Een groep wetenschappers van Cardiff University gebruikte moderne technologieën waarmee we het proces van de geboorte van een superzwaar zwart gat zo dicht mogelijk kunnen benaderen. Astronomen beschouwen twee varianten van gebeurtenissen.
Een daarvan, "directe ineenstorting" genaamd, zou hebben kunnen leiden tot de vorming van zwarte gaten onder extreme omstandigheden onmiddellijk na de oerknal. De tweede optie betreft de vorming van zwarte gaten als gevolg van de dood van massieve sterren.
Maar als de versie met de vorming van zwarte gaten na de oerknal waar zou zijn, dan zouden zwarte gaten ongewoon gigantisch geboren worden: miljoenen keren massiever dan de zon. Ze zouden blijven groeien en gasformaties en nabije sterren absorberen. Maar moderne wetenschappers proberen zwarte gaten met de kleinste massa te vinden. Het kunnen ontbrekende elementen zijn die nodig zijn om het hele proces te ontcijferen.
Astronomen hebben de grenzen van hun onderzoek kunnen verleggen nadat ze een van de kleinste zwarte gaten in het centrum ontdekten, die een miljoen keer minder weegt dan de massa van onze zon, in het nabijgelegen Mirach's Ghost-stelsel. Het bevindt zich in de onmiddellijke nabijheid van de helderste ster Mirach en werpt een spookachtige schaduw op de ster.
Onderzoeker Tim Davies van de School of Physics and Astronomy van Cardiff University: "Het absorbeert gas en is een van de waarschijnlijke modellen voor de geboorte van een zwart gat als gevolg van de dood van een massieve ster. Het is het grootste type zwart gat, dat honderdduizenden, zo niet miljarden groter kan zijn dan de massa van de zon."
"We kennen twee belangrijke manieren om superzware zwarte gaten te creëren, en geen van beide kan rechtstreeks zwarte gaten van deze omvang creëren. In plaats daarvan werden ze waarschijnlijk kleiner geboren en groeiden ze uit tot deze enorme maten. Dit is echt moeilijk om te doen omdat er een limiet is aan hoeveel tijd een zwart gat kan opslokken sinds de schepping van het universum, zei Davis. "Ons werk versterkt dit probleem. We hebben aangetoond dat elk mechanisme dat een superzwaar zwart gat maakt, ervoor zorgt dat ze bij hun geboorte een massa hebben van 500 keer die van onze zon."
Hoewel dit de weegschaal doet doorslaan tegen de theorie van directe ineenstorting, biedt geen van beide theorieën een goede verklaring voor waar zo'n klein superzwaar zwart gat vandaan zou kunnen komen. Een mogelijk antwoord zou waarschijnlijk een belangrijke wijziging inhouden van een van de modellen die natuurkundigen nu hebben.
Nu weten natuurkundigen dus veel meer over hoe jonge superzware zwarte gaten eruit zien. Maar ze weten nog steeds niet waar ze vandaan komen.
Lees ook: