Blijkbaar had iedereen dezelfde reactie op de aankondiging Marvel's Guardians of the Galaxy. "O nee, nog een." De vorig jaar toegebrachte wond is nog niet geheeld Marvel's Avengers, wiens pure hebzucht, geestdodende eentonigheid en structuur het gemakkelijk tot een van de slechtste releases van de generatie maakten, en een ander Square Enix-project geïnspireerd op de Marvel-strips, had niemand verwacht. Maar het gebeurde nog steeds. Deze keer werd het behandeld door Eidos-Montréal, de studio die ons Deus Ex: Human Revolution, Deus Ex: Mankind Divided en Shadow of the Tomb Raider gaf. En Thief 2014, maar dat is niet belangrijk. Zijn deze jongens erin geslaagd om te voorkomen dat ze met hun gezicht naar beneden in de modder vielen toen ze voor het eerst zo'n vergunning aannamen? Dus!
Marvel's Guardians of the Galaxy is ongetwijfeld een van de meest aangename verrassingen van 2021. Dit komt zowel door het eerder genoemde fiasco van Crystal Dynamics, als door de ronduit matige trailers, die ons er niet van hebben overtuigd dat er iets de moeite waard gaat worden geproduceerd. De grappen waren zwak en de graphics waren, zoals altijd, moeilijk te beoordelen. Maar het was meteen duidelijk dat uitgever Square Enix leert van zijn fouten: de ontwikkelaars maakten allereerst duidelijk dat dit geen "game-service" is, maar een singleplayer-release met de nadruk op het verhaal. Er zijn hier geen ongepaste microtransacties of hints van DLC. Er is geen gesneden inhoud en geen exclusieve deals. Alles is op de ouderwetse manier - zoals Eidos-Montréal houdt, die weten hoe ze een verhaal moeten vertellen.
Plot, zo veel plot
Zoals de meesten ken ik Guardians of the Galaxy voornamelijk uit de twee films van James Gunn. Ik hield echt van films, maar ik heb nooit strips leren kennen - ik ben geen grote fan van dit formaat. Maar ik ken deze karakters. En hier verschijnt het eerste potentiële probleem van inconsistentie tussen de beelden van films en videogames. We weten wat het is van dezelfde "Avengers", die geen afbeeldingen gebruikten van filmacteurs die de personages verheerlijkten, wat resulteerde in een soort dissonantie, wanneer het personage bekend lijkt, maar het gezicht "niet hetzelfde" is. Om eerlijk te zijn, in dat spel was dit probleem zo ernstig dat het moeilijk werd om de plot te begrijpen. Nou, zoiets bestaat hier niet! Ik weet niet waar het over gaat. Misschien met het feit dat de meeste helden helemaal geen mensen zijn, maar allerlei buitenaardse dieren. Misschien met het feit dat de ontwerpen erg "filmisch" zijn. Of misschien was het werk van de scenarioschrijvers zo goed gedaan dat de videogame werd gezien als een logische voortzetting van de films.
Hoe het ook zij, zij zijn de "Guardians" zoals wij ze kennen. Ze zijn eindelijk hersteld van de gevolgen van een bloedige intergalactische oorlog, en nu is hun doel om ervoor te zorgen dat iedereen de "Guardians of the Galaxy" kent en dat ze eindelijk wat extra geld kunnen verdienen. Het bonte gezelschap brengt het grootste deel van zijn tijd door met kibbelen en schreeuwen totdat het in de Quarantaine Zone terechtkomt, die net als de Zone van Picnic on the Side (onverwachte vergelijking in dit soort materiaal!), een soort stortplaats is voor mysterieuze artefacten en een plek om gevaarlijke wezens te leven. Hier begint een nieuw avontuur voor Peter Quill en zijn bedrijf.
Lees ook: Herziening van Marvel's Avengers - "Avengers" ter verdediging van het kapitalisme
Verre van altijd neem ik zelfs de beschrijving van de plot ter hand, die in de meeste games op de achtergrond raakt. Maar in het geval van Marvel's Guardians of the Galaxy zijn dialogen en plotwendingen genoeg voor een paar games. De das zelf is typisch voor strips, met een nieuwe geduchte vijand die klaar staat om alle bewoners van de melkweg, oude goden en allerlei mysterieuze artefacten te onderwerpen. Dit is precies dezelfde actiekomedie als de twee films, maar met behoorlijk wat dramatische momenten, die ik helemaal niet had verwacht. Het script lijkt zowel de verfilming na te bootsen als trouw te blijven aan de oorspronkelijke bron. Hoe authentiek het is, weet ik niet, maar ik twijfel er niet aan dat de dialogen hier voldoende zijn voor een gemiddelde RPG. Onze helden houden geen seconde hun mond, becommentariëren alles wat er gebeurt en snijden voortdurend scherpe punten weg. Iedereen probeert de ander voor de gek te houden, en deze ongezonde sfeer in het collectief van ruimteredders doet je afvragen waarom ze überhaupt bij elkaar zijn. Marvel's Guardians of the Galaxy beantwoordt deze vraag en bewijst in het proces dat ja, vriendschap echt magie is.
Ik geef toe, ik was een beetje ongerust over het niveau van humor, vooral na de weinig overtuigende trailers. Maar ik was tevergeefs bang: je zult misschien niet lachen, maar je hoeft je ook niet te vervelen. Ik ben aangenaam verrast door hoe goed de schrijvers erin geslaagd zijn om het karakter en de kenmerken van elk personage over te brengen, en hoeveel echt geestige en grappige regels er zijn. Een videogame slaagt erin geestig, cynisch en oprecht te zijn - een indrukwekkende prestatie! Na het weemoedige script van "The Avengers" - slechts een openbaring.
Nog verbazingwekkender is hoeveel momenten van rust en drama er zijn. Ja - drama's. Wanneer de Guardians elkaar niet proberen te vermoorden, bevinden ze zich in het middelpunt van een aantal behoorlijk serieuze plotwendingen. Soms stopt de actie en bieden ze aan om naar hun kameraden te luisteren en te luisteren naar wat hen bezighoudt. De Guardians hebben, net als elke andere stripheld, behoorlijk geleden in hun niet-heldhaftige verleden, en die wonden zijn te zien. Peter Quill (of gewoon Star Knight) is er nog steeds niet overheen dat zijn moeder werd neergeschoten door buitenaardse wezens, Gamora die opgroeide met een tirannieke vader en Rocket van de experimenten die op hem werden gedaan. Ze hebben allemaal iets verloren en op een gegeven moment houden de grappen op en beginnen serieuze gesprekken. Dan begrijp je dat de nieuwigheid met liefde en aandacht is benaderd. Zelfs als er niets aan de hand is, is Marvel's Guardians of the Galaxy een verdomd goede game.
Lees ook: Marvel's Spider-Man: Miles Morales Review - De terugkeer van (een andere) Spider-Man
Een voor allen
Dialogen in Marvel's Guardians of the Galaxy eindigen nooit: elke actie van de NPC-speler wordt beantwoord met een reeks opmerkingen, vaak erg grappig. Dit geldt zelfs voor talloze veldslagen, wanneer het simpelweg onmogelijk is om tijd te hebben om de taal van de helden te begrijpen, terwijl je tegelijkertijd een dozijn vijanden afweert. Maar als we de spraakzame essentie van "Guardians" opzij zetten, hebben we een interessante third-person actie voor ons, waarin de speler Star Knight kan besturen en commando's kan geven aan andere leden van zijn bende schurken.
De structuur van het spel doet me ergens aan denken Star Wars Jedi Fallen Order. Ook hier verzamelt zich een bont team op één schip, dat door de melkweg reist en verschillende planeten verkent, maar er zijn hier geen metroidvania-elementen en het is zelf zo lineair mogelijk. Desondanks zijn er ook hier RPG-elementen - grotendeels fictief, maar toch. Waarom fictief? Feit is dat Peter op verschillende punten in de passage beslissingen moet nemen die van invloed zijn op de uitkomst van het verhaal en zijn relatie met zijn vrienden. In dit verband worden Guardians of the Galaxy: The Telltale Series en andere werken van de studio onmiddellijk genoemd, waarbij de personages de beslissingen van de speler onthouden.
In dit geval zal de uitkomst van het verhaal hetzelfde zijn, ongeacht wat de speler doet, maar een paar "belangrijke" beslissingen kunnen precies veranderen hoe de uitkomst zal gebeuren. Om eerlijk te zijn, zonder vergelijkingen, is het moeilijk om precies te begrijpen hoe je beslissingen het spel beïnvloeden, en meestal lijkt het allemaal een beetje vals spelen. Een paar keer kwam ik op voor een personage dat het echter aannam en besloot bij de eerste gelegenheid boos te worden op Peter, wat volkomen onlogisch leek gezien mijn beslissingen. Het lijkt erop dat de beslissing om dialogen toe te voegen in de geest van RPG al in het creatieproces verscheen en het niet mogelijk was om het systeem goed te implementeren. Het is jammer. Maar ik ben nog steeds blij dat er wat interactiviteit is. Al was het maar omdat de herhaalde passage niet helemaal identiek zal zijn.
Als Peter niet praat, vecht hij. De game zelf is opgedeeld in secties en lijkt in die zin op een serie. De verscheidenheid aan locaties is erg prettig: Marvel's Guardians of the Galaxy is een zeer kleurrijk spel met veel interessante planeten en schepen. Het palet in het spel is zo helder en verzadigd mogelijk, wat overeenkomt met de stijl van strips en films. Maar verwacht geen vrijheid van actie - de gameplay is extreem "corridor", dat wil zeggen, de held zal niet kiezen waar te gaan en wat te doen. Je kunt alleen naar geheimen zoeken, en dat zijn er veel. Elke locatie verbergt middelen voor upgrades en kostuums voor personages. Het is een geweldige motivatie om de wereld te verkennen zonder de bank te breken.
Het vechtsysteem van Marvel's Guardians of the Galaxy is vrij eenvoudig: Peter heeft één wapen, dubbele blasters en vuisten als het echt saai wordt. Maar tegelijkertijd kan hij als leider van de "Guards" commando's geven. Elke held kan verschillende speciale aanvallen hebben en ze moeten op het juiste moment worden gecombineerd. Peter heeft ook zijn arsenaal aan spectaculaire technieken. Dit ogenschijnlijk simpele actiespel bleek eigenlijk verrassend boeiend te zijn, al kunnen de eerste uren van het spel door de eentonigheid tegenvallen: niemand heeft speciale vaardigheden en de vijanden zijn meestal saai. Maar hoe verder, hoe dynamischer de gameplay wordt. Ik waarschuw je meteen dat de gemiddelde moeilijkheidsgraad voor ervaren spelers erg gemakkelijk kan lijken.
Een andere interessante innovatie is de mogelijkheid om motiverende spraak tijdens gevechten te pushen. Met deze monteur kun je op elk moment pauzeren, je team verzamelen en, reagerend op wat ze zeggen, een van de twee regels kiezen. Als het je lukt om de juiste keu op te pikken, wordt het hele team een tijdje sterker. Als je een fout maakt, dan alleen Peter. De makers lieten zich op zulke momenten duidelijk inspireren door Amerikaanse sportfilms uit de jaren tachtig. Nogmaals, ik waardeer de wens om iets nieuws toe te voegen, maar ik vond het idee niet echt leuk. Het is bijna onmogelijk om te raden wat de kameraden willen horen, en de pauze in het midden van de strijd lijkt niet erg gepast.
Lees ook: Far Cry 6 Review – Tonale dissonantie
Een van de mooiste games van het jaar, maar er zal iets moeten worden opgeofferd
Toegegeven, de trailers hebben me niet voorbereid op hoe goed de game eruitziet. Om de een of andere reden behandelden velen het nieuwe product als een product met een gemiddeld budget (ik weet niet waarom), maar voor niets - deze release kan gemakkelijk de mooiste van dit jaar worden genoemd, samen met Ratchet & Clank: Rift Apart en Forza Horizon 5. Verbazingwekkend 4K-beeld, sappige kleuren, gedetailleerde locaties... alles is geweldig, maar het ging niet zonder een dikke "maar". Net als Deus Ex: Mankind Divided (waar ik absoluut dol op ben), kampt Marvel's Guardians of the Galaxy met ernstige optimalisatieproblemen dankzij de gepatenteerde Dawn Engine.
Ik heb het nieuwe product getest op de Xbox Series X, de krachtigste console op de markt, maar zelfs hiermee kon ik alleen genieten van een 4K-beeld in 30 fps-modus. Liefhebbers van vloeiende bewegingen met 60 fps zullen genoegen moeten nemen met FHD. Een onaanvaardbaar compromis voor nog vers ijzer - je zou een halvering van de resolutie verwachten, maar niet zo veel! En op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik zo'n beeld niet kon opofferen omwille van de framesnelheid. Ik adviseer jou hetzelfde. "Guardians" kan echt een van de eerste echt indrukwekkende releases van de nieuwe generatie videogames worden genoemd, en alles is hier goed - van grootschalige locaties tot gezichtsanimaties op het hoogste niveau. Voor Eidos-Montréal is dit een enorme vooruitgang in vergelijking met eerdere werken. Dankzij de expressiviteit van de personages was het mogelijk om een echt gedenkwaardig verhaal te vertellen.
De acteurs mogen natuurlijk niet ontbreken. Het is niet eenvoudig om filmmonsters als Chris Pratt, Zoe Saldana, Vin Diesel en Bradley Cooper te vervangen. Maar ook de stemacteurs mogen niet worden onderschat - hoewel de meesten van hen, zoals John MacLaren (Peter Quill), Kimberly-Sue Murray (Gamora), Jason Cavalier (Drax) en Emmanuel Lussier-Martinez (Mantis), hun debuut En ze hebben uitstekend werk geleverd. En zelfs als de game volledig in vele talen is ingesproken, raad ik je toch aan om te genieten van het originele werk van de acteurs. Inclusief om een groot aantal grappen die steevast verloren gaan in de vertaling niet te missen.
De soundtrack blijft overigens niet ver achter: ondanks dat er genoeg orkestrale composities zijn die vergelijkbaar zijn met een Hollywood-blockbuster, ligt de focus nog steeds op gelicentieerde muziek uit de jaren tachtig, net als in de films. Je kunt veel culthits uit het verleden horen, die, vermoed ik, een aanzienlijk deel van het budget waren.
Wat leuk is, bugs als zodanig werden niet opgemerkt, wat ook niet gezegd kon worden over de noodlottige "Avengers". Een paar keer kwam ik kleine problemen tegen die werden opgelost door het opslagpunt opnieuw te laden, maar niets belangrijks.
vonnis
Helder, luid, nostalgisch en erg grappig, Marvel's Guardians of the Galaxy werd een bijna perfecte game-aanpassing van het stripboek en, onverwacht, een van de meest iconische releases van 2021 dankzij het uitgebreide verhaal, het prachtige locatieontwerp en de uitstekende graphics. Zelden pakt een game met licentie zo goed uit.
Waar te kopen
- Steam
- epic Games