Gokverslaving is officieel erkend als een ziekte

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft gameverslaving officieel toegevoegd aan de lijst met ziekten. Het wordt "spelstoornis" genoemd, dat in de medische geschiedenis onder de code 6C5 valt en volgens artsen ook ernstige gevolgen heeft.

Wat is bekend?

De WHO werkt de classificatie periodiek bij. En nu, in de nieuwste versie, werd gameverslaving erkend als een ziekte. Tegelijkertijd schreven veel massamedia eerder al dat games het gedrag van mensen beïnvloeden. Anderen beweerden van niet. Nu is gameverslaving, of liever een reeks bijbehorende symptomen, gegeneraliseerd en opgenomen in de classificatie.

Opgemerkt moet worden dat er daarnaast stoornissen zijn door het gebruik van psychoactieve stoffen, zoals alcohol en drugs.

Dus vanaf nu kunnen artsen "gamingverslaving" diagnosticeren in de volgende gevallen:

• De gebruiker kan de controle over het spel niet overnemen;
• Spelprioriteiten zijn hoger dan de prioriteit van andere levensbelangen;
• Passie en misbruik van games, ondanks de schijn van negatieve gevolgen.

De mening van artsen

Artsen beweren dat verslaafd raken aan gamen leidt tot verslechtering op alle gebieden van het leven. Dit geldt voor persoonlijke, familiale, sociale, educatieve, professionele en/of andere activiteiten van een persoon. Experts noemen ook de continue, episodische en recidiverende aard van de ziekte.

Tegelijkertijd is het interessant dat er eerdere onderzoeken zijn uitgevoerd die het gevaar van games niet hebben bevestigd. Integendeel, ze bevestigden het gevaar van sociale netwerken. Het is dus nog steeds moeilijk te zeggen hoeveel gameverslaving wordt gedemoniseerd en hoe gevaarlijk het is. Het komt erop neer dat een persoon standaard de gemakkelijkste manier kiest om plezier te krijgen. Als de wetenschap ooit in staat zou zijn om zo'n reactie kunstmatig op te wekken, zou het voor elke activiteit kunnen worden gebruikt, niet alleen voor games.

Er moet ook rekening mee worden gehouden dat voor veel games een manier is om aan de realiteit te ontsnappen. Of het goed of slecht is, en hoe effectief het is, is een andere vraag.