Pathfinder: Kingmaker werd uitgebracht in 2018 en verzamelde meteen zowel een leger fans als tegenstanders. Het had alles: mooie graphics, veel diepgang, veel klassieke RPG-elementen en oog voor detail dat het origineel zo populair maakte. Maar critici zouden geen critici zijn als ze niet iets vonden om over te klagen: journalisten klaagden over evenwichtsproblemen, onvriendelijkheid tegenover nieuwkomers en tal van bugs. Het is nu 2020, en Pathfinder: Kingmaker definitieve editie werd beschikbaar voor spelers op consoles. Hoewel het "nieuwe" spel nog steeds herkenbaar is, is het gegroeid met nieuwe inhoud en heeft het interessante mechanica gekregen. Maar zal het populair worden op een compleet nieuw platform?
Fans van klassieke RPG's zoals Baldur's Gate zijn waarschijnlijk hetzelfde publiek waarop de Moskouse studio Owlcat Games, opgericht door de afstammelingen van de beroemde Nival, de oudste Russische ontwikkelaars van videogames, rekende. Pathfinder: Kingmaker was hun eerste project, dus de druk was groot. Gelukkig hebben ze geen fout gemaakt: ook al is hun creatie geen cultklassieker geworden, het blijft enorm populair onder oud-gelovigen die de voorkeur geven aan traditionele RPG-mechanica.
Dat laatste is hier voldoende: je kunt alleen meer tijd in de personage-editor doorbrengen dan nodig is om sommige games te voltooien.
Wanneer (als) je erachter komt wat je karakter is, word je ondergedompeld in het heetst van de strijd. Hier beginnen de traditionele fantasiedansen: onbegrijpelijke namen, termen en titels stromen als uit een hoorn des overvloeds. Ik waarschuw meteen: het zal moeilijk zijn voor beginners. Erg. Het gaat niet zozeer om het verhaal als wel om het management: voor ons ligt niet alleen een titel geïnspireerd en gebaseerd op een serieus tafelblad, maar ook een videogame die voornamelijk voor pc is ontworpen. Dit betekent dat alle traditionele tekortkomingen die van toepassing zijn op vergelijkbare poorten de held van ons verhaal niet zijn ontgaan: de tekst is obsceen oppervlakkig - zelfs als je de instellingen wijzigt, is de bediening niet intuïtief en wordt de schermruimte analfabeet gebruikt. De ontwikkelaars hielden er duidelijk geen rekening mee dat consolespelers tv's gebruiken, geen monitoren.
Lees ook: Neon Abyss Review – Verslavende roguelike platformgame met een Pokémon-twist
Oké, trailers zijn trailers, maar hoe zit het met de game zelf? Kijk naar de screenshots en je begrijpt meteen waar je mee te maken hebt. De speler wordt uitgenodigd om een gezelschap van "helden" te verzamelen die op een gevaarlijk avontuur moeten gaan. Ik vind het geweldig dat je met de Definitive Edition je favoriete vechtstijl kunt kiezen. Je kunt kiezen tussen real-time spelen of turn-based gevechten, allemaal met één klik op de rechter joystick. De stapsgewijze stijl zal zeker in de smaak vallen bij tafelbladfans.
Deze editie van Pathfinder: Kingmaker bevat ook alle add-ons die de toch al bescheiden hoeveelheid content opblazen tot obscene proporties. In tegenstelling tot hetzelfde Stellaris (die last heeft van veel lokale problemen), zijn de ontwikkelaars niet gierig geweest en hebben ze geen verouderde versie op de console uitgebracht.
Pathfinder: Kingmaker ziet er geweldig uit en lijkt goed geoptimaliseerd te zijn, hoewel de interface nog steeds te "computer" is. De laadtijden zijn lang, maar niet zo lang als bij de lancering in 2018. Er werd een aanpassingsproces op de console uitgevoerd, maar niet genoeg: het origineel leek zelfs voor veel pc-spelers vreselijk moeilijk, en wat kunnen we zeggen over consolespelers, die zelden toegang krijgen tot dergelijke releases.
Er lijkt hier een tutorial te zijn, maar die is erg zielig, met muren van kleine tekst die moeilijk te lezen is. Als je geen ervaring hebt met het spelen van de originele Pathfinder of in ieder geval Dungeons and Dragons, bereid je dan voor op een vreselijk moeilijke aanpassingsperiode. Ik ben er zeker van dat minstens de helft van de spelers met hun hand zal zwaaien - het spel is erg onvriendelijk voor ongeschoolden.
Het helpt niet dat Pathfinder: Kingmaker zelfs na twee jaar en tonnen updates nog steeds een spel is met behoorlijk wat bugs. Ze hebben de consoleversie ook niet gemist, wat over het algemeen onaanvaardbaar is, omdat we hier meer bewezen releases gewend zijn. Als er iets uitvliegt, is dat een buitengewone gebeurtenis, geen onvermijdelijk ongeluk. Maar Pathfinder: Kingmaker crasht iets vaker dan ik zou willen - en zelfs veelvuldig automatisch opslaan helpt niet. Er zijn andere, kleine, bugs die de indruk van het spel enigszins bederven.
Lees ook: De tien meest verwachte games op PlayStation 5
Ik kan niet ontkennen dat Owlcat Games geweldig werk heeft geleverd door het tafelblad in een videogameformaat te brengen. Als je een fan bent van het origineel, dan zul je zeker de "schermaanpassing" leuk vinden, duidelijk gemaakt door fans van hun werk, en niet door huurlingen die een beroemde naam op een absoluut ver verwijderd product hebben gezet. Maar persoonlijk kan ik niet anders dan de ontwikkelaars uitschelden omdat ze niet alleen die-hard veteranen proberen te plezieren, maar ook degenen die zoiets willen proberen, maar bang zijn. Helaas blijven alle vooroordelen over klassieke RPG's en tafelspellen bestaan: het zijn complexe, verwarrende en onvriendelijke spellen waarvoor je moet begrijpen hoe dingen werken voordat je de nieuwigheid zelfs maar voor de eerste keer aanzet. Dergelijke elitarisme is begrijpelijk, maar ik wou dat het tot het verleden zou behoren. Iedereen profiteert hiervan.
Pathfinder: Kingmaker is waarschijnlijk de grootste RPG van wereldklasse die op het grondgebied van de GOS-landen is gemaakt en, zoals gebruikelijk, is gemaakt "voor export". De game is in het Russisch vertaald en redelijk goed vertaald (hoewel de tekst een walgelijk contrast heeft en het erg moeilijk is om hem van de tv te lezen), maar de stemacteurs zijn alleen Engels.
vonnis
Pathfinder: Kingmaker definitieve editie - dit is een echte machine. Dit is een traditionele RPG gebaseerd op het populaire tafelblad, dat voldoet aan alle conventies van klassieke rollenspellen. Er is hier veel inhoud, dus ja, het verdient de titel "Definitive Edition". Maar toch zullen een aanzienlijk aantal bugs en onvoldoende optimalisatie voor consoles (evenals vijandigheid jegens nieuwkomers) voorkomen dat het een nieuw leger fans vindt. Dit is een geweldig spel, maar niet iedereen zal het "trekken".
