 попрямували до екватора і палахкотіли там.){kind=link}
Als je verblind wilt worden door het spectaculaire noorderlicht, dan is de beste manier om de lucht te observeren in het gebied van de Noordpool. Maar zo was het 41 jaar geleden niet, toen de aurora borealis (aurora) op weg was naar de evenaar als gevolg van een verstoring in het aardmagnetisch veld. Tijdens deze geomagnetische verstoring, bekend als een Lachamp-gebeurtenis of Lachamp-excursie, verzwakten de magnetische velden in het noorden en zuiden van de planeet en kantelde het magnetische veld om zijn as en verminderde het tot een fractie van zijn vroegere sterkte. Dit verzwakte de magnetische aantrekkingskracht die normaal gesproken een stroom hoogenergetische zonnedeeltjes naar de noord- en zuidpool leidt, waar ze interageren met atmosferische gassen en de nachtelijke hemel verlichten als het noorder- en zuiderlicht.
Het duurde ongeveer 1 jaar voordat het magnetische veld terugkeerde naar zijn oorspronkelijke sterkte en helling, gedurende welke tijd de aurora's zich verplaatsten naar sub-equatoriale breedtegraden waar ze normaal niet te zien zijn. Deze periode van intense geomagnetische veranderingen kan ook veranderingen in de atmosfeer van de aarde hebben gevormd die de levensomstandigheden in sommige delen van de planeet hebben beïnvloed, zei hoofdauteur Agneet Mukhopadhyay, een doctoraalstudent aan de afdeling Klimaat- en Ruimtewetenschappen van de Universiteit van Michigan. AGU-conferentie.
Het magnetische veld van de aarde ontstaat tijdens het rotatieproces van de gesmolten kern van onze planeet. Het klotsen van metaal nabij het centrum van de aarde en de rotatie van de planeet creëren samen magnetische polen op het oppervlak in het noorden en het zuiden, magnetische veldlijnen die de polen in kronkelende bogen verbinden. Ze vormen een beschermende zone, ook wel de magnetosfeer genoemd, die de planeet beschermt tegen radioactieve deeltjes uit de ruimte en de zonnewind.
Aan de kant van de aarde die naar de zon is gericht (waarop het grootste gewicht van de zonnewind valt), is de magnetosfeer samengedrukt tot ongeveer 6-10 keer de straal van de aarde. Aan de nachtzijde van de aarde strekt de magnetosfeer zich uit tot in de ruimte en kan honderden aardekilometers bereiken. Maar ongeveer 41 jaar geleden daalde de sterkte van de magnetosfeer "tot bijna 4% van de moderne waarden" en kantelde naar de zijkant. "Verschillende studies in het verleden gingen ervan uit dat de magnetosfeer overdag volledig verdween", zei Mukhopadhyay.
Wetenschappers gebruikten een reeks verschillende modellen om dit resultaat te ontdekken. Eerst voerden ze gegevens over het magnetisme van de planeet uit oude rotsafzettingen, evenals vulkanische gegevens, in een simulatie van het magnetische veld tijdens het Laschamp-evenement. Ze combineerden deze gegevens met simulaties van de interactie van de magnetosfeer met de zonnewind, en voerden deze resultaten vervolgens in een ander model dat de locatie, vorm en sterkte van de aurora berekende door de parameters te analyseren van de zonnedeeltjes die de aurora creëren, zoals als ionendruk, dichtheid en temperatuur. Tijdens een gebeurtenis die het aardmagnetisch veld gedurende meer dan 1 jaar verstoorde, verplaatsten verschijnselen zoals deze zich ver van hun gebruikelijke locaties op noordelijke breedtegraden.
Het team ontdekte dat hoewel de magnetosfeer kromp tot ongeveer 3,8 keer de straal van de aarde tijdens het Lachamp-evenement, deze nooit helemaal verdween. Gedurende deze periode verplaatste de magnetische kracht van de polen, die zich voorheen in het noorden en het zuiden bevonden, zich naar equatoriale breedtegraden - en de aurora's volgden hen.
Eerdere studies suggereerden dat het Laschamp-evenement 41 jaar geleden het bestaan van de prehistorische aarde had kunnen beïnvloeden, waardoor de planeet in een ecologische crisis terechtkwam, en nieuwe modellen lieten doorschemeren dat een dergelijke uitkomst "waarschijnlijk" is, zei Mukhopadhyay. Eerder dit jaar ontdekten andere onderzoekers dat een verzwakte magnetosfeer gemakkelijk door zonnewinden zou worden gepenetreerd, wat zou leiden tot aantasting van de ozonlaag, klimaatschokken en uitsterven - misschien zelfs bijdragend aan het uitsterven van Neanderthalers in Europa.
Hoewel hun resultaten geen causaal verband aantonen tussen Laschamps magnetische veldveranderingen en ernstige milieugevolgen voor de aarde, bieden de modellen ideeën voor toekomstig onderzoek dat een dergelijk verband zou kunnen leggen.
Lees ook: