NASA's Perseverance rover heeft de bouwstenen van het leven op de Rode Planeet gevonden. Het is zeker niet de ontdekking van het leven op Mars, maar het is zeker intrigerend. Het Perseverance-team heeft koolstofhoudende organische chemicaliën ontdekt in sommige van de rotsen die het op de bodem van de Martian Lake Crater heeft onderzocht, zeiden missieleden op woensdag (15 december).
Organische stoffen kunnen zowel biologisch als niet-biologisch worden geproduceerd. Onderzoekers hebben nog veel werk te doen om erachter te komen door welke processen de verbindingen in de Jezero-krater zijn gevormd. Perseverance verzamelt monsters op Mars die naar de aarde zullen worden gebracht voor verder onderzoek als onderdeel van een gezamenlijke campagne van NASA en de European Space Agency, mogelijk al in 2031. Tot die tijd is het niet mogelijk om precies te zeggen wat de vorming van de gedetecteerde organische verbindingen heeft veroorzaakt.
Men herinnert zich dat Perseverance in februari het oppervlak van Mars bereikte. Hij begon zijn onderzoeksactiviteiten op de bodem van de Jezero-krater, die in de oudheid een groot meer en een rivierdelta bevatte. De rover heeft twee hoofddoelen: zoeken naar tekenen van oud leven op Mars en materiaal verzamelen om terug te sturen naar de aarde.
Het organische materiaal werd gevonden in sommige rotsen, evenals in het stof op het oppervlak van sommige rotsen, zeiden functionarissen woensdag in een verklaring. Er wordt opgemerkt dat vergelijkbare organische stoffen zijn ontdekt door de Curiosity rover, die sinds augustus 2012 de 154 km brede Gale-krater onderzoekt. De resultaten van Perseverance stellen ons echter in staat om de organische materie in de rotsen in kaart te brengen, wat zal helpen de omgeving te begrijpen waarin de organische stoffen zijn gevormd.
Het instrument van Perseverance, genaamd PIXL (Planetary X-ray Lithochemistry Instrument), vestigt ook de aandacht op deze oude omgeving. PIXL-analyse van schurend gesteente op de locatie van het meer genaamd South Seite onthulde veel olivijnkristallen afgewisseld met pyroxeenkristallen. Zo'n textuur geeft aan dat de kristallen groeiden en zich vestigden in magma dat langzaam afkoelde - bijvoorbeeld in een dikke lavastroom, lavameer of magmakamer. De rotsen werden vervolgens blootgesteld aan water, waardoor wetenschappers gebeurtenissen in het meer konden dateren, de periode waarin water wijdverbreid was op Mars beter konden begrijpen en de vroege geschiedenis van de planeet konden onthullen.
Doorzettingsvermogen helpt bij het oplossen van een aantal mysteries die verband houden met de geschiedenis van Mars. Zo heeft het missieteam woensdag het eerste radiogram van de rover vrijgegeven, een 10 meter diep beeld van het binnenste van de Rode Planeet, gemaakt op basis van gegevens verkregen door een radarinstrument.
Lees ook: