Veel landen hebben het jaar 2050 vastgesteld als het punt waarop geen terugkeer meer mogelijk is naar fossiele brandstoffen. Aan de ene kant is het niet snel. Aan de andere kant loopt emissievrij vervoer bijvoorbeeld ver achter op de ontwikkeling van elektriciteitsopwekking, waardoor het een potentieel zwak punt is in de plannen voor het koolstofarm maken van de samenleving.
Het is allemaal te wijten aan het ontbreken van de nodige batterijen en problemen met hun lading, die gedeeltelijk kunnen worden opgelost door de batterijen onderweg op te laden. Het probleem van het onderweg opladen van batterijen komt in veel landen aan de orde. Er worden ergens trams heroverwogen en ergens rollen smoorspoelen het asfalt in. In ieder geval vergen al deze projecten, waarvan we er hieronder enkele zullen bespreken, enorme investeringen in infrastructuur die alleen door de staat gesubsidieerde projecten zich kunnen veroorloven. Hieruit volgt dat er niet veel vooruitzichten zijn voor batterijoplaadtechnologieën voor onderweg, en het risico bestaat dat ze geen massaverschijnsel worden.
In Frankrijk hebben Renault SA en Electricite de France SA hun krachten gebundeld om dynamisch opladen te testen in de straten van Parijs. "Opladen mag niet als een probleem worden beschouwd en mag het gebruik en de inzet van elektrische voertuigen niet belemmeren", zegt Xavier Serra, hoofd van het project bij Renault. "Technisch gezien werkt het." Vanuit financieel oogpunt blijft dynamisch laden in het geding. Zelfs projectdeelnemers zeggen dat ze manieren moeten vinden om de kosten van het aansluiten van wegen op het net te verlagen en de technologie economisch levensvatbaar te maken, deels vanwege de schaal. Ze zeggen ook dat een dergelijke implementatie waarschijnlijk beperkt zal blijven tot steden en belangrijke transport- en vrachtroutes, omdat er enorme investeringen in infrastructuur nodig zijn.
In 2017 laadden Qualcomm en Renault de batterij van een kleine bestelwagen die met een snelheid van 60 mijl per uur reed op een testbank. Hierdoor kon het bedrijf deelnemen aan een van de EU-programma's en 15 miljoen euro ontvangen voor het project. Renault schat dat tegen 2030 dynamische oplaadtechnologie in zijn auto's kan worden opgenomen, waardoor ook kleinere en goedkopere batterijen kunnen worden gebruikt. Momenteel bereidt Renault zich voor om de technologie te testen in de omstandigheden van de snelweg en de stad op de testterreinen in Versailles en Parijs.
In Israël wordt dynamisch opladen uitgevoerd door Electreon Wireless Ltd samen met de lokale busmaatschappij Dan Bus Company. Als onderdeel van het experimentele dynamische laadprogramma worden studenten vervoerd met elektrische bussen tussen het treinstation van de universiteit van Tel Aviv en de campus. Het project wordt gefinancierd door het bedrijf en de regering van Israël. In het algemeen is het project gericht op de busdienst. We hebben het niet over particulier elektrisch vervoer.
In Zweden heeft de autogigant Scania AB, eigendom van het bedrijf Volkswagen AG, een elektrische vrachtwagen ontwikkeld met opladen via een stroomafnemer op het dak - volgens het principe van een tram. Het bedrijf heeft gezegd dat het klaar is om zijn elektrische vrachtwagens in massa te produceren, terwijl de Zweedse autoriteiten van hun kant werken aan voorstellen om 2000 kilometer wegen tegen 2030 te elektrificeren. Een kilometer elektrificatie van wegen wordt door Scania geschat op $ 2,5 miljoen. Het Israëlische project met inductiespoelen gewikkeld in asfalt lijkt in dit opzicht goedkoper - slechts $ 650 per kilometer, maar zonder rekening te houden met de aansluiting op het elektriciteitsnet.
Als een vergelijkbare infrastructuur wordt gecreëerd, geloven experts dat deze zichzelf kan rechtvaardigen voor groot vracht- en passagiersvervoer, en alleen dan zal het mogelijk zijn om te praten over de economische haalbaarheid van overschakelen naar dynamisch opladen van personenauto's.
Lees ook: