Na tientallen jaren van onzekerheid hebben onderzoekers het bestaan van koolstofdioxide "ijsvallen" op de maan bevestigd die vast koolstofdioxide kunnen bevatten. De ontdekking zal waarschijnlijk de vormgeving van toekomstige maanmissies beïnvloeden en de mogelijkheid van een permanente aanwezigheid van robots of mensen op de maan beïnvloeden.
In de permanent beschaduwde gebieden aan de polen van onze maan dalen de temperaturen tot onder die van Pluto's koudste gebieden, waardoor ijskoude koolstofdioxidevallen kunnen ontstaan. In deze vallen kunnen koolstofdioxidemoleculen bevriezen en in vaste vorm blijven, zelfs tijdens de piektemperaturen van de maanzomer.
Toekomstige menselijke of robotachtige ontdekkingsreizigers zouden de vaste koolstofdioxide in deze ultrakoude vallen kunnen gebruiken om brandstof of materialen te produceren voor een langer verblijf op de maan. Kooldioxide en andere potentieel vluchtige organische stoffen kunnen wetenschappers ook helpen de oorsprong van water en andere elementen op de maan beter te begrijpen.
Hoewel planetaire wetenschappers de aanwezigheid van koude vallen al jaren voorspellen, is deze nieuwe studie de eerste die de aanwezigheid van kooldioxide koude vallen duidelijk identificeert en in kaart brengt. Om de koudste plekken op het oppervlak van de maan te vinden, analyseerden onderzoekers 11 jaar temperatuurgegevens van het Diviner Lunar Radiometer Experiment, een instrument dat aan boord van NASA's Lunar Reconnaissance Orbiter vloog.
Het goede nieuws van de afgelopen jaren was de ontdekking van waterijs in permanent beschaduwde kraters nabij de zuidpool van de maan, maar tot voor kort was niet bekend hoe koud deze kraters worden. Het feit is dat waterijs op de maan kan worden bewaard bij -163 °C, en bij -223 °C is het mogelijk om koolstofdioxide op te slaan zonder te verdampen in een vacuüm.
De beoordeling combineerde radiometergegevens en informatie over de maan "seizoenen". Volgens het team van wetenschappers garanderen deze extreem koude temperaturen niet dat er koolstofdioxide in de vorm van ijs is in dergelijke gebieden, maar de aanwezigheid ervan is nog steeds mogelijk. Indien gevonden, kunnen toekomstige missies lokale grondstoffen gebruiken om staal, raketbrandstof en zelfs biomaterialen te produceren.
Lees ook: