Een gigantische plek genaamd AR3038 verscheen op de zon. In slechts één dag verdubbelde het zijn omvang, waardoor zijn diameter met ongeveer 31,9 duizend km toenam.
Zonnevlekken zijn donkere vlekken op het oppervlak van de zon waar krachtige magnetische velden gecreëerd door de stroom van elektrische ladingen in het zonneplasma met elkaar verweven zijn voordat ze plotseling verdwijnen. Deze afgifte van energie veroorzaakt uitbarstingen van straling die zonnevlammen worden genoemd. Fakkels genereren explosieve stralen van zonnemateriaal die coronale massa-ejecties worden genoemd.
"AR3038 heeft een onstabiel 'bèta-gamma' magnetisch veld dat de energie bevat voor M-klasse [middelgrote] zonnevlammen, en het is recht op de aarde gericht". Wanneer een zonnevlam de bovenste atmosfeer van de aarde raakt, ioniseert de röntgen- en ultraviolette straling van de uitbarsting de atomen, waardoor het onmogelijk wordt voor hen om hoogfrequente radiogolven te reflecteren en een zogenaamde radio-black-out te creëren. Tijdens een uitbarsting treden radiostoringen op boven zonovergoten delen van de aarde. Dergelijke black-outs worden geclassificeerd van R1 tot R5 in volgorde van toenemende ernst.
Momenteel bevindt AR3038 zich iets ten noorden van de zonne-evenaar, dus de aarde zal nog een paar dagen in het vizier blijven. Ondanks zijn snelle groei is de gigantische zonnevlek niet zo eng als het lijkt. Deze uitbarsting zal hoogstwaarschijnlijk een "M" -klasse hebben, die gewoonlijk kortdurende radiostoringen veroorzaakt die de poolgebieden van de aarde treffen. M-klasse fakkels zijn de meest voorkomende vorm van zonnevlammen. Hoewel de zon soms enorme X-klasse fakkels (de sterkste categorie) uitstraalt, kunnen ze hoogfrequente black-outs veroorzaken aan de kant van de aarde die wordt beïnvloed door de zonnevlam. Ze worden veel minder vaak waargenomen dan kleinere zonne-uitbarstingen.
De vlekken stoten zonnemateriaal uit, maar vanwege het sterke magnetische veld bereikt de vlaag van zonneafval het oppervlak niet en wordt het geabsorbeerd. Als gevolg hiervan hebben we krachtige geomagnetische stormen. Tijdens deze stormen wordt het magnetisch veld van de aarde enigszins gecomprimeerd door golven van hoogenergetische deeltjes die door magnetische veldlijnen nabij de polen sijpelen en moleculen in de atmosfeer prikkelen, waarbij energie als licht vrijkomt, waardoor de kleurrijke aurora's aan de nachtelijke hemel worden gecreëerd.
De zonneactiviteit zal naar verwachting de komende jaren gestaag toenemen en in 2025 een algemeen maximum bereiken, alvorens weer af te nemen.
Volgens wetenschappers was het Carrington-evenement de grootste bekende storm. Het vond plaats in 1859, toen de hoeveelheid energie die overeenkomt met 10 miljard atoombommen met een capaciteit van 1 megaton vrijkwam. Een krachtige stroom zonnedeeltjes stortte neer op de aarde en bakte telegraafsystemen over de hele wereld, en de aurora borealis die in het zuiden verscheen, tot aan de Caribische Zee, werd helderder dan het licht van een volle maan. Volgens wetenschappers, als zoiets vandaag zou gebeuren, zou het biljoenen dollars aan schade veroorzaken en wijdverbreide stroomuitval veroorzaken, vergelijkbaar met de zonnestorm van 1989 (de Quebec Event), die een stroomstoring veroorzaakte in de hele Canadese provincie Quebec.
U kunt Oekraïne helpen vechten tegen de Russische indringers. De beste manier om dit te doen is door geld te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.
Lees ook: