De Fire Emblem-serie is goed bekend bij Nintendo-fans, maar de populariteit ervan in het Westen is nog steeds niet zo groot als thuis. Tactische RPG's over de eeuwige strijd tussen goed en kwaad waren iets meer niche tot de release van Three Houses, waarvan de populariteit zowel te danken is aan de uitstekende uitvoering ervan als aan het duizelingwekkende succes van het platform waarop het werd uitgebracht. Van het vervolg werd meer verwacht. Er werd verwacht dat het allesbehalve Fire Emblem Engage zou zijn.
Ironisch genoeg, zelfs nadat The Three Faculties een van de meest populaire games in het genre werd, maakte het de franchise er niet gemakkelijker op om te begrijpen voor nieuwe spelers. Fans halen op dezelfde manier hun neus op en zeggen dat Three Houses niet helemaal "dat" Fire Emblem is, dat het meer een spin-off is, enzovoort. Tot voor kort was het laatste deel echt heel anders dan zijn voorgangers - allereerst wat voor soort verhaal het vertelde. Het sombere, pseudo-realistische verhaal van het militaire conflict en de studenten die eraan deelnemen, boeit niet alleen door de bewuste afwijzing van veel ingeburgerde clichés, maar ook door de onvoorspelbaarheid - en interactiviteit - van het verhaal. Met andere woorden, het was een meer volwassen IP.
Lees ook: The Witcher 3: Wild Gin Review (versie van de volgende generatie)
Tegen zijn achtergrond lijkt Fire Emblem Engage een prequel uit het verleden. Het is nog steeds dezelfde geweldige tactische RPG, maar al het andere is merkbaar slechter geworden dan voorheen. En in de eerste plaats gaat het om de geschiedenis...
Onder gamers is het gebruikelijk om dit soort games op een goede manier te noemen - Japans. De term, die negatief klinkt, is eigenlijk neutraal en wordt voornamelijk gebruikt om dit soort games te beschrijven: luidruchtige personages met gekleurd haar, vaak stemloze dialogen, anime-clichés, enzovoort. Niet iedereen houdt van deze stijl, en zelfs ik, met mijn bagage aan ervaring, kan niet altijd bijzonder geconcentreerde voorbeelden verteren. Three Houses was niet zo - integendeel, het combineerde westerse en oosterse tradities en was toegankelijk voor het maximale aantal spelers.
Lees ook: Gotham Knights Review - Hebben we Batman nodig?
Fire Emblem Engage is niet zo. Ze draagt haar titel "Japans" met arrogante trots en overlaadt spelers vanaf de eerste minuten met een mengeling van allerlei clichés uit de wereld van anime en JPRG: luidruchtige helden met grote ogen dragen wat onzin uit met Shakespeariaanse arrogantie; de hoofdpersoon is een vertegenwoordiger van een oud drakenras in menselijke vorm, maar hij herinnert zich niets (natuurlijk!). Als hij wakker wordt uit zijn eeuwenlange droom, bevindt hij zich in een lastige situatie: terwijl hij sliep, bleek er een hele sekte om hem heen te zijn gevormd. Tot overmaat van ramp is er tegelijkertijd een andere draak teruggekeerd, die iedereen kwaad toewenst. Maar niets - onze held wordt gekozen, begiftigd door de godin met het vermogen om zijn vijanden te vernietigen. Het is niet alleen een nachtmerrie, maar het is ook een tie-in die ik denk dat ik dit jaar al heb gezien in Marvel's Midnight Suns.
Hoe komt het dat een vervolg (zij het geen directe) op een van de sterkste verhaalgestuurde games van de generatie zo zwak is gebleken in het verhaal? Misschien is het zo dat de ontwikkelaars nog meer geïnspireerd waren door een ander spel: Fire Emblem Heroes. Als je er nog niets over hebt gehoord, komt dat alleen omdat het exclusief voor mobiele apparaten is uitgebracht. Het antwoord op de vraag waarom Intelligent Systems ernaar keek en niet Three Houses is eenvoudig - de laatste was succesvol en verkocht enkele miljoenen exemplaren, maar de financiële triomf van "Heroes" is niet te vergelijken.
Het was van daaruit dat de ontwerpen van de personages zo helder waren dat er op gespeeld kon worden OLED-schakelaar kan gevaarlijk zijn voor uw gezichtsvermogen. Maar ik kan nog lang doorgaan over waarom je je nooit moet laten inspireren door mobiele producten; laten we in plaats daarvan eens kijken naar alle goede dingen hier. Omdat iedereen die de plot kan verslaan, binnenin een verdomd cool spel zal vinden.
Ik kan bezwaar maken tegen de stilistische keuzes van Fire Emblem Engage, maar desondanks kan ik niet anders dan toegeven dat het er cool uitziet. De screensavers zijn prachtig geanimeerd en zien er zowel op het consolescherm als op een 65-inch tv overtuigend uit. Welnu, het vechtsysteem laat over het algemeen de meeste analogen oplichten; hier wordt duidelijk dat nee, dit is niet iets voor je iPhone, maar een serieus tactisch vlaggenschip dat zelfs zijn voorganger achter de riem kan zetten.
Het hoofd van alles is balans. De Permadeath-modus is er nog steeds en het is nog steeds de beste manier om te spelen. Hierdoor wordt elk gevecht intens, maar niet te tragisch - zelfs als je favoriete personage sterft, kun je altijd teruggaan in de tijd en het opnieuw proberen.
Lees ook: Herziening van Sonic Frontiers - The Hedgehog on the Run
Het vechtsysteem zal alle veteranen van de franchise bekend voorkomen: het concept van "steen-papier-schaar" blijft ongewijzigd, maar er zijn veel nieuwe dingen verschenen: nieuwe modi, nieuwe taken en het nieuwe Engage-systeem, waarna de het hele spel werd genoemd. Simpel gezegd is het de mogelijkheid om al je krijgers de vaardigheden te geven van een van de vele iconische helden uit de lange geschiedenis van Fire Emblem.
Ondanks dat het tactische genre voor beginners meestal niet erg duidelijk is, hebben de ontwikkelaars er alles aan gedaan zodat iedereen er snel aan kon wennen. Een uitstekende interface en veel tips helpen hierbij. Binnenkort zal het moeilijk zijn om jezelf los te maken, en er zit veel inhoud in Fire Emblem Engage - tientallen en tientallen uren, en dit telt toekomstige DLC niet mee. Bovendien werkt de nieuwigheid probleemloos, vele malen beter dan Three Houses. Dit is prettig gezien de toch al stevige leeftijd van de hybride console, die zelfs met exclusives niet altijd overweg kan.
vonnis
als een spel Fire Emblem-betrokkenheid Goed Ongetwijfeld de beste tactische release van het jaar, het overtreft alle andere in de serie. Als verhaalspel faalde het jammerlijk. Maar is het zo belangrijk? Over het algemeen niet. Fans zullen blij zijn. Bekijk de schermafbeeldingen: als je je niet laat afschrikken door de stijl, is er geen reden om het niet zelf uit te proberen. als je niet geïntimideerd bent door deze stijl, is er geen reden om het niet zelf te proberen.
