdband, Bob Marley's dreadlocks, Stallone's lichaamsbouw en een samengesteld zwaard, zoals in... nee, het zwaard is uniek, alles is hier in orde. Hij woont in de zone die is ontstaan ​​rond het verwoeste Kiev, is een van de Lords - de leiders van de facties van degenen die de ramp hebben overleefd - en probeert uit de puinhoop te komen, waardoor het lot van de hele wereld aan de lijn. Over de hele wereld, geen grap.

Collapse is een third-person slasher met shooter-elementen. Rodan aarzelt niet om zijn zwaard te gebruiken om zijn buurman te snijden, hij weet hoe hij combo-aanvallen moet uitvoeren en hij is geen onbekende voor een vlammenwerper. Toegegeven, hij kan slechts twee vuurwapens tegelijk pakken, hoewel een van hen altijd een oneindige voorraad munitie heeft. Plus - na het doden van de bazen kun je hun krachten krijgen, zoals het terugslaan van vijanden, het maken van duplicaten, het vertragen van de tijd en de energiestroom, die blijkbaar wordt gecreëerd door GG's piekmannelijkheid.

Ons lied is mooi en nieuw...

Het spel is lineair, in tegenstelling tot Stalker is er geen vrije beweging en zijn er slechts tien niveaus. Op de gemakkelijkste moeilijkheidsgraad voltooide ik Collapse in 8 uur, en toegegeven, ik was nogal stomverbaasd. Feit is dat er naast gevechten met tegenstanders in de levels ook puzzels en platformactie en mini-bazen zijn, en sommige zijn niet helemaal voor de hand liggend.

Laten we zeggen het begin van het level met Lavra. Hoe kun je raden dat je een dubbelganger op het ene platform moet zetten, een vacuüm op het tweede moet gebruiken en zelf snel naar het derde moet ontsnappen? Nergens in het spel hadden vaardigheden eerder invloed op de omgeving, behalve bij het maken van vijanden. Nou, platformen is ook een liedje. 95% van de sterfgevallen in deze game zal het gevolg zijn van het feit dat je niet op het juiste moment op het juiste platform komt, dat ofwel zo blijft hangen dat het onmogelijk is om erop te springen, ofwel over het level vliegt met de snelheid van Sinik , die vijf en drie jaar oud is, op dieet met Red Bull!

Grote confrontaties in het kleine Kiev

Het vechtsysteem in Collapse is ook dubbelzinnig. Het lijkt erop dat alles kleurrijk is, heel levendig, de choreografie is over het algemeen grandioos - ik heb alleen zulke schermen gezien in The Witcher. Tegelijkertijd zijn er praktisch geen schokken of een gevoel van schade. Dit geldt trouwens ook voor de wapens - ze zijn prachtig gemaakt, futuristisch en perfect uitgebalanceerd, maar zowel melee- als langeafstandsgevechten hebben met hetzelfde probleem te maken.

Vijanden in Collapse zijn gewoon Terminators. In ieder geval totdat je competente combo-hits krijgt, zoals Dragon Tail. Eén melee-soldaat heeft een vol magazijn van een aanvalsgeweer, en dat is als je hem door zijn hoofd schiet! De pijlen zijn iets zwakker, maar ze laten je nog steeds niet ademen. Hierdoor voelen zowel het zwaard als het wapen niet supercool aan, terwijl dat wel zou moeten. Ik kies echter moedig zo'n pistool uit als een snit - dit is een waardige concurrent van de dubbelloops geweren van DOOM en de "Flag" van Ex Machina. Drie rondes op korte afstand zullen zelfs de sterkste infanterie naar de hemelse herder sturen!

Na verloop van tijd begrijp je echter wat en hoe je moet handelen. Rodan heeft veel tactische opties voor elke situatie - hij kan gevechten van dichtbij aangaan met boogschutters, hij kan een machinepistool afvuren van zwaardvechters, of hij kan vaardigheden inschakelen om uit een omgeving te ontsnappen of een minibaas af te leiden met zijn kloon . In de tweede helft van het spel was zelfs zo'n dwaas in slashers als ik vijanden links en rechts aan het verslaan was met combo-aanvallen - simpelweg omdat er geen andere manier was om te gaan.

Ook de balans in Collapse is lovenswaardig. Het wordt het meest merkbaar in het laatste level, vlak voor de eindbaas, wanneer Rodan op een smal platform wordt aangevallen door drie soorten vijanden tegelijk - en elk heeft zijn eigen aanpak nodig! Dezelfde mini-spinnen zijn erg zwak, maar het is onmogelijk om hem bij te houden in close combat, en ze zijn blij om elke combo neer te halen die zo zorgvuldig is uitgebroed...

Dubbelzinnigheid is de vijand van talent

Nu ga ik naar het scherp en radicaal slecht. Ineenstorting werd duidelijk gemaakt in die tijd dat ze wisten hoe ze interessante dingen moesten doen, maar ze wisten niet hoe ze ze goed moesten doen. In de loop van het spel telde ik ongeveer 20 crashes op Windows 7, waarvan de meeste plaatsvonden tijdens het veelvuldig laden van niveaus vanaf een checkpoint. Bijvoorbeeld tijdens platformen. De game verdraagt ​​​​de ineenstorting ook niet goed. Andere spelers hadden glitches - bijvoorbeeld de onmogelijkheid om de eerste baas van het spel, de directeur, te doden, omdat er problemen waren met de roosters. QTE's in de stijl van Dance Dance Revolution zijn vervelend, omdat ze vaak voorkomen tijdens de meest spectaculaire momenten in het spel - in plaats van te genieten van gracieus en dodelijk zwaardvechten, moet je naar de pijlen kijken en erop klikken, anders ben je genaaid.

De Collapse-engine zelf ziet er erg smakelijk uit. Niet door het aantal polygonen natuurlijk, maar door stijl en detaillering. De CGI-video's zijn erg cool, de dreadlocks van GG fladderen in de screensavers, alsof ze zijn getest door HairWorks. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat Kiev herkenbaar is - het werd verwoest door rampen en de graphics zijn op sommige plaatsen verouderd, maar het was leuk om de Lavra en het Onafhankelijkheidsplein te zien. Ik merk ook graag kleine dingen op, zoals de mogelijkheid om een ​​​​van de personages te bellen en de details van de plot van hem te weten te komen - de actrice, hoewel ze een aangename stem heeft, leest de tekst niet overtuigend, maar het is interessant om naar te luisteren het.

Ik heb het spel getest op de volgende configuratie:

• Intel Core i3-4130
• Goodram DDR3 4 GB x 2 balken
• Palit GeForce GTX 650 2GB

Een budgetoptie, de game werd echter uitgebracht in 2008, dus ging hij naar de maximale instellingen in FullHD. Op momenten van bijzonder harde speciale effecten en een overdosis deeltjes - en het zwaard snijdt perfect stromen spaanders van bomen - begon Collapse te vertragen. Ook kreeg ik de anti-aliasing niet aan de praat, hoewel ik deze wel op XNUMXx kon zetten in de instellingen.

Samen hebben we waarschijnlijk de beste slasher in het GOS. Het voelt als een stereotiepe actiefilm uit de jaren 90 met wat Mark Dakaska's - ruig, rauw qua motor en de drempel om erin te stappen is te hoog, maar het is leuk, spectaculair, stalkerachtig gezellig en stijlvol. Schermen is een lust voor het oog, ook schieten zal liefhebbers vinden. Samen - een geweldige aanvulling op de verzameling oude spellen van Buka, naast PIViCH en een pakket andere post-apocalyptische spellen.

Je kunt het spel Collapse kopen в Steam, op het handelsplatform G2A.com en op de Buka-website. En als je geïnteresseerd bent in andere games van de cultuitgever uit het GOS, raden we je aan de recensie te bekijken PIViCH en pakken "Post-apocalyps". Dat is alles, vergeet niet om opmerkingen over het spel en artikelen achter te laten - we zijn geen technische ondersteuning, we geven ECHT om jouw mening!