We wilden dit najaar allemaal een nieuwe cyberpunk-game van Poolse ontwikkelaars spelen, maar het gebeurde zo dat Cyberpunk 2077 weer uitgesteld. Dit betekent echter niet dat we zonder onze dosis neonreclames en vuile straten zullen blijven: de ontwikkelaar One More Level (in samenwerking met de Denen Slipgate Ironworks) miste de deadline niet en bood zijn eigen kijk op wat onze sombere toekomst zal lijken op.
Ik vertel het je meteen Ghostrunner lijkt helemaal niet op de eerder genoemde blockbuster. Ze zijn alleen gerelateerd aan de stijl en de first-person view. Anders hebben we een behoorlijk interessante hybride van platformgame en actie. Er is hier geen open wereld, er is niet veel van een plot en de actie is secundair. Platforming komt naar voren, die zelfs de kleinste fout niet vergeeft. In zekere zin is dit een driedimensionale en zeer gewelddadige versie Hemels.
Ik geef toe, Ghostrunner trok me vooral aan met de visuals. Net als vele anderen heb ik altijd van de Blade Runner-stijl gehouden, en ik heb altijd met belangstelling gekeken naar games die deze stijl probeerden na te bootsen. En nu, terwijl we nog steeds wachten op Cyberpunk 2077, is het tijd om zoiets uit te brengen, want over een maand of twee zouden niet veel mensen aandacht besteden aan Ghostrunner.
De gebeurtenissen van het spel vinden dus plaats in de post-apocalyptische toekomst. We spelen als een soort cybernetische ninja die heeft gezworen wraak te nemen op de dictator voor zijn eerdere dood en de vrijheid in de wereld te herstellen. Ja, dit is een typisch verhaal van de categorie "één krijger in het veld", hoewel moet worden opgemerkt dat onze held deze keer niet dom en niet kogelvrij is. Integendeel: één hit en hij is alles. Zo'n redder van het universum, maar wat is, is.
Ik zal meteen zeggen: hoewel de wereld van Ghostrunner er "correct" en zelfs erg cyberpunk uitziet, heeft het praktisch niets om op te vallen. Al deze neon hiërogliefen en nachtlandschappen zijn zeer authentiek, maar het wereldontwerp is uiterst utilitair. In veel opzichten is dit te wijten aan het feit dat elk element van de wereld met een doel bestaat, omdat er voor ons in de eerste plaats een platformgame is. Ja, een platformgame, en je hoeft niet te kijken naar het enorme zwaard in de handen van de held.
Lees ook: Watch Dogs: Legion Review - Een serieuze grap
Net als in het eerder genoemde Celeste bestaat de wereld uit vele kleine niveaus. Het level begint bij punt A en eindigt, je raadt het al, bij punt B. Tussen deze punten ligt een hindernisbaan die overwonnen moet worden. Bodemloze putten, gewapende vijanden, ninja's en robots - in het algemeen is absoluut alles tegen dat onze parkour-robot zijn zin krijgt.
In het arsenaal van de hoofdrolspeler bevindt zich een zwaard om vijanden te snijden, de mogelijkheid om langs muren te rennen, aangetrokken te worden door punten, enzovoort. Er is bijna geen tijd om na te denken over cyberpunk-schoonheden: in Ghostrunner gaat alles heel snel en de minste vertraging betekent een zekere dood. Is het een moeilijk spel? Ja, heel veel. Het is gewoon onmogelijk om hier een fout te maken: elke sprong, elke ruk en klap moet worden berekend. Ghostrunner passeren zonder een enkele dood lijkt mij niet mogelijk, omdat je moet weten waar elke vijand zich bevindt, hoe je ze kunt verslaan en waar je vervolgens heen moet. Bijna iedereen sterft in één klap, maar soms moet je schilden vooraf uitschakelen of een aanval afweren. Maar er is ook goed nieuws: na elk overlijden wordt het opslagpunt onmiddellijk geladen, en op elk platform - je hoeft niet eens te wachten op de nieuwerwetse SSD!
Tijdens de passage leert de speler veel over de wereld en zijn bewoners en zal hij zelfs interessante personages "ontmoeten". Er is ook een systeem van upgrades, dus ja, Ghostrunner heeft me aangenaam verrast met zijn verfijning. Ik wist niet eens zeker of ik voice-acting zou krijgen, niet dat de boom van mogelijkheden in de geest van Deus Ex!
Dat laatste is geen leeg geluid, want zo kun je het spel aanpassen aan jouw stijl. Het is leuk dat de makers van Ghostrunner begrijpen dat niet al hun spelers snelle reflexen hebben, en hebben geprobeerd het leven een beetje makkelijker voor hen te maken. Houd jezelf echter niet voor de gek: wennen aan het management en het leren van elk niveau zal niet gemakkelijk zijn.
Het idee van Ghostrunner is heel eenvoudig, maar het werkt. Het werkt zo goed dat ik al begon te denken dat het leuk zou zijn om deze bewegings- en gevechtsstijl te "integreren" in Cyberpunk 2077. Ja, het is soms moeilijk om te navigeren, maar als alles zonder fouten werkt, is het echt gaaf .
Lees ook: Mafia: Definitive Edition Review - Mafia heeft er nog nooit zo goed uitgezien
Ik speelde Ghostrunner op de Xbox One S en de optimalisatie leek voldoende, maar niet veel meer. Ik begrijp dat de game serieuze problemen heeft op PS4, maar de console van Microsoft geeft een min of meer acceptabel beeld voor eind 2020. Het belangrijkste is de instant laadsnelheid, al heeft zo'n game echt 60 fps nodig. Er is een vertaling van ondertitels in het Russisch.
vonnis
Ghostrunner - dit is een aangename verrassing van oktober. Een stijlvolle, opwindende, snelle en volledig goedkope nieuwigheid zal diegenen bezetten die het wachten op een nieuw meesterwerk van CD Projekt Red al beu zijn. Laat u echter niet misleiden door de nationaliteit van de makers en de stijl: deze nieuwigheid is meer dan onafhankelijk en zelfvoorzienend.