De laatste tijd is de videogame-industrie buitengewoon actief geweest. De lente, en vooral maart, worden traditioneel beschouwd als rustige maanden, maar hier heb je zowel de release van een nieuwe console als spraakmakende exclusives Sony en Nintendo, en dit geldt niet voor minder zichtbare, maar nog steeds waardevolle projecten. In tijden als deze is het heel gemakkelijk om een release te missen, vooral als er helemaal geen reclame voor is gemaakt. De vergetelheid zelf dreigt Lego Worlds, waar we het vandaag over zullen hebben.
De game, die stilletjes uitkwam met een minimum aan reclame en hype, lijkt geen belangrijke mijlpaal te worden voor het Deense bedrijf en studio TT Games. Veel mensen kunnen de schuld krijgen van deze situatie, maar het is het meest logisch om met de vinger naar Warner Bros. te wijzen, die niet alleen geen reclame maakte voor de release van de game, maar ook praktisch geen kopieën aan journalisten verstrekte.
Vanwege het gebrek aan fatsoenlijke informatie (zelfs de officiële site was niet informatief), begrijpen veel spelers eenvoudigweg niet wat voor soort beest dit is. Het is ook moeilijk te begrijpen dat deze game nieuw is - Lego Worlds bevindt zich immers al heel lang in "early access" Steam. Ondanks al deze factoren lijkt de in maart uitgebrachte game weinig op de alfaversie. Als we het eerder met Minecraft vergeleken, is het nu zinloos. In Steam zagen we een sandbox waarmee je in een virtuele ruimte met Legoblokjes kunt spelen. Helaas is dat alles. En zo’n spel werd al snel saai, omdat het zich qua schaal niet kon meten met zijn beroemde tegenhanger.
Gelukkig beseften de ontwikkelaars dat maar weinig mensen geïnteresseerd zouden zijn in de game in zijn kale vorm, en herschreven ze de gameplay volledig. Open sandbox nam en veranderde in een spel met structuur, speurtochten en veel geheimen. Nu kun je vanaf het allereerste begin beginnen met creëren - je hebt maar heel weinig Legoblokjes. De rest moet gevonden worden. En het is niet eenvoudig om ze te vinden - je zult minstens 30 uur besteden om minstens 70% van alles wat hier is te vinden.
Iemand zal zeggen dat deze manier om het spel te structureren lui is en alleen creatieve individuen zal afschrikken die ervan droomden om gewoon een virtuele ontwerper te krijgen. Ik sta mezelf toe het er niet mee eens te zijn - ik heb de speurtochten met grote belangstelling doorgenomen en naar nieuwe details gezocht. Maar ik kan degenen begrijpen die niet geïnteresseerd zijn om tijd aan dergelijke activiteiten te besteden. Daarom heeft Lego Worlds dringend een "creatieve modus" nodig, zoals die is toegevoegd door de No Man's Sky-update.
Trouwens, over No Man's Sky. Ik hoopte dat Minecraft als vergelijking zou blijven komen, maar nee. Het geesteskind van Sean Murray kwam het vaakst in me op: een ruimteschip, een oneindig aantal genererende planeten, verkenning ... eigenlijk was alles waar ik naar op zoek was plotseling hier. Maar terwijl No Man's Sky me nooit motiveerde, had ik in Lego Worlds niet alleen altijd iets te doen, maar ook de wens om het te doen. Een nieuwe piratenfiguur of zombie achtervolgen, zoeken naar "dezelfde" kubus of raam is echt spannend als geen andere "collectathon" in mijn geheugen.
Maar we hebben het nog niet gehad over het hoofddoel van het hele spel - de gouden kubus. Meer precies, over de honderden gouden kubussen die moeten worden verzameld om de mogelijkheid te openen om zelf werelden te creëren en in feite dezelfde sandbox terug te halen uit "vroege toegang". Je kunt waardevolle onderdelen op verschillende manieren krijgen: vind ze in kisten, pak ze van Troublemakers - gemene groene goblins die constant aanbieden om achter ze aan te rennen, of voltooi gewoon missies of red NPC's.
Er zijn hier veel speurtochten, hoewel het woord 'speurtochten' te hard klinkt. In de regel zijn dit kleine taken: een huis bouwen, een rots schilderen, een elixer meenemen. Sommige speurtochten zijn moeilijk, andere zijn eenvoudig. Je hoeft niet vaak iets serieus te bouwen - NPC's zijn meestal tevreden met een huis zonder muur of dak.
Hoe meer kubussen je hebt, hoe moeilijker het zal zijn om nieuwe te vinden. Eerst verdwijnen ze uit Troublemakers en vervolgens uit kisten. Een bepaald aantal stenen ontgrendelt een nieuwe status voor je, en vaak verschijnen er interessante nieuwe items of kansen bij de status. U kunt bijvoorbeeld een camera, een raketrugzak of een zaklamp openen. Hoe hoger je status, hoe grotere werelden je kunt ontdekken.
Lego Worlds is een geweldige game voor liefhebbers van coöp. Het ondersteunt zowel de klassieke coöperatieve "couch" -modus als online. Ik waarschuw je echter meteen: de game werkt hard met twee spelers en de FPS is erg traag - althans op consoles. Maar als je samen speelt, kun je de werelden twee keer zo snel verkennen: dankzij de modus voor gesplitst scherm kunnen jij en je partner zich in verschillende delen van de kaart bevinden.
Trouwens, over FPS en andere onaangename momenten. Ik werd oprecht verliefd op dit spel en vergaf het veel, maar ik heb simpelweg niet het recht om de technische problemen niet te noemen. Voor zover ik weet is het ergste aan Lego Worlds de Xbox One, die niet alleen alle remmen van de PS4 heeft, maar ook een bug heeft die alle opgeslagen bestanden wist. De ontwikkelaars beloven dat ze het probleem hebben gepatcht, maar de berichten van spelers zijn niet verdwenen. Wat betreft de console Sony, dan werkt alles goed in de singleplayermodus, maar blijft het achter in coöp. Over het algemeen staat de studio TT Games bekend om zijn bugs, maar Lego Worlds werd hun meest rauwe release. Quests werken mogelijk niet en het spel kan vastlopen. Soms lanceert een personage de ruimte, en soms mislukt het. Gelukkig gaat de save nergens heen op de PS4 dankzij constante reserves. Vertrekken zijn echter nog steeds erg onaangenaam. Ik heb deze problemen vergeven omdat ik het spel leuk vond, maar andere spelers tolereren dit gedrag gewoon niet. Lego Worlds is absoluut een van de slechtst geoptimaliseerde fysieke releaseprojecten. Het enige geruststellende is het prijskaartje, dat lager is dan bij de meeste nieuwe releases, ook die van Lego.
Aan de andere kant zijn ijzerproblemen begrijpelijk: Lego Worlds is grafisch vreemd. De wereld is helder en helder en ziet er geweldig uit in Full HD. Het voelt echt alsof je in de Lego-film zit. Alles is erg mooi - dit is verreweg de meest indrukwekkende videogame gebaseerd op de Deense ontwerper. Ik was ook aangenaam verrast door de soundtrack, die erg episch en van hoge kwaliteit bleek te zijn. Wie had gedacht dat een spel als dit orkestmuziek zou hebben?
Ten slotte noem ik de verteller, die spreekt in de stem van de acteur Peter Serafinovich, bekend van vele rollen, waaronder bijvoorbeeld de stem van Darth Maul in de eerste aflevering van "Star Wars". Serafinovich benaderde zijn werk op een verrassend verantwoorde manier en schreef werkelijk inspirerende zinnen op. De eindeloze variaties van de Welcome to Lego Worlds-begroeting elke keer dat je hem aanzet, zijn de moeite waard. Op zulke momenten voel je echt de ziel die in het project is gestopt. Jammer dat de performance soms wat tegenviel.
Voor wie is dit spel? Kan ik haar adviseren? Ik denk niet dat ik Lego Worlds kan aanbevelen aan degenen die niet geïnteresseerd zijn in het Lego-thema en gewoon leuke spelletjes om samen te spelen. Ze is momenteel te rauw. Aan de andere kant, als je een geweldige coöpgame wilt vinden, dan is dit een geweldige game voor jou. Speel met je kind, zus, vriendin of vrouw - het zal niet saai zijn. Koop de Xbox One-versie nog niet.