Voorbij zijn de dagen dat het onwetende Westen spottend naar Yakuza verwees als de "Japanse GTA". Nu heeft deze serie van Sega niet alleen eindelijk alle associaties met het ontstaan van Rockstar verloren, maar ook een niveau bereikt dat voor GTA lange tijd onbereikbaar was. Terwijl de eens zo geweldige franchise geniet van microtransacties voor de derde generatie consoles op rij, brengen de Japanners het ene meesterwerk na het andere uit. Zelfs als hun releases niet perfect zijn en in sommige opzichten op elkaar lijken, kan één ding hen niet worden afgenomen: in de wereld van videogames kunnen maar weinigen dezelfde opwinding veroorzaken en dezelfde stabiliteit bieden. Yakuza: Like a Dragon technisch gezien is het geen noviteit (in het thuisland vond de release veel eerder plaats), maar pas onlangs kwam het beschikbaar in onze regio. Maar zullen veteranen en nieuwkomers dit leuk vinden, misschien wel de meest gedurfde creatie van Ryu Ga Gotoku Studio tot nu toe?
Ik beschouw mezelf niet als een Yakuza-kenner - helemaal niet. Maar ik ken de werken van Ryu Ga Gotoku Studio en herken hun handschrift. Ik heb reikhalzend uitgekeken naar de release van de nieuwe game sinds de eerste trailer het gloednieuwe vechtsysteem in actie liet zien. Ik heb ongelooflijk veel respect voor de ontwikkelaars voor hun moed: ze hadden een echte gouden ader in hun handen en besloten alles op zijn kop te zetten, waardoor de gameplay fundamenteel veranderde. Yakuza is nu een RPG met turn-based gevechten. En dat is gaaf. Wie zou anders zo'n risico nemen? Een ander Japans bedrijf, Game Freak, dat jaar na jaar Pokémon stempelt, zou zo'n stap moeten zetten. Maar ik werd afgeleid.
Maar niet alleen de gameplay is veranderd. Het is geen toeval dat er geen nummer in de titel staat - Like a Dragon vertelt het verhaal van compleet nieuwe personages. Geen Kazuma Kiryu of zijn vrienden meer. Dit is een volledig nieuw verhaal, niet gerelateerd aan de vorige delen. Een hap frisse lucht.
De nieuwe hoofdpersoon is Itiban Kasuga, een charmante weduwe wiens toewijding aan de patriarch van de Tojo-clan tot tragische gevolgen leidt. Het is geen gemakkelijke taak om een nieuw gezicht van de franchise te creëren, maar de scenarioschrijvers zijn erin geslaagd. Vanaf de eerste minuten is het onmogelijk om niet gehecht te raken aan Itiban: hij is een personage dat humor, welwillendheid, interne conflicten en tragedie combineert. Je kunt hem nog eenvoudiger omschrijven: hij is een dwaas met een groot hart. En het verhaal waaraan hij zal moeten deelnemen, is een van de verhalen die ik me dit jaar het meest herinner, samen met The Last Of Us Deel II.
Lees ook: Review Judgment - Detective noir in het Japans
Over het algemeen besteedt het verhaal van Ryu Ga Gotoku veel aandacht. De hele proloog, die je een paar uur zal kosten, is zo gefocust op het verhaal dat ik soms de gamepad vergat. Dit team kan het verhaal vertellen, vooral omdat het wordt geholpen door de uitstekende Dragon Engine. Om te zeggen dat het nieuwe product er goed uitziet, is een understatement. Komt uit op PS4 en PS5 (evenals concurrerende platforms van Microsoft), Yakuza: Like a Dragon was een episch afscheid van de consoles van de vorige generatie. Zoals het hoort, is het perfect geoptimaliseerd en zien talloze screensavers eruit als een volwaardige animatiefilm. Het animatieniveau is ongelijkmatig - tussenfilmpjes van de hoogste kwaliteit worden gebruikt voor belangrijke momenten in het verhaal - maar dit is te verwachten.
Als de speler het verhaal niet volgt, ontwikkelt hij het karakter van Itibana. Het begint allemaal in de bekende Kamuro-tyo (die we vorig jaar weer ontmoetten) Oordeel), maar al snel verandert de instelling. Tokyo achter zich latend, verplaatst het spel de hoofdrolspeler naar een gebied van Yokohama genaamd Isedzaki Ijintyo. Het is afkomstig uit het huidige district Isedzakityo.
Ik noemde Dragon Quest al - de game heeft talloze toespelingen op de legendarische franchise. Gevechten hier zijn turn-based, alleen zwaarden vervangen clubs, en tovenarij - goochelarij. In tegenstelling tot Kiryu is Itiban niet de enige - hij wordt altijd gevolgd door een horde vrienden, de een helderder en interessanter dan de ander.
Yakuza: Like a Dragon is als een zachte reboot, een nieuwe game in de franchise waarmee nieuwkomers die nog nooit hebben geprobeerd om met de vorige helden te spelen, zonder angst kennis kunnen maken. Alles is hier nieuw, alles is een schone lei, en dat is fijn. Maar het is nog niet voor iedereen weggelegd. Omdat Like a Dragon ... raar is. Zeggen dat ze excentriek is, is een understatement. Hier worden erbarmelijke momenten vergezeld van dwaze humor en wordt het voorgewende realisme meteen vergeten ten gunste van enkele stilistische experimenten. Je weet niet wat je van haar kunt verwachten. Veel spelers zijn daarom dol op de serie. En het stootte altijd velen af. En ondanks de nieuwigheid van alles, is "Yakuza" hier vanaf de eerste minuten herkenbaar.
Lees ook: Watch Dogs: Legion Review - Een serieuze grap
Het helpt niet dat je pas na lange tijd echt aan het spel kunt wennen. Zoals veel geweldige series waarbij kijkers de eerste paar seizoenen moeten "lijden" om bij het meest interessante deel te komen, neemt Yakuza: Like a Dragon een ontspannen, statig vertrek, waarbij het zichzelf afleidt van achtergrondverhalen, dialogen en kleine zoektochten. Wanneer de tussenfilmpjes eindigen en we eindelijk de vrijheid krijgen om te vechten, blijkt dezelfde actie, die zo wordt geprezen door critici, enigszins oninteressant. Allemaal omdat Itibana en vrienden in de eerste 10 (!) uur bijna geen vaardigheden hebben, wat ertoe leidt dat de gevechten hetzelfde aflopen. Pas als de hoofdpersoon zijn bende weet te verzamelen en coole technieken leert, wordt het pas echt interessant. Pacing is iets waar Like a Dragon een groot probleem mee heeft. Ik begrijp dat mijn advies om "tien uur vol te houden, want later wordt het koeler" gek klinkt, maar wat kan ik doen. Sommige spellen hebben veel tijd nodig om te swingen. Veel spelers hebben de proloog nooit overleefd Red Dead Redemption 2.
Lees ook: Persona 5 Royal Review – Perfectie kent geen limiet
Ik wil graag wijzen op het onaangename feit dat Yakuza: Like a Dragon helemaal niet in het Russisch is vertaald. Dit kan een serieus obstakel zijn voor degenen die het Engels of Japans nog niet beheersen. Wat de Engelstalige lokalisatie betreft, deze gebeurt op het hoogste niveau - en dit geldt zowel voor de vertaling als voor de stemmen. Ik wil vooral Masumi Arakawa uitlichten, die in de vertaalde versie werd ingesproken door George Takeo zelf - de legendarische Sulu uit "Star Trek"! In het begin was zijn direct herkenbare stem zelfs een beetje storend, maar al snel past hij perfect bij zijn karakter. Het is fijn als lokalisatie zo verantwoord wordt benaderd.
De optimalisatie gebeurt ook op niveau - zelfs op de basis PS4 zijn er geen vertragingen of artefacten, behalve dat het laden niet erg snel is.
vonnis
Yakuza: Like a Dragon is een zeer gewaagde nieuwe richting voor de legendarische serie. Sommige mensen zullen afgeschrikt worden door een gedeeltelijke verandering van genre, maar het leek me een voorbeeld van het feit dat creatieve vrijheid in de studio belangrijker is dan gegarandeerde verkoop. Het is een groot, ontspannen spel dat lang duurt om te voltooien, maar uiteindelijk zal het je zeker bevallen met een buitengewoon verhaal, gedenkwaardige personages en klassieke RPG-elementen.