De afgelopen jaren hebben we de Fallout-franchise vaak genoemd - en meestal in een negatieve context. Volgens velen doodde Bethesda langzaam maar zeker de gevierde RPG door de originele stijl te verdraaien en de gameplay af te vlakken. We zijn niet klaar om ons zo categorisch uit te drukken, maar hebben erin gespeeld Wasteland 3 we zijn de haters een beetje beter gaan begrijpen. Ondanks het feit dat Wasteland een veel minder bekend IP-adres is en niet zo waardevol, slaagden de genieën bij inXile Entertainment er op de een of andere manier in om hun grote concurrenten in bijna alles te overtreffen. Dit is een enorm, goed doordacht post-apocalyptisch rollenspel dat de diepgang van Brian Fargo's klassieke projecten combineert met moderne gameplay.
Maar over alles - op zijn beurt. Zoals ik onlangs ontdekte, weten en herinneren niet zo veel mensen in ons land en in de wereld wat Wasteland is. Niet iedereen realiseert zich dat deze franchise, gecreëerd in 1988, Fallout voorafging en inspireerde. En de nieuwigheid wordt niet gefinancierd door een groot bedrijf, maar door fans die via crowdfunding meer dan 3 miljoen dollar hebben gedoneerd. En ondanks dat ze de studio in 2018 kocht Microsoft, heeft het spel de authenticiteit, oprechtheid en zelfs enige onhandigheid die kenmerkend zijn voor games uit de jaren negentig, toen niet commissies aan de oorsprong van videogames stonden, maar eenzame demiurgen.
Ik maak niet toevallig de vergelijking met Fallout: ondanks het feit dat Fargo met zijn Wasteland kwam lang voordat Black Isle Studios, in het tweede deel, uitgebracht in 2014, weigerde hij bewust te veel te lenen van de originele bronnen, in plaats daarvan meer halen uit Fallout Tactics. Er kwam een tactische CRPG uit die de bite en sfeer van de klassieker Fallout behield, maar met een gameplay die totaal niet lijkt op de nieuwste creaties van Bethesda Game Studios. Naar mijn mening is het de perfecte formule. En deze formule is niet veel gewijzigd voor Wasteland 3.
Misschien is het tijd om te stoppen met de vergelijkingen en verder te gaan met het spel zelf. In Wasteland 3 leiden we een team van vijf mensen die overleven in de barre woestijn van de VS, die een thermonucleaire oorlog heeft overleefd. Bandieten, oproerige robots, mutanten, bloeddorstige clowns en andere verplichte elementen van de post-apocalyps dwalen door de ruïnes van oude steden. We spelen voor de Desert Rangers, die orde scheppen in de wereld van wetteloosheid, maar niemand belet ons zelf te beslissen of we helden of antihelden zullen zijn.
Lees ook: Desperados III Review - Tactische western
Zwarte humor is de essentie van het nieuwe product van inXile Entertainment. Ik kan de schrijvers alleen maar toejuichen omdat ze ons misschien wel de grappigste en geestigste game van het jaar hebben gegeven - een waardige concurrent van die van vorig jaar. The Outer Worlds. Het is dankzij het enorme volume aan dialogen (volledig ingesproken door uitstekende acteurs) dat Wasteland 3 tot leven komt en het verdient om AAA genoemd te worden. Elk personage blijft in je geheugen hangen en bijna elk gesprek zal je in ieder geval aan het lachen maken.
Er zijn veel gedenkwaardige personages, maar de meest gezichtsloze zijn de "hoofdrolspelers", de rangers die de speler vanaf het allereerste begin maakt. Ondanks de brede aanpassingsmogelijkheden, krijgt de speler nog steeds stille blokken tot zijn beschikking, volledig verstoken van individualiteit. Hetzelfde geldt voor hun entourage, hoewel je in de loop van de voortgang veel "levende" personages kunt vinden met hun eigen geschiedenis en relaties.
Niet de plot, maar de NPC's en willekeurige ontmoetingen zijn het meest memorabel, zoals het een RPG betaamt. De wereld van Wasteland 3 is niet zo somber (hoewel niet zonder), maar absoluut gek - dat is precies wat ik wilde zijn Rage 2. Het lijkt erop dat elke andere NPC die je hier tegenkomt iets mis heeft met hun hoofd: iemand verkleedt zich als een vampier, iemand imiteert onhandig een Schots accent na het kijken naar Braveheart, en iemand propt varkens met explosieven.
Lees ook: XCOM 2 Collection Review - Op de een of andere manier werkt het
Het lot van zo'n gek wordt door ons bepaald. Soms zijn woorden genoeg, en soms wordt alles beslist door een strijd op leven en dood. Je kunt zowel een goed mens als een schurk zijn. In The Outer Worlds zijn er momenten waarop moeilijke keuzes de ontwikkeling van het hele verhaal beïnvloeden, maar dat zijn er niet zoveel als hier. In Wasteland 3 heb je echt het gevoel dat elke actie op de een of andere manier zal reageren. Het verhaal ontwikkelt zich precies zoals we willen, hoewel we constant moeilijke keuzes moeten maken, omdat er geen duidelijke "goede" of "slechte" beslissingen zijn - dit is geen Mass Effect voor jou.
Wat de gameplay betreft, hebben we een logische uitwerking van de formule die is vastgelegd in Wasteland 2. Dit is een tactische game die velen aan XCOM doet denken. Elke actie vereist een bepaald aantal actiepunten en het succes van elke aanval beslist. De ontwikkelaars hebben de interface aanzienlijk verbeterd, waardoor deze intuïtiever en begrijpelijker is geworden en meer is aangepast voor consoles.
We hebben vijf metgezellen die met ons reizen, die zullen blijven totdat we ze opgeven, of totdat een of andere actie van ons hen boos maakt. Het belangrijkste aspect is hoe u de ervaringspunten verdeelt. Elk personage moet worden ontwikkeld en het moet verstandig worden gedaan, want je kunt niemand respecteren. Dit is een ernstig nadeel, dus wees zelfverzekerd in elke actie. Ik ben de tel al kwijt hoe vaak ik spijt heb gehad van het uitgeven van punten. Het kostte me veel uren om erachter te komen hoe het systeem met voordelen en upgrades echt werkt en wat de beste manier is om het uit te geven. Toen realiseerde ik me dat er geen respect is, en ik zal mijn fouten niet corrigeren.
Dit laatste is een veelvoorkomend probleem van het spel, waar er te weinig tutorials en instructies zijn, en zelfs degenen die dat wel zijn, verschijnen soms niet. Dit is niet eng voor veteranen van het genre, maar nieuwkomers zullen het moeilijk hebben, omdat ze met een minimum aan uitleg meteen in de strijd worden gegooid. Zelfs belangrijke zaken als het aantal leden van je squadron worden niet uitgelegd - het blijkt dat er maar liefst zes kunnen zijn, en je kunt ze allemaal rekruteren op de startbasis! Als een speler dit niet begrijpt (en een beginner waarschijnlijk niet), dan zal het verschrikkelijk moeilijk voor hem zijn om verder te komen. Het zal me niet verbazen als veel spelers scoren in Wasteland 3 zonder tijd te hebben om uit te zoeken wat er aan de hand is. Dit is een enorme fout die veel CRPG's gemeen hebben.
Nu - over technische problemen. En zij zijn. Dit wordt over het algemeen verwacht - dergelijke spellen worden vaak na een paar maanden gekocht, nadat de meest ernstige bugs zijn opgelost. Ik kwam veel functies tegen die gewoon niet werkten en personages die weigerden te praten. Het was niet zonder een paar vertrekken. Maar het grootste probleem zijn de laadschermen. Alomtegenwoordige laadschermen. Elke nieuwe kamer en kaart gaat gepaard met momenten waarop je gewoon je smartphone tevoorschijn hoeft te halen en door de tape moet scrollen, omdat de downloads hier lang zijn - zo lang dat je de game soms in een lange doos wilt stoppen totdat de PS5 komt uit met een levengevende SSD.
Dit zijn kleine dingen die de ervaring een beetje bederven, maar niet zozeer dat ik weiger verder te spelen. Als de actie zo goed is en het verhaal zo geestig, is het simpelweg onmogelijk om zo'n ervaring te weigeren. Wasteland 3 is hoe dan ook een van de beste games van dit jaar. Het enige is dat ik het absoluut niet kan aanbevelen aan degenen die meteen in coöperatieve modus willen spelen: helaas heeft het serieuze problemen met saves.
Visueel ziet de nieuwigheid er normaal uit. Niemand verwachtte enige onthullingen van haar. In de meeste gevallen bekijken we de actie van bovenaf, maar soms komen we op sleutelmomenten dicht bij de personages - dan verschijnen er zelfs enkele gezichtsuitdrukkingen en goede animaties van lichaamsbewegingen. Maar als je van een hoogte naar de wereld kijkt, vooral op een tv in de verte, wil je je niet vastklampen. Basisconsoles zijn moeilijk om mee om te gaan en personages reageren met een merkbare vertraging op de beweging van sticks. Dat is het echter niet Ondergang, en het is hier niet eng.
De tekst in het spel is vertaald in het Russisch en de stemacteurs blijven in het Engels. Dat laatste is zelfs maar goed ook, want de acteurs hebben het geweldig gedaan. Je kunt duidelijk voelen hoeveel plezier ze hadden tijdens het werken. Wat de vertaling betreft, daar heb ik echter klachten over. Wat is de "ijzeren reet" school waard - ze hebben het zo moeilijk vertaald, goed gedaan, wat kan ik zeggen. Over het algemeen doodt de vertaling zoals gewoonlijk veel grappen, voegt ze veel zinloos calqueerpapier toe en berooft ze de tekst van levendigheid. Speel indien mogelijk in het Engels.
vonnis
Wasteland 3 is een geweldige RPG die alles heeft: een geestig verhaal, een interessante wereld en gepolijste gevechten. Het is niet erg vriendelijk voor nieuwkomers en heeft een paar of drie patches nodig, maar verder heb ik gewoon niets te klagen.