In een nieuw gepubliceerd onderzoek hebben astronomen de hele Melkweg bestudeerd om de veiligste plekken voor het leven te bepalen. Het blijkt dat we op een redelijk goede plek zitten.
Ze bestudeerden plaatsen waar krachtige kosmische explosies het leven konden vernietigen. Deze explosies, zoals supernova's en gammaflitsen, werpen hoogenergetische deeltjes en straling uit die DNA kunnen scheuren en leven kunnen doden. Volgens deze logica zullen regio's die gunstiger zijn voor het leven zijn zonder frequente explosies.
Veel factoren maken een planeet bewoonbaar. De planeten zouden bijvoorbeeld in de Goudlokje-zone moeten zijn, waar de hitte en activiteit van hun gastster niet te groot of te klein is - precies goed. Maar naast deze lokale leefomstandigheden heeft men ook te maken met de schadelijke straling van de interstellaire ruimte.
Ook interessant:
- Een astronoom heeft een navigatiesysteem gemaakt voor interstellaire ruimtereizen
- NASA's TESS-ruimtevaartuig heeft al 2200 mogelijke planeten ontdekt
Krachtige kosmische verschijnselen, zoals supernova's en gammaflitsen, veroorzaken een stroom van gevaarlijke hoogenergetische deeltjes. Ze kunnen niet alleen alle ons bekende vormen van leven doden, maar ook de hele planeet van zijn atmosfeer beroven. Wetenschappers geloven dat na zo'n gebeurtenis de planeten die in een baan om nabije sterrenstelsels draaien, van de aardbodem zullen worden weggevaagd.
De auteurs schreven in de studie dat een nabije gammastraaluitbarsting ongeveer 450 miljoen jaar geleden een leidende rol kan hebben gespeeld in de massale uitsterving van Ordovicium, de op één na grootste in de geschiedenis van de aarde. De auteurs geloven dat dit zeer waarschijnlijk is, gezien de positie van de aarde in de melkweg.
Op zoek naar veiligheid
Met behulp van modellen van stervorming en evolutie hebben astronomen berekend wanneer bepaalde delen van de melkweg zullen worden overspoeld met dodelijke straling. In het begin van de geschiedenis van het melkwegstelsel werd het binnenste melkwegstelsel, op ongeveer 33 lichtjaar afstand, verlicht door intense stervorming, waardoor het onherbergzaam werd. In die tijd werd het sterrenstelsel vaak opgeschrikt door krachtige kosmische explosies, maar de ultraperifere gebieden, die minder sterren hadden, ontsnapten grotendeels aan deze rampen.
Ongeveer 6 miljard jaar geleden werd een groot deel van de melkweg regelmatig gesteriliseerd door enorme explosies. Naarmate het sterrenstelsel ouder werd, kwamen dergelijke explosies minder vaak voor. Tegenwoordig zijn de middelste gebieden, die een ring vormen tussen 6 en 500 lichtjaar van het centrum van de melkweg, de veiligste gebieden voor leven. Dichter bij het centrum komen supernova's en andere verschijnselen nog steeds veel voor, en aan de rand zijn er minder terrestrische planeten en meer gammaflitsen.
Gelukkig voor ons wordt onze galactische buurt steeds bewoonbaarder. In de galactische toekomst op lange termijn zullen er minder extreme gebeurtenissen in de buurt zijn die een nieuwe massale uitsterving zouden kunnen veroorzaken.
Lees ook:
Dit is zo'n uitdrukking! Ik ben verbaasd :-)) "(….Wetenschappers geloven dat na zo'n gebeurtenis planeten die in een baan rond nabije sterrenstelsels draaien, van de aardbodem zullen worden weggevaagd.)"
Ik ben blij dat mijn pogingen om de droge wetenschappelijke tekst te verdunnen met metaforen en oxymorons zo'n positieve reactie krijgen van lezers :)
we hebben nog veel nieuws en artikelen over de ruimte, nodig je uit om ze ook te lezen :)