NASA's OSIRIS-REx-missie landde in oktober 2020 op asteroïde Bennu om een waardevol monster te verzamelen voor levering aan de aarde. De onderzoekers zeggen dat de gegevens relevant kunnen zijn voor een mogelijke toekomstige afbuigingsmissie als de 500 meter brede Bennu-asteroïde ooit dreigt te botsen met een planeet.
"We hadden verwacht dat het oppervlak behoorlijk ruw zou zijn, alsof je op een hoop grind zou landen: wat stof zou rondvliegen en sommige deeltjes zouden stuiteren", zegt Dante Lauretta, een planetaire wetenschapper aan de Universiteit van Arizona en hoofdonderzoeker van de OSIRIS- REx-missie, vertelde Space.com. "Maar toen we de beelden na het evenement zagen, waren we stomverbaasd", vervolgde hij. "We zagen een gigantische muur van puin wegvliegen van het exemplaar. Het was echt eng voor de ruimtevaartuigoperators."
De effecten van de botsing waren zo onverwacht dat Lauretta pleitte voor een ruimtevaartuig om het gebied opnieuw te bezoeken om erachter te komen wat er is gebeurd. Zes maanden na het verzamelen van de monsters, in april 2021, namen onderzoekers opnieuw een kijkje op de landingsplaats van OSIRIS-REx. Toen het ruimtevaartuig voor het eerst in Bennu aankwam, bevond de locatie, Nightingale genaamd, zich in een 20 m brede inslagkrater.Na de landing ontdekten wetenschappers een nieuwe, gapende 8 m brede opening op het oppervlak, met verplaatst puin en keien verspreid over het oppervlak. Het oppervlak was zacht, "pluizig" en vloeide als een vloeistof.
De sonde dook tot een diepte van 70 cm en ontdekte ongerept materiaal dat, in tegenstelling tot het oppervlak van de asteroïde, niet is veranderd door de constante invloed van kosmische straling en de zonnewind - stromen van hoogenergetische deeltjes van de zon.
Volgens Lauretta heeft het team op basis van metingen tijdens het tegenbezoek berekend dat de dichtheid van het oppervlaktemateriaal slechts 500-700 kg per kubieke meter is. Ter vergelijking: "typisch aardgesteente" heeft een dichtheid die ongeveer zes keer hoger is - ongeveer 3000 kg per kubieke meter.
Een tweede onderzoek, gebaseerd op het meten van de krachten die tijdens de botsing op de sonde inwerken, bevestigde deze cijfers.
"De rotsblokken zijn erg poreus, met veel holtes ertussen," vertelde Kevin Walsh, een geoloog aan het Southwest Research Institute in Colorado en hoofdauteur van de tweede studie, aan Space.com. "We verwachtten dat de kleine, fijne korrels en het stof aan de grote rotsblokken zouden kleven, de lege ruimte zouden vullen en als een lijm zouden werken, waardoor het oppervlak harder tegen het ruimtevaartuig zou kunnen duwen. Maar dit is er niet."
Bennu's zachte, "pluizige" aard zou mogelijke toekomstige afbuigingspogingen kunnen bemoeilijken als astronomen besluiten dat de rots de aarde dreigt te raken. Op zijn breedte zou de impact van Bennu kunnen leiden tot de vernietiging van een heel continent op onze planeet. En hoewel NASA de kans op een botsing tussen 2175 en 2199 schat op 1 op 2700, blijft Bennu een van de gevaarlijkste asteroïden die op dit moment bekend zijn.
U kunt Oekraïne helpen vechten tegen de Russische indringers. De beste manier om dit te doen is door geld te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.
Abonneer u op onze pagina's in Twitter dat Facebook.
Lees ook: