Tot nu toe geloofden onderzoekers dat donkere energie bijna 70% van het universum uitmaakt, dat voortdurend versnelt in zijn uitdijing. Gedurende vele jaren werd dit mechanisme geassocieerd met de zogenaamde kosmologische constante, ontwikkeld door Einstein in 1917.
Omdat de kosmologische constante die bekend staat als donkere energie niet direct kan worden gemeten, twijfelden veel onderzoekers, waaronder Einstein, aan het bestaan ervan zonder een levensvatbaar alternatief voor te stellen.
Tot nu. Een nieuwe studie door wetenschappers van de Universiteit van Kopenhagen testte een model dat donkere energie vervangt door donkere materie in de vorm van magnetische krachten.
Het conventionele begrip van hoe de energie van het universum wordt verdeeld, is dat het bestaat uit 5% normale materie, 25% donkere materie en 70% donkere energie. In het nieuwe model van de UCPH-onderzoekers is het aandeel donkere materie van 25% begiftigd met speciale eigenschappen die 70% van de donkere energie overbodig maken.
“We weten niet veel over donkere materie, behalve dat het een zwaar en langzaam deeltje is. Maar toen vroegen we ons af: wat als donkere materie een kwaliteit had die vergelijkbaar was met magnetisme? We weten dat wanneer normale deeltjes bewegen, ze magnetisme creëren. En magneten trekken andere magneten aan of stoten ze af - dus als dat is wat er in het universum aan de hand is? Dat deze constante uitdijing van donkere materie te wijten is aan een of andere magnetische kracht?”, vraagt Steen Hansen zich af.
De vraag van Hansen diende als basis voor een nieuw computermodel waarin de onderzoekers alles verwerkten wat ze weten over het heelal, inclusief zwaartekracht, de snelheid waarmee het heelal uitdijt, en X, de onbekende kracht die het heelal uitdijt.
"We ontwikkelden een model dat werkte op basis van de aanname dat donkere materiedeeltjes een magnetische kracht hebben, en we onderzochten welk effect deze kracht zou hebben op het universum - wat precies hetzelfde bleek te zijn als donkere energie", legt Steen Hansen uit. Er is echter nog veel in dit mechanisme dat nog moet worden begrepen door onderzoekers.
En dit alles moet worden gecontroleerd op meer geavanceerde modellen die rekening houden met meer factoren. Zoals Hansen zegt: "Om eerlijk te zijn, kan onze ontdekking gewoon toeval zijn. Maar als dat niet zo is, is het echt ongelooflijk. Het zou ons begrip van de samenstelling van het universum en de redenen voor zijn uitdijing veranderen."
Lees ook:
- Radioactieve "sneeuwvlokken" werken als kleine atoombommen in het universum
- Astronomen hebben de methode getest om de toestand van het vroege heelal te herstellen