NASA-wetenschappers hebben ontdekt dat supernova's, enkele van de krachtigste gebeurtenissen in het universum, een bedreiging vormen voor het leven op planeten zoals de aarde vanwege hun intense röntgenstraling.
Supernova's zijn een van de meest krachtige en visueel verbluffende gebeurtenissen in het universum, die sterrenstelsels kortstondig kunnen verduisteren. Uit een nieuwe NASA-studie bleek echter dat ze een bedreiging kunnen vormen voor het leven op aardachtige planeten. Astronomen analyseerden gegevens die waren verzameld van het Chandra X-ray Observatory en andere telescopen en concludeerden dat intense röntgenstraling van exploderende sterren planeten op meer dan 100 lichtjaar afstand kan beïnvloeden.
Een grote dosis röntgenstraling wordt geproduceerd wanneer de explosiegolf van een supernova in het dichte gas rond de explosie stroomt. Deze röntgenstralen reizen maanden, jaren en zelfs decennia door de lucht en kunnen bewoonbare planeten zoals de aarde bereiken en uitsterven veroorzaken.
Een team van onderzoekers bestudeerde röntgenwaarnemingen van 31 supernovae en hun implicaties verkregen door NASA's Chandra X-ray Observatory, de Swift- en NuSTAR-missies en XMM-Newton van de European Space Agency. Ze toonden aan dat straling tot 160 lichtjaar kan reizen en planeten kan binnendringen met dodelijke doses straling. Hun studie verschilde van de meeste eerdere studies met een nieuwe aanpak en concentreerde zich op de onmiddellijke nasleep van een supernova-explosie en de energetische deeltjes die honderden en duizenden jaren daarna arriveren.
Gaan we allemaal dood?
Wanneer een planeet wordt gepenetreerd door straling van deze intensiteit, kan de chemische samenstelling van de atmosfeer ernstig worden aangetast. In het geval van de aarde kan het zelfs een deel van de ozon vernietigen, zonder welke organismen – vooral die aan de basis van de voedselketen – niet kunnen overleven.
En voordat je opgelucht ademhaalt, wil je misschien weten dat dit verderop in de voedselketen een kettingreactie kan veroorzaken die leidt tot het uitsterven van soorten. Jarenlange blootstelling aan deze röntgenstralen en blootstelling aan ultraviolette straling van de gastster van de planeet zou stikstofdioxide hebben geproduceerd, wat de bruine waas in de atmosfeer zou hebben veroorzaakt. Het team kwam tot de conclusie dat ook "ontgroening" van landmassieven kan optreden.
Hoewel de afwezigheid van potentiële voorlopers van supernova's binnen 160 lichtjaar een onmiddellijke bedreiging voor de aarde uitsluit, kan in het verleden blootstelling aan röntgenstraling - in vergelijkbare mate - hebben plaatsgevonden.
Bovendien lopen veel andere planeten in de Melkweg, inclusief de planeten waarvan we hopen dat ze bewoonbaar zijn, nog steeds gevaar.
"Verdere studies van röntgenstraling van supernova's zijn niet alleen waardevol voor het begrijpen van de stellaire cyclus, maar hebben ook implicaties voor gebieden zoals astrobiologie, paleontologie en aard- en planetaire wetenschappen", zei onderzoeker Brian Fields, die opriep tot verdere observaties van interactie supernova's.
Lees ook: