W dalszym ciągu poznajemy nową linię smartfonów Galaxy S, zaprezentowaną podczas prezentacji online Galaxy Unpacked 2021. Niedawno badaliśmy topowy smartfon tej serii – Samsung Galaxy S21 Ultra, a teraz czas przyjrzeć się bliżej prostszej i tańszej opcji – Samsung Galaxy S21+. Zobaczmy, jak zmienił się nowy produkt w porównaniu do zeszłorocznego S20 +, czym różni się od S21 Ultra i czy nowy „plus” zasługuje na większą uwagę.
Oficjalny zalecany koszt Samsunga Galaxy S21+ w Polsce to 5 749 zł (1 530 USD) za wersję podstawową 128 GB i 5 999 zł (1 596 USD) za wersję z 256 GB pamięci stałej. Ilość pamięci RAM jest taka sama w obu wersjach (12 GB), więc będziesz musiał wybrać tylko ilość pamięci.
Z ceną i pozycjonowaniem okazało się całkiem interesująco. Jeżeli cena podstawowego Galaxy S21 Ultra na starcie nie odbiega od pierwotnego kosztu zeszłorocznego S20 Ultra, to za Samsunga Galaxy S21 + proszą teraz o więcej niż jego poprzednika – Samsunga Galaxy S20 +. Czy wzrost ceny o ~ 70 dolarów jest uzasadniony – nadal będziemy starać się zrozumieć w toku dalszej narracji, ale najpierw chciałbym zwrócić uwagę na inny ciekawy fakt.
W momencie tej recenzji sugerowana cena detaliczna podstawowego S21 + jest identyczna jak w przypadku Samsunga Galaxy Note20 Ultra. Drugi jest również sprzedawany z większą ilością miejsca po tej samej cenie. I to jest teraz najnowszy i najbardziej zaawansowany członek linii Galaxy Note. Tak, niewątpliwie jest nieco gorszy od Galaxy S21 +, ale w niektórych miejscach go przewyższa. Jednak to już jest pokarm dla zupełnie innych przemyśleń, więc wróćmy do sedna.
W tym roku pudełka ze smartfonami z serii S21 straciły na wadze. Zasilacz i przewodowy zestaw słuchawkowy AKG zniknęły z pełnego zestawu wszystkich nowych produktów. Czyli ze smartfonem kupujący otrzyma tylko kabel do synchronizacji USB Type-C / Type-C, klucz do wysuwania gniazda karty SIM oraz papierową dokumentację. Skąd wieje wiatr i jak być – mówiłem w recenzji Samsunga Galaxy S21 Ultra, więc nie będę się powtarzał, ale generalnie – sytuacja jest z kategorii nieprzyjemna.
Na szczęście design Samsunga Galaxy S21 + jest dobry. W przeciwieństwie do koreańskich flagowców z zeszłorocznej serii S, teraz nie tylko topowe Ultra, ale także prostsze modele wyróżniają się na zewnątrz. Galaxy S21 + z wyglądu jest o szczebel wyżej,bardziej osobliwie i niepowtarzalnie niż jego poprzednik, co, przypomnę, niedoświadczonym okiem można by pomylić np. z jakimś producentem ze średniej półki z serii A.
Główną atrakcją nowego projektu jest blok z kamerami, po którym aluminiowa rama opływa z góry i z boku, lub odwrotnie – sam blok wpada w ramkę. Sformułowanie oczywiście nie zmienia stanu rzeczy i faktycznie takie rozwiązanie wygląda bardzo ciekawie. W końcu jest niezwykły, niepowtarzalny i rozpoznawalny. Zgadzam się, w tym projekcie jest znacznie więcej oryginalności niż w prostym czarnym prostokącie z zaokrąglonymi narożnikami.
Sam blok jest zauważalnie mniejszy niż blok S21 Ultra, ale jest wykonany bardzo podobnie. Jest metaliczny, z matowym wykończeniem na górze i błyszczącą fazą na obwodzie i wewnątrz pierścieni. Szyba kamer jest lekko wklęsła, jest ich tylko trzy. W tym samym czasie lampa błyskowa jest wyjmowana oddzielnie od urządzenia, dzięki czemu okazała się bardziej kompaktowa jako całość.
Następną cechą jest matowe szkło Gorilla Glass z tyłu. Jest przyjemny w dotyku, praktycznie nie brudzi się, dobrze współgra z błyszczącymi detalami, takimi jak ramka, fazowanie bloku aparatu i logo Samsunga na spodzie. I choć dużo zależy od koloru obudowy, to z własnego doświadczenia z „Ultra” mogę powiedzieć, że nawet w czerni wygląda świetnie.
Kolorów obudowy jest również aż 5, a oprócz czarnych i srebrnych „Phantomów” są kolory, które dają więcej radości. Na przykład fioletowy ze złotem, taki jak mój. Lub czerwony i złoty z tymi samymi złotymi akcentami. Jednak te dwa ostatnie nie są dostępne na wszystkich rynkach.
Z przodu jest jedna zmiana, a polega ona tylko na tym, że teraz szyba po bokach w ogóle nie jest wygięta. Tylko lekkie zaokrąglenie 2,5D wokół szyby. Nie mogę powiedzieć, że lekkie wygięcie S20 + bardzo mi przeszkadzało, ale teraz go w ogóle nie ma i ma to zarówno zalety, jak i pewne niuanse. Plus jest taki, że jeśli chcesz jakoś zabezpieczyć ekran, to szkło ochronne lub folia będą wyglądać schludniej. Ale dla tych, którzy niczego nie przyklejają na wierzchu, połączenie krawędzi szyby z ramą będzie mocniej odczuwalne podczas nawigacji gestami.
W przeciwnym razie bez zmian. Ramy są cienkie, ale nie mają takiej samej szerokości ze wszystkich czterech stron. Przedni aparat jest wcięty w ekran od góry pośrodku. Optymalne rozwiązanie w tej chwili, również biorąc pod uwagę małą średnicę oka. Panel pokryty jest Gorilla Glass Victus z doskonałą powłoką oleofobową.
Ogólnie nic nowego nie można powiedzieć o ramie. Jest aluminiowa, błyszcząca, ma różne grubości w różnych miejscach i tyle. Oczywiście ze względu na błyszczące wykończenie będzie aktywnie rozmazywała się podczas działania smartfona bez etui ochronnego. Zmontowany Samsung Galaxy S21 + – doskonały. Takie zabezpieczenie obudowy przed wilgocią i pyłem zgodnie ze standardem IP68 zobowiązuje.
Pod tym względem nie ma różnic w stosunku do starszego brata. Przed elementami znajduje się jedynie cienki slot na słuchawkę, przedni aparat oraz czujniki światła i zbliżenia.
Po prawej stronie znajdują się tylko dwa metalowe przyciski: włącznik i regulacja głośności. Po lewej stronie nie znajdziesz żadnych innych dodatkowych kluczy.
Powyżej dwa okrągłe otwory z mikrofonami, a na dole sloty na główny głośnik multimedialny, port USB Type-C, mikrofon oraz slot na dwie karty nanoSIM. Nie możesz tu też umieścić karty pamięci.
Z tyłu, w lewym górnym rogu, znajduje się wspomniana jednostka z aparatami i lampą błyskową obok niej, a w dolnej części urządzenia pośrodku logo producenta i oznaczenia serwisowe.
Pod względem łatwości obsługi Samsung Galaxy S21+ okazał się bardziej udany w porównaniu do S21 Ultra ze względu na nieco mniejszą przekątną, a co za tym idzie mniejsze wymiary korpusu: 161,5×75,6 mm. Dodatkowo znaczący wpływ na to miała grubość 7,8 mm w porównaniu do 8,9 mm, a także waga 200 gramów w porównaniu z 227 gramami w wersji „ultra”.
W pozostałych kluczowych punktach wszystko jest plus lub minus podobne. Błyszcząca ramka wymaga pewniejszego uchwytu, w przeciwnym razie urządzenie może wyślizgnąć się z dłoni. Blok kamery również wystaje ponad powierzchnię tylnego panelu, ale nie tak bardzo. Przyciski też są umieszczone na normalnej wysokości i generalnie nie potrafię wyróżnić niczego krytycznego.
Wyświetlacz w Samsungu Galaxy S21+ został nieco uproszczony. Albo w ogóle nie ma części ekranu S21 Ultra, albo są one zaimplementowane trochę inaczej. Przekątna ekranu to 6,7″, to ten sam typ matrycy – Dynamic AMOLED 2X, ale rozdzielczość to Full HD+ (2400×1080 pikseli). Współczynnik proporcji to 20:9, gęstość pikseli to 394 ppi, obsługiwany jest HDR10+ i jest dynamiczny 120 Hz.
Ale co się zmieniło? Po pierwsze, rozdzielczość jest niższa. Nawet w poprzedniku, Galaxy S20+, maksymalna dostępna rozdzielczość to WQHD+. Aby być uczciwym, zauważam, że zwiększona częstotliwość odświeżania nie zadziałała z tym, ale mimo to. Czy to problem? Myślę, że nie. Dla takiej przekątnej to wystarczy, ale w rzeczywistości nastąpiła oczywiście obniżka.
Ponadto, w porównaniu do swojego poprzednika, szczytowa jasność jest tutaj nieco wyższa – 1300 nitów, a nie 1200 nitów, ale w S21 Ultra jest to generalnie 1500 nitów. Dynamiczna częstotliwość odświeżania – tak, ale działa w innych granicach: od 48 do 120 Hz. Oznacza to, że minimalna wartość to 48 Hz, a nie 10 Hz, jak u starszego brata. Wreszcie – Galaxy S21 / S21+ nie otrzymało wsparcia dla rysika S Pen.
Ale te wszystkie uproszczenia w ogóle nie zepsuły wrażenia wyświetlacza – jest znakomity. Jest dużo jasności, a także kontrastu i nasycenia. Ale zauważyłem, że szarość przy minimalnej jasności zmienia kolor na czerwony. Być może jest to niuans tylko w mojej próbie testowej.
Kąty widzenia są jak zawsze szerokie, ale z tradycyjnym niebiesko-białym pod kątem. Chociaż dzięki całkowicie płaskiemu ekranowi nie ma zniekształceń ani cieni na krawędziach – kolejny plus braku załamań.
Ustawienia są prawie takie same jak w „ultra”. Tylko nie ma wyboru rozdzielczości, w przeciwnym razie wszystko jest takie samo: jasny / ciemny motyw z harmonogramem przełączania, wybór częstotliwości odświeżania między adaptacyjną 120 Hz lub standardową 60 Hz, a także opcja redukcji niebieskiego światła za pomocą adaptacyjnego lub statyczna wartość temperatury barwowej ekranu. Dodatkowo możesz wybrać rozmiar i styl czcionki, zmienić skalowanie ekranu, zdefiniować aplikacje tak, aby wymuszały działanie w trybie pełnoekranowym.
Następny jest limit czasu ekranu, tryb prosty z dużymi ikonami na pulpicie, bocznymi paskami Edge i trzema typami nawigacji systemowej (przyciski / gesty / przesunięcia od dolnej krawędzi). Możesz włączyć zapobieganie przypadkowemu dotknięciu i zwiększyć czułość czujnika. Always On Display jest wysoce konfigurowalny w osobnym menu.
Cała linia Galaxy S od dawna jest dostarczana z różnymi chipsetami na różne rynki. W większości regionów Samsung importuje smartfony z własnymi chipami Exynos, podczas gdy na rynku amerykańskim i chińskim „galaktyki” są sprzedawane z platformami Qualcomm. W tym roku poprzednie urządzenie nie zmieniło się w żaden sposób i smartfony z obecnej serii S21 wyposażono albo w SoC Exynos 2100, albo w Qualcomm Snapdragon 888. W naszym przypadku jest to nowy produkt Samsunga – Exynos 2100.
Platforma jest produkowana w technologii procesowej 5 nm i zawiera 8 rdzeni obliczeniowych, które są podzielone na trzy klastry: 1 rdzeń Cortex-X1 pracujący z maksymalną częstotliwością taktowania do 2,9 GHz, 3 rdzenie Cortex-A78 z taktowaniem do 2,8 GHz, a trzeci klaster zawiera 4 rdzenie Cortex-A55 taktowane do 2,2 GHz. Akcelerator graficzny wykorzystuje 14-rdzeniowy Mali-G78 MP14. Pozostałe szczegóły dotyczące nowego chipa zostawiłem w recenzji Galaxy S21 Ultra, więc teraz proponuję przyjrzeć się liczbom, które S21 + pokazuje w różnych benchmarkach.
Co ciekawe, w teście dławienia Galaxy S21 + wypadł nawet nieco lepiej niż wspomniany wcześniej S21 Ultra. Tak, procent utraty wydajności w teście półgodzinnym okazał się na koniec prawie taki sam, ale maksymalne, średnie i minimalne wartości wydajności w GIPS są wyższe na S21 +. A tutaj dla porównania ten sam test poprzednika – Galaxy S20 +. Minimalna wartość wydajności nowego produktu jest ponad dwukrotnie wyższa, a reszta również w porównaniu jest doskonała. Powtarzam więc – sam nowy chip Exynosa okazał się naprawdę dobry, a tym bardziej w porównaniu z Exynosem 990.
Ilość pamięci RAM to jedna: tylko 8 GB typu LPDDR5. Niech nie będzie to 12 czy 16 GB jak w „Ultra”, ale nie da się powiedzieć, że teraz 8 GB to za mało. To wystarczy na wszystko i nie ma tu na co narzekać. Pamięć stała, jak już wspomniano, może wynosić 128 lub 256 GB, typ przechowywania to UFS 3.1. I nadal uważam, że 128 GB to obecnie za mało dla flagowca z przed topem. Ale czego chcieć od „plusa”, skoro nawet „ultra” w bazie danych ma taką samą objętość? Pospieszę też przypomnieć, że smartfon nie posiada slotu na kartę pamięci microSD. Musisz więc świadomie podejść do wyboru. Moje urządzenie testowe ma 128 GB, z czego 106,22 GB jest dostępne dla użytkownika.
Nie mam żadnych uwag na temat obsługi i wydajności Samsunga Galaxy S21 +, wszystko leci. Mówiłem też o grach bardziej szczegółowo w recenzji S21 Ultra, więc znajdziesz tam wszystkie szczegóły i subtelności. Krótko mówiąc, prawie każdy wymagający projekt z maksymalnym możliwym harmonogramem iz wygodnym FPS-em będzie działał na smartfonie. Oto pomiary FPS wykonane za pomocą narzędzia Gamebench:
Jednak usługi gier Samsung nadal negatywnie wpływają na zachowanie niektórych tytułów i nie jest już tak łatwo je wyłączyć. Jest to zauważalne w Shadowgun Legends, który początkowo działa z częstotliwością powyżej 60 fps, a potem nagle włącza się jakieś ograniczenie. Albo Genshin Impact, gdzie licznik pokazuje 60 FPS, ale tak naprawdę widać, że gra nie jest tak płynna.
Aparaty Samsunga Galaxy S21+ przyszły … przynajmniej ciekawie. W jednostce głównej są ich teraz tylko trzy – pozbyli się czujnika TOF, który był w S20 +, ale we wszystkich charakterystykach są to dokładnie te same moduły, które były w zeszłym roku.
Należy od razu zauważyć – nie oznacza to, że kamery są absolutnie takie same. Mimo to oprogramowanie odgrywa dużą rolę, ale nadal chciałbym czegoś nowego. Na przykład pełnoprawny teleobiektyw z prawdziwym zoomem optycznym, a nie hybrydowym. W rzeczywistości są to zainstalowane tutaj czujniki:
Ten główny strzela moim zdaniem lepiej niż w zeszłym roku. Do fotografowania w ciągu dnia taki moduł będzie więcej niż wystarczający. Zakres dynamiczny jest szeroki, szczegółowość wysoka, odwzorowanie kolorów jest naturalne. W przeciętnych warunkach oświetleniowych szum pojawia się w ciemnych obszarach, ale mimo to wszystko wygląda lepiej niż wtedy, gdy uruchomione jest agresywne tłumienie szumów i rozmywa wszystkie drobne szczegóły. Zdjęcia wykonane w trybie nocnym również wyglądają dobrze.
PRZYKŁADOWE ZDJĘCIA W PEŁNEJ ROZDZIELCZOŚCI Z MODUŁU GŁÓWNEGO
Nie ma powodu, by chwalić nadmierną szerokość. Być może stał się trochę bardziej szczegółowy, ale nadal brakuje mu autofokusa. Kąt jest wystarczająco szeroki, ale małych obiektów nie można fotografować z bliska. Ale w S21 Ultra autofokus został już dodany, więc jest w stanie więcej. Zasadniczo nie powinieneś fotografować pod ultraszerokokątnym kątem w nocy, ale jeśli naprawdę chcesz, to tylko w trybie nocnym – to naprawdę pomaga.
PRZYKŁADOWE ZDJĘCIA W PEŁNEJ ROZDZIELCZOŚCI Z MODUŁU ULTRASZEROKOKĄTNEGO
Teleobiektyw nadal zapewnia 3-krotny zoom hybrydowy. Optyka jest tutaj gdzieś w okolicach 1,1x, chociaż można przełączyć się na ten moduł nawet gdy w aplikacji aparatu wybierzemy powiększenie 2x. Z jednej strony zdjęcia z 3-krotnym zoomem hybrydowym są dobre, ale tylko wtedy, gdy użyjemy prawdziwego 64-megapikselowego czujnika, a nie wycinka z głównego 12-megapikselowego. Z drugiej strony jest taki sam jak na zeszłorocznym S20+. Żadnej fizycznej ewolucji, ale chciałbym. Ale same zdjęcia są lepszej jakości, nie ma co do tego wątpliwości.
ZDJĘCIE W PEŁNEJ ROZDZIELCZOŚCI W TRZYKROTNYM PRZYBLIŻENIU HYBRYDOWYM
Nawiasem mówiąc, możesz fotografować tym pseudo-teleobiektywem jako głównym, po prostu wybierając rozdzielczość 64 megapikseli na ekranie fotografowania. Kąt tutaj prawie nie różni się od głównego modułu, ale szczegóły będą bardziej strome. Chociaż warto wziąć pod uwagę, że nie dla każdej sceny będzie to plus. Nadaje się głównie do scen krajobrazowych przy doskonałym oświetleniu otoczenia.
Wideo można nagrywać w rozdzielczości do 8K przy 24 fps, ale tak jak poprzednio nie można go nazwać optymalnym. Klatek to za mało i jest to bardzo widoczne podczas kręcenia w ruchu, więc 4K / 60 FPS to dla nas wszystko. W tym drugim przypadku mamy do czynienia z wysokiej jakości sekwencją wideo z szybkim autofokusem i skuteczną stabilizacją. Przy super szerokim zakresie działa również ta rozdzielczość i liczba klatek na sekundę.
Przedni aparat, sądząc po specyfikacji, jest taki sam: 10 MP, f/2.2, 1/3,2″, 1,22 µm, Dual Pixel PDAF. To wciąż bardzo, bardzo przyzwoity przedni aparat, z autofokusem i niezłą szczegółowością i kolorystyką. Ale oczywiście w szczegółach będzie gorszy od skierowanego do przodu S21 Ultra w trybie 40 megapikseli. Zapisuje filmy do 4K / 60 FPS, ale w tym przypadku autofokus nie zadziała, trzeba przełączyć się na 4K / 30 FPS.
Lista trybów w aplikacji aparatu jest taka sama jak na starszym bracie: foto, wideo, multi-shot, efekty AR, manualny tryb fotografowania, panoramy, jedzenie, noc, portrety. Plus kilka do wideo: portret, profesjonalny, super zwolnione i zwolnione tempo, tryb hyperlapse i film. Ta ostatnia pozwala na jednoczesne nagrywanie wideo z przedniej i jednej z tylnych kamer, możesz przełączać się między nimi bezpośrednio podczas nagrywania.
Skaner linii papilarnych w smartfonie jest ultradźwiękowy i znajduje się w ekranie. Dokładnie tak, jak w starszym modelu tej linii – działa idealnie. Odblokowanie jest często prawie natychmiastowe, a sama platforma nie jest zbyt niska, ale niezbyt wysoka. Ogólnie rzecz biorąc, pozycja jest szybko zapamiętywana i po kilku dniach można obejść się bez nawet podpowiedzi w postaci ikony poza ekranem.
Powtarzam, że jest to jeden z najbardziej stabilnych i najszybszych skanerów podekranowych, jakie zdarzyły się w mojej praktyce. Po prostu nie mam uwag na temat jego działania. Jeśli chodzi o ustawienia, wszystko jest takie samo: skaner może być zawsze aktywny, nawet gdy ekran jest wyłączony, a ponadto możesz włączyć wyświetlanie ikony podpowiedzi na Always On Display lub po dotknięciu, a także wyłączyć animację odblokowania.
Rozpoznawanie twarzy działa dobrze, ale dla mnie okazuje się trochę wolniejsze niż skaner linii papilarnych. Aby pomyślnie odblokować, potrzebujesz przynajmniej jakiegoś rodzaju oświetlenia. Im jest mniejsze, tym dłużej będzie trwał sam proces rozpoznawania. Ale problem można rozwiązać iw ustawieniach można włączyć opcję tymczasowego zwiększenia jasności ekranu. Dzięki niemu będziesz mógł korzystać ze swojego smartfona w całkowitej ciemności, ale nie zawsze jest to wygodne i komfortowe dla oczu.
Ponadto w ustawieniach można wprowadzić alternatywny widok, włączyć wyświetlanie ekranu blokady po pomyślnym rozpoznaniu, aktywować przyspieszone rozpoznawanie i zabronić odblokowywania przy zamkniętych oczach dla dodatkowego bezpieczeństwa.
Samsung Galaxy S21+ otrzymał akumulator 4800 mAh, czyli oczywiście nieco mniej niż w „Ultra”, ale więcej niż w zeszłorocznym Galaxy S20+. A jeśli ten ostatni nie bardzo mi odpowiadał pod względem czasu autonomicznych pracy, to nowy produkt jest dokładnie odwrotny.
Nawet jeśli z jednej strony smartfon nie ustanawia żadnych rekordów, z drugiej cieszy się stabilnymi 6-7 godzinami aktywnego ekranu przy 120 Hz i włączonym Always On Display od 8:00 do 20:00. Ogólnie wystarcza na dzień aktywnego użytkowania, nawet z niewielkim marginesem. Test baterii w benchmarku PCMark Work 2.0 z jakiegoś powodu na smartfonie nie pokazał wyniku na końcu, ale statystyki użytkowania aplikacji pokazują 6 godzin i 8 minut. To jest przy maksymalnej jasności ekranu i częstotliwości odświeżania 120 Hz.
Urządzenie obsługuje szybkie ładowanie przewodowe o mocy 25 W, szybkie ładowanie bezprzewodowe 15 W i odwracalne 4,5 W, przeznaczone do obsługi funkcji Wireless PowerShare i ładowania innych urządzeń, czy to zestawu słuchawkowego, smartwatcha, czy nawet smartfona.
Dźwięk głośników Samsunga Galaxy S21+ w ogóle nie różni się w żaden sposób od dźwięku głośników S21 Ultra, więc nie będę tu dużo czarować. Mówiący głośnik doskonale wykonuje swoje główne zadanie i dobrze współpracuje z głównym, tworząc wysokiej jakości stereo. Dźwięk jest głośny i czysty, bez zniekształceń nawet przy maksymalnej głośności. Ogólnie dobre głośniki, ale nie najlepsze na rynku.
Ze słuchawkami nie ma problemów ani niuansów. Smartfon jest równie dobry w odkrywaniu zarówno przewodowych, jak i różnych bezprzewodowych zestawów słuchawkowych. W zasadzie nie ma problemów ani z jakością, ani z maksymalnym poziomem głośności. W ustawieniach wszystko jest dokładnie takie samo: jest Dolby Atmos z czterema ustawieniami wstępnymi, Dolby Atmos do gier i dziewięciopasmowy korektor z pięcioma gotowymi i jednym konfigurowalnymi profilami. Jest technologia Adapt Sound i efekt upscaler UHQ, ale jeśli wszystkie powyższe działają z głośnikami i bezprzewodowymi zestawami słuchawkowymi, to upscaler UHQ działa tylko z przewodowymi.
Sygnał wibracyjny o tej samej wysokiej jakości i przyjemnym sprzężeniu zwrotnym jak wcześniej. Jego intensywność można dostosować do połączeń przychodzących, powiadomień i prostego wprowadzania. Między innymi dla pierwszych dwóch możesz również zmienić wzór wibracji.
Jeśli chodzi o moduły bezprzewodowe, smartfon został uproszczony niż starsza wersja, ale teraz na wszystkich rynkach sprzedawana jest wersja 5G. Galaxy S21 + obsługuje Wi-Fi 6 (nie 6E) i Bluetooth 5.0 (A2DP, LE), a nie 5.2. Poza tym wszystko jest podobne do „ultra”: jest GPS (A-GPS, GLONASS, BDS, GALILEO) i NFC. Wszystkie moduły działają zgodnie z oczekiwaniami.
Samsung Galaxy S21 + jest dostarczany w oparciu o system Android 11 i zastrzeżoną powłokę One UI z aktualnej wersji 3.1. O jego zmianach mówiłem już bardziej szczegółowo w recenzji Samsunga Galaxy S21 Ultra, a pewnych różnic można powiedzieć, że nie ma, jeśli nie weźmie się pod uwagę braku menu z kontekstowymi działaniami S Pen. I tak wszystko jest takie samo, wiele różnych gestów i dodatkowych funkcji, w tym nagrywanie rozmów.
Samsung Galaxy S21+ to godny następca Galaxy S20 +. To smartfon o rozpoznawalnym wyglądzie i teraz nie da się go pomylić ze zwykłym. Z jednej strony ekran stał się ciekawszy: częstotliwość adaptacyjna pozytywnie wpływa na czas pracy, a maksymalny poziom jasności jest wyższy. Jednocześnie panel jest teraz bez WQHD+, to mały downgrade. Nowy sprzęt jest zauważalnie lepszy, a wydajność baterii przyjemniejsza, tyle że oczywiście trzeba będzie dokupić ładowarkę.
Ale właśnie dlaczego kamery były pompowane tylko w oprogramowaniu – pytanie. Bez wątpienia poprawili się, ale czy jest to namacalna poprawa? Nie powiedziałbym tego. Ponadto opcji jest sporo: dodaj ultraszeroki autofokus, nadaj wyższą rozdzielczość głównemu sensorowi, włóż moduł teleobiektywu z prawdziwym zoomem optycznym. Cóż, przynajmniej część tego byłaby lepsza, a więc w przypadku aparatów … tylko mały krok do przodu.
Jednak ogólne oczekiwania ze strony smartfona były w większości uzasadnione. Producent wykonał dobrą robotę poprawiając poprzednie błędy, ale widać, że główny nacisk położono na topowego Samsunga Galaxy S21 Ultra, dlatego prostsze flagowce blakną na jego tle.
Czytaj także:
Leave a Reply