De VS hebben de wereld veel goede en minder goede dingen gegeven, en naast honkbal, zijn variatie op voetbal en hotdogs, blijft misschien wel het meest Amerikaanse ding de monstertruck - een gezonde auto met enorme wielen. Over de oceaan is het gebruikelijk om ze off-road te rijden, over obstakels te springen en over het algemeen allerlei wonderen te doen. Het is dwaas, maar zeer effectief, en het is nogal verrassend dat er geen fatsoenlijke videogame op gebaseerd is.
Vandaag gaan we snel kijken naar Monster Jam Steel Titans 2 – een nieuwe game van Rainbow Studios. Met al zijn uiterlijk laat het ons weten dat het hier is, de langverwachte monstertrucksimulator met al zijn functies. Waarschijnlijk zou ik zelfs een jaar geleden voorbij zijn gegaan, maar in 2021, toen de kat huilde om onze spelnieuwigheden, hoef je niet bijzonder aanhankelijk te zijn.
Een beetje geschiedenis: de serie werd in 2019 officieel gelanceerd door dezelfde studio, maar de eerste pannenkoek bleek, zoals het hoort, vormloos en niet erg smakelijk. In 2021 beloofde de studio zichzelf te corrigeren, en over het algemeen bedroog het niet: alles werd beter. Maar het zou moeilijk zijn om het slechter te doen, dus laten we niet te snel conclusies trekken.
Misschien heeft het allemaal met de verkeerde verwachtingen te maken, maar op de een of andere manier hoopte ik dat Monster Jam Steel Titans 2 compleet anders zou zijn. Ik verwachtte Redneki-plezier, een oorverdovende en noodzakelijkerwijs metalige soundtrack en, in het algemeen, de sfeer van een gekke vakantie. En ik heb idyllische landelijke vergezichten, muziek waar je van wilt slapen, en nette rondreizen.
Lees ook: Bravely Default 2 Review – Vast in het verleden
Dat is de visie van de ontwikkelaar die in zijn geesteskind verschillende stilistische oplossingen wilde combineren. Helaas is het resultaat een spel zonder dezelfde geest van monstertrucks. Nee, het is niet allemaal slecht: de open locaties bieden tonnen geheimen, en de verschillende arena's zijn... nou ja, anders. Zoals ik had verwacht, worden we soms gevraagd om iets met kolossale wielen te verpletteren, maar ik zou zulke momenten niet episch willen noemen. Alles is op de een of andere manier miniatuur, bescheiden, budgetvriendelijk. Misschien wel het meest interessante element van de serie is management. Monster Jam Steel Titans 2 is noch een simulator, noch een pure arcade, maar iets daar tussenin (weer die halve maatregelen); hier besturen we elk wiel van de baan afzonderlijk, wat, laten we eerlijk zijn, origineel is. Hierdoor kun je allerlei trucs en pirouettes maken, en meesters van analoge sticks zullen kunnen wennen aan het geven van echt indrukwekkende trucs. En alles zou in orde zijn zonder het ronduit onhandige fysieke model: alle vrachtwagens zijn erg licht en de kleinste hobbel kan ze omverwerpen. Dit is vooral vervelend tijdens races. Management is onder de knie te krijgen, maar je zult jezelf moeten omscholen. En is het het waard?
Ondanks het grote aantal verschillende vrachtwagenmodellen, is het onwaarschijnlijk dat de speler enige motivatie voelt om te experimenteren. Het is genoeg om één nummer te downloaden en dat is genoeg - de anderen zijn nog steeds fundamenteel hetzelfde.
Lees ook: DIRT 5 Review – Bewonder het vuil
Visueel is er niets bijzonders: dit is geen verschrikkelijk spel en het oog is niet bijzonder gelukkig. Alles is erg archaïsch, zonder interessante arena's of ideeën. Laten we de absoluut trieste soundtrack noemen, en het zal meteen duidelijk worden waarom Monster Jam Steel Titans 2 me niet bijzonder positieve emoties opriep - het is gewoon erg triest voor zo'n onderwerp. Dit zijn monstertrucks! Waar is alle passie? Waarom is alles zo verdrietig?
vonnis
Dus het blijkt dat Monster Jam Steel Titans 2 - dit is helaas een gemiddeld spel volgens alle indicatoren. Nee, niet slecht, maar ook niet goed. Het is veel beter dan zijn voorganger, maar het is onwaarschijnlijk dat veel mensen er aandacht aan zullen besteden. Niet realistisch genoeg voor simulatorfans en niet flitsend genoeg voor arcadefans, het is een voorbeeld van wat er gebeurt als een ontwikkelaar zijn doelgroep niet volledig begrijpt, iedereen probeert te plezieren en niemand.