NASA lanceerde in de nacht van 13 mei (tijd in Kiev) een superdrukballon (SPB) vanaf de luchthaven van Wanaka in Nieuw-Zeeland, maar ongeveer een dag na de lancering van de ballon deed zich een anomalie voor: hij ontwikkelde plotseling een lek. Na de ontdekking en mislukte pogingen om het probleem op te lossen, brak het team de missie boven de Stille Oceaan ongeveer anderhalve dag na de lancering af.
De ballon droeg de lading van de Extreme Universe Space Observatory 2 (EUSO-2). Het is ontworpen om intergalactische deeltjes van ultrahoge energie kosmische straling te detecteren die door de atmosfeer van de aarde dringen. De oorsprong van dit soort deeltjes ontgaat onderzoekers grotendeels. Helaas ligt EUSO-2 nu op de bodem van de oceaan en NASA plant dit jaar geen nieuwe lanceringen van soortgelijke ballonnen.
"Dit is een ongelukkig einde van de missie en we zullen de oorzaak van de anomalie onderzoeken om de technologie van ultrahogedrukballonnen te blijven verbeteren." hij verklaarde NASA Science Balloon-programmamanager Debbie Fairbrother.
EUSO-2 was de tweede en laatste lancering van een ultrahogedrukballon vanuit Wanaka Spaceport als onderdeel van het NASA-ballonlanceringsprogramma voor 2023 in Nieuw-Zeeland. De eerste ballon is medio april met succes opgestegen en vliegt nog steeds. De ballon zweeft in de stratosfeer op een hoogte van ongeveer 30,5 m en maakt nu zijn vierde ronde op het zuidelijk halfrond. Hij heeft een telescoop bij zich superieur (Super Pressure Balloon Imaging Telescope), die zijn "near-space" hoogte gebruikt om de hoeveelheid donkere materie in clusters van sterrenstelsels te meten.
De omgeving in de nabije ruimte die hierdoor wordt verkend kogels, biedt enorme besparingen in vergelijking met orbitale lanceringen, die tot enkele duizenden dollars per pond lading kunnen kosten. EUSO-2 woog ongeveer 2 ton, en daarom zou het extreem duur zijn om het de ruimte in te lanceren.
Na de val van de bal vervulde de telescoop een secundaire, niet zo wetenschappelijke, maar nog steeds nuttige functie. In het geval van een missiebeëindiging boven de oceaan, zal de lading worden gebruikt als anker voor de kogel. Het apparaat zal haar snel naar de bodem van de oceaan slepen, zo ver mogelijk van het meeste zeeleven. Volgens NASA-functionarissen zorgt verwijdering op een manier die lijkt op het "ruimtevaartuigkerkhof" in de Stille Oceaan voor een veilig einde van de vlucht met minimale impact op het milieu.
Lees ook: