Wetenschappers van de missie NASA Juno zette cameragegevens die tijdens twee recente scheervluchten langs Io waren verzameld, om in een animatie die de berg en een bijna glazig meer van afkoelende lava laat zien. Andere recente wetenschappelijke resultaten van het ruimtevaartuig zijn onder meer updates over de poolcyclonen van Jupiter en de overvloed aan water.
In december vorig jaar en in februari van dit jaar naderde Juno tijdens de vlucht het oppervlak van Io op een afstand van ongeveer 1500 km en maakte beelden van de noordelijke breedtegraden van de satelliet. "Io is simpelweg bezaaid met vulkanen, en we hebben er een aantal in actie gefilmd", zeggen wetenschappers. - We hebben ook geweldige close-ups en andere gegevens gekregen over het 200 kilometer lange lavameer genaamd Patera Loki. Het spiegelbeeld van het meer, dat de instrumenten hebben vastgelegd, laat zien dat sommige delen van het oppervlak van Io zo glad zijn als glas, wat doet denken aan het vulkanische obsidiaanglas op aarde."
Kaarten gemaakt op basis van gegevens verzameld door de radiometer Junolaten zien dat Io niet alleen een relatief glad oppervlak heeft vergeleken met de andere Galilese manen van Jupiter, maar ook polen heeft die koeler zijn dan de middelste breedtegraden. Tijdens de lange missie komt de sonde met elke scheervlucht dichter bij de noordpool van Jupiter. Door deze verandering in oriëntatie kunnen de instrumenten de resolutie van de noordelijke poolcyclonen van Jupiter verbeteren en de polen op verschillende golflengten vergelijken.
‘Misschien wel het meest levendige voorbeeld van zulke ongelijkheid is de centrale cycloon op de Noordpool Jupiter, - wetenschappers merken op. - Het komt goed naar voren in infrarood- en zichtbare beelden, maar de microgolfsignatuur is lang niet zo sterk als die van andere nabijgelegen stormen. Dit vertelt ons dat de ondergrondse structuur heel anders moet zijn dan die van andere cyclonen. Het team blijft steeds meer gegevens verzamelen, dus we kijken ernaar uit om een meer gedetailleerde 3D-kaart van intrigerende poolstormen te ontwikkelen.”
Een van de belangrijkste wetenschappelijke doelen van de missie is het verzamelen van gegevens die wetenschappers zullen helpen meer te weten te komen over water op Jupiter. Om dit te doen, probeert het Juno-wetenschapsteam de aanwezigheid van zuurstof- en waterstofmoleculen in de atmosfeer van Jupiter te kwantificeren. Een nauwkeurige schatting is van cruciaal belang om de puzzel van de vorming van ons zonnestelsel samen te stellen. Jupiter, was waarschijnlijk de eerste planeet die ontstond, en bevat het grootste deel van het gas en stof waaruit de zon niet bestond. De overvloed aan water is ook belangrijk voor de meteorologie en de interne structuur van de gasreus.
In 1995, het onderzoek NASA Galileo leverde de eerste gegevens over de hoeveelheid water op Jupiter tijdens de 57 minuten durende afdaling van het ruimtevaartuig in de atmosfeer. Maar deze gegevens riepen meer vragen op, wat erop wijst dat de atmosfeer van de planeet onverwacht heet bleek te zijn en – in tegenstelling tot computermodellen – verstoken was van water. "De gegevens van de sonde waren zo ver verwijderd van onze modellen van het watergehalte op Jupiter dat we ons afvroegen of de locatie waar het monster werd genomen een anomalie zou kunnen zijn", aldus de wetenschappers. "We weten nu zeker dat Galileo's toegangspunt een abnormaal droog, woestijnachtig gebied was."
De resultaten van het onderzoek bevestigen de veronderstelling dat tijdens de vorming van het zonnestelsel waterijsmateriaal een bron van verrijking met zware elementen zou kunnen zijn tijdens de vorming en evolutie van de gasreus. De vorming van Jupiter blijft een mysterie, aangezien de resultaten van studies van de kern wijzen op een zeer laag watergehalte, en dit mysterie moet nog worden opgelost.
Gegevens van Juno's langdurige missie kunnen helpen: het zal wetenschappers in staat stellen de hoeveelheid water in de poolgebieden te vergelijken Jupiter met equatoriale planeten, en zal ook extra licht werpen op de structuur van de ijle kern van de planeet. Tijdens Juno's laatste vlucht langs Io op 9 april naderde het ruimtevaartuig het oppervlak van de satelliet op een afstand van ongeveer 16,5 km. Op 61 mei zal hij voor de 12e keer langs Jupiter vliegen.
Geanimeerde gif met 13 van de afbeeldingen van Juno's ontmoeting met Io deze week! Prachtig uitzicht op het zuidpoolgebied van Pele, Xihe en Io. pic.twitter.com/rh8zWfJiiI
— Jason Perry (@volcanopele) 13 april 2024
Lees ook: