NASA's James Webb Space Telescope heeft met succes alle vijf lagen van zijn zonneschild ingezet, een voorwaarde voor de wetenschappelijke operaties van de telescoop en het meest zenuwslopende deel van zijn riskante inzet. De voltooiing van deze complexe operatie was een enorme opluchting voor de duizenden ingenieurs die gedurende drie decennia van de ontwikkeling aan het project hebben gewerkt, evenals voor de talloze wetenschappers over de hele wereld die reikhalzend uitkijken naar Webb's baanbrekende observaties. Het verzekeren van de juiste spanning van elk van de vijf lagen van het zonneschild werd bereikt met behulp van een complex systeem van kabels en motoren die aan de hoeken van het ruitvormige zonneschild trokken.
Het zorgvuldig spannen van de ruitvormige lagen van het zonneschild begon op 3 januari. Aanvankelijk verwachtte NASA dat elke laag één dag zou duren, maar tegen het einde van de eerste dag waren drie lagen met succes ingezet en de laatste twee werden op 4 januari ingezet.
De succesvolle plaatsing van de vierde laag werd bevestigd om 10:23 uur ET, toen de telescoop ongeveer 879 km van de aarde verwijderd was. De laatste, vijfde laag werd om 12:09 uur ET getrokken en werd onthaald op gejuich en applaus van de managementteams.
De inzet van zonnebrandcrème is grondig getest op aarde, maar zelfs het meest geavanceerde technologische testlaboratorium kan de effecten van gewichtloosheid en andere factoren in de ruimte niet volledig simuleren. Als er iets misgaat, kan de hele missie, die 10 miljard dollar heeft gekost en ongeveer drie decennia heeft geduurd om te bouwen, in gevaar komen.
De James Webb-ruimtetelescoop is ontworpen om het universum in het infrarode golflengtebereik te bestuderen, dus de gevoelige detectoren hebben een zeer lage druk nodig om te werken. Omdat Webb infrarood licht of warmte waarneemt, moet het op zeer lage temperaturen worden gehouden, zodat het geen warmte afgeeft die de waarnemingen zou kunnen bederven. Het zonnescherm reflecteert zowel de zonnestraling als de warmte van de planeet Aarde en houdt Webb perfect koel.
Aangezien het uiteindelijke doel is om het extreem zwakke licht te detecteren dat afkomstig is van de verste sterren en sterrenstelsels, degenen die het donkere universum verlichtten in de eerste honderden miljoenen jaren na de oerknal, moeten de Webb-detectoren extreem gevoelig zijn. Elke warmte van de telescoop zal deze detectoren verblinden en het kostbare zwakke signaal verdoezelen.
De James Webb Space Telescope is op weg naar het zogenaamde Lagrange Point 2 (L2), gelegen op een afstand van 1,5 miljoen km van de planeet Aarde-Zon. L2 is een van de vijf punten tussen de zon en de aarde, waar de interactie van de zwaartekrachten van de twee lichamen het object in een stabiele positie houdt ten opzichte van de twee lichamen. Zo zal de James Webb-ruimtetelescoop in een baan om de zon draaien, altijd in lijn met de aarde en verborgen voor de verzengende stralen van de ster.
Nu het zonnescherm volledig is uitgevouwen en gespannen, gaan de teams verder met het inzetten van de secundaire spiegel van de telescoop. Webb zal eind januari L2 bereiken.
De 18 vergulde zeshoekige spiegelsegmenten koelen binnen 100 dagen af tot bedrijfstemperatuur. Pas daarna worden ze zorgvuldig uitgelijnd zodat de naden ertussen volledig glad zijn, waardoor astronomen duidelijke beelden kunnen krijgen van het verste universum. De eerste beelden van de telescoop, het meest complexe en duurste ruimteobservatorium ooit gebouwd, worden in de zomer van 2022 verwacht.
Lees ook:
- Pivdenmash gaat twee eerste trappen produceren voor NASA Antares-lanceervoertuigen
- Hoe NASA's Psyche-missie een verre asteroïde zal verkennen