Het verzenden van bouwmaterialen van de aarde naar Mars is onbetaalbaar, dus toekomstige habitats zullen voornamelijk moeten worden gebouwd met materialen die al op de rode planeet zijn gevonden. Volgens onderzoek van de Universiteit van Manchester kunnen verbindingen uit urine en bloed geproduceerd door astronauten een sleutelrol spelen in dit constructieproces.
Mars is bedekt met grond die regoliet wordt genoemd en die kan worden gebruikt om beton te maken voor schuilplaatsen en andere constructies. In plaats van dit materiaal eenvoudigweg met water te mengen, zouden toekomstige inspanningen om bouwmaterialen op de Rode Planeet te produceren ook eiwitten uit bloedplasma en ureum uit urine en zweet kunnen omvatten.
Volgens de studie resulteerde het combineren van Marsstof met bloed- en zweetverbindingen in een materiaal dat sterker is dan het typische beton dat op aarde wordt gebruikt. De onderzoekers noemen hun materiaal AstroCrete en merken op dat van de gemaakte materialen het beste monster een druksterkte had van 40 megapascal (MPa), wat aanzienlijk hoger is dan de sterkte van gewoon beton van 20-32 MPa.
De studie schat dat een team van zes op Mars de biologische materialen zou kunnen leveren die nodig zijn om in twee jaar ongeveer 500 kg AstroCrete-materiaal te produceren. De hoeveelheid geproduceerd Marsbeton zal toenemen met elk nieuw bemanningslid dat aan de langetermijnmissie wordt toegevoegd, waardoor meer beton wordt geproduceerd om de gebouwen uit te breiden.
Dit nieuwe recept kan nuttiger zijn dan andere voorgestelde constructiemethoden voor toekomstige Mars-missies, inclusief die met 3D-printsystemen of andere soorten op regolith gebaseerde bouwmaterialen. Het idee om bloed met aarde te mengen om beton te maken is niet nieuw - oude beschavingen gebruikten bijvoorbeeld dierlijk bloed als bindmiddel in hun vijzels.
Veel verder onderzoek is nodig. We kennen de gezondheidsgevolgen op lange termijn niet van continue plasmadonatie in omstandigheden van lage zwaartekracht en hoge straling. We weten ook niet hoeveel plasma continu van één persoon kan worden afgenomen en hoe dat de vermoeidheidsniveaus kan beïnvloeden. Dit kan alleen een oplossing voor de korte termijn zijn. Zodra de basis er is, zijn donaties niet meer nodig.
Lees ook:
- De Perseverance rover ontving het eerste monster van Marsgrond
- Deeltjesemissie: is het veilig voor mensen om naar Mars te vliegen?