Nieuwe foto's van de rover NASA Doorzettingsvermogen kan tekenen vertonen dat er ooit een woeste rivier op Mars was die dieper en sneller was dan wetenschappers dachten. De rivier maakte deel uit van een netwerk van waterwegen dat uitmondde in de krater van het meer. De rover heeft dit gebied al meer dan twee jaar verkend en het begrijpen van de eens zo waterige omgeving zou wetenschappers kunnen helpen bij het zoeken naar tekenen van oud microbieel leven dat mogelijk bewaard is gebleven in de rotsen van Mars.
Volharding verkent het bovenste deel van een waaiervormige stapel sedimentair gesteente van ongeveer 250 m hoog met gebogen lagen die lijken op stromend water. Een vraag is of dat water relatief ondiepe stromen was, zoals die gevonden door NASA's Curiosity rover in Gale Crater, of een krachtig riviersysteem.
Twee nieuwe mozaïeken, aan elkaar genaaid uit honderden afbeeldingen gemaakt door Perseverance's Mastcam-Z-instrument, wijzen naar de nieuwste versie, met bewijs in de vorm van grote fragmenten van sediment en kiezels. "Ze wijzen naar een krachtige rivier die veel puin vervoerde. Hoe krachtiger de waterstroom, hoe gemakkelijker het grotere stukken materiaal verplaatst, zeggen wetenschappers. "Het was heel prettig om naar de stenen van een andere planeet te kijken en zulke bekende processen te zien."
Vele jaren geleden merkten wetenschappers een reeks gebogen banden van gelaagd gesteente in de krater op het meer, die ze "kromlijnig blok" noemden. Ze hadden ze eerder vanuit de ruimte gezien, maar uiteindelijk gaf Perseverance hen de kans om de plek van dichtbij te zien.
Een van de locaties op het nieuwe Mastcam-Z-mozaïek heet Skrinkle Haven. Wetenschappers zijn er zeker van dat de gebogen lagen hier zijn gevormd door een krachtige waterstroom, maar de gedetailleerde Mastcam-Z-beelden deden hen twijfelen welke: een rivier zoals de Mississippi die door het landschap slingert, of een zoals de Platte in Nebraska, die vormt kleine eilandjes van sediment die zandspits worden genoemd.
Vanaf de grond gezien zien de gebogen lagen eruit als rijen die uiteenlopen over het landschap. Dit kunnen restanten zijn van rivieroevers die in de loop van de tijd zijn verschoven, of restanten van zandbanken die in de rivier zijn gevormd. En vroeger lagen de lagen waarschijnlijk veel hoger. Wetenschappers vermoeden dat nadat deze opeenhopingen van sediment in gesteente veranderden, de wind ze door de eeuwen heen bewerkte tot ze hun huidige omvang bereikten.
Het tweede mozaïek is klaar Volharding, toont een apart terrein dat deel uitmaakt van dit terrein en ongeveer 450 meter van Skrinkle Haven ligt. Pinestand is een geïsoleerde heuvel met sedimentaire lagen die naar de hemel buigen. Sommigen van hen bereiken een hoogte van 20 meter. Wetenschappers geloven dat deze hoge lagen mogelijk zijn gevormd door een krachtige rivier, hoewel er ook andere verklaringen worden overwogen. "Deze lagen zijn abnormaal hoog voor rivieren op aarde", zeggen wetenschappers. - Maar tegelijkertijd zou de rivier zelf de meest gebruikelijke manier zijn om dergelijke vormen van reliëf te creëren."
Het team blijft de Mastcam-Z-beelden bestuderen voor meer aanwijzingen. Ze turen ook onder het oppervlak met behulp van Perseverance's radarinstrument genaamd RIMFAX (Radar Imager for Mars' Subsurface Experiment). Wat ze met beide tools leren, zal bijdragen aan het uitbreiden van kennis over het verre verleden Mars en de aanwezigheid van water erin.
"We zijn een nieuwe fase in de geschiedenis van Jezero ingegaan en voor het eerst zien we een vergelijkbare omgeving op Mars", zeggen experts van het Perseverance-team. "Nu denken we op een andere schaal aan rivieren dan voorheen."
Lees ook: