نقد و بررسی Ghost of Tsushima - بی رحمی و شعر سامورایی ژاپن

سامورایی های ژاپنی همیشه هم در خانه و هم در غرب از محبوبیت برخوردار بوده اند، جایی که تصویر آنها در فیلم ها و کتاب های متعدد جاودانه شده است. «قصه‌های یک ماه مه‌آلود پس از باران»، «هفت سامورایی»، «قلعه فتنه» و دیگر فیلم‌های افسانه‌ای بر یک نسل کامل از بینندگان و سینماگران تأثیر گذاشت. بنابراین، جای تعجب نیست که در تصویر دارث ویدر، خطوط کلی زره ​​کلاسیک سامورایی قابل تشخیص است.

در استودیوی Sucker Punch Productions، آنها برای مدت طولانی به این فکر می کردند که پس از انتشار Infamous: Second Son در سال 2014 چه بازی ای را انجام دهند. صحبت از The Three Musketeers بود و توسعه اکشن مخفیانه Prophecy تقریبا شروع شد، اما در پایان توسعه دهندگان توافق کردند که زمان آن رسیده است که واقعی ترین دنیای باز ژاپن را در دوره حمله اول مغول بسازند. به هر حال، اگر باور کنید، این دقیقاً همان چیزی است که طرفداران Assassin's Creed از آن خواسته اند نتایج نظرسنجی ما اینطوری به دنیا آمد شبح Tsushima - بازی که در نهایت و به طور غیرقابل برگشت به "جنگ کنسول" بین PlayStation 4 و ایکس باکس وان.

به نام واقع گرایی

ساخت یک بازی واقع گرایانه در مورد یک فرهنگ کاملاً خارجی کار آسانی نیست. چگونه می توان به سامورایی ها احترام گذاشت، اما در عین حال مانند یک آمریکایی نادان دیگر به نظر نرسید که یک بار دیگر دوره ها، سبک های زره ​​پوش و حقایق تاریخی را اشتباه گرفته است؟ البته ارائه چنین بازی به خود ژاپنی ها که قطعا اشتباه نمی کنند بسیار راحت تر است. اما پس از هیجان زده شدن در مورد این ایده، ساکر پانچ نتوانست متوقف شود. او بلافاصله با اعتراف به اینکه نه آنقدر از تاریخ که از آثار افسانه‌ای آکیرا کوروساوا الهام گرفته بود، شروع به خلق افسانه جین ساکای کرد، یک سامورایی ژاپنی که تقریباً به تنهایی با مغول‌هایی که جزیره تسوشیما را تصرف کردند، مبارزه کرد.

هیچ چیز این واقعیت را نشان نمی دهد که بازی در ایالات متحده ساخته شده است. از همان ابتدا می توانید صدای ژاپنی را انتخاب کنید و در صورت تمایل می توانید "حالت کوروساوا" را نیز روشن کنید که بازی را به یک فیلم واقعی با یک تصویر سیاه و سفید، اشباع از مصنوعات و حتی با صدای خش خش کلاسیک در پس زمینه در هر بازی دیگری، چنین نوآوری را می‌توان یک حیله نامید، اما در اینجا گفتن آن سخت است، زیرا تولید واقعاً بسیار سینمایی است. Ghost of Tsushima کند، متفکرانه و بسیار شاعرانه است. جینگ در طول ماجراجویی خود زمانی برای ساختن هوکو پیدا می کند و در مکالمات خود با NPC ها، همانطور که در آن زمان مرسوم بود، همیشه محفوظ است. حتی هیروگلیف هایی که جهان با آن پر شده است، مطابق با دوران است. منتقدان ژاپنی از اینکه این گایجین های وحشی چقدر به بازسازی واقعی سرزمین خورشید طلوع نزدیک شده اند شگفت زده شدند. ممکن است کسی شکایت کند و متوجه شود که شخصیت‌ها خیلی سریع به زبان ژاپنی صحبت می‌کنند، مکث‌های خیلی کمی انجام می‌دهند و درگیر «طعنه» وحشیانه می‌شوند، اما همه اینها، البته، چیزهای کوچکی هستند.

با وجود همه اینها، نمی توان «شبح سوشیما» را بازتولید کاملاً معتبری از واقعیت آن زمان نامید. ساکر پانچ با توجه زیاد به جزئیات زندگی روزمره و فرهنگ، آگاهانه برخی از لحظات تاریخی را حذف یا ساده کرد. تصویر آنها از یک سامورایی یک شوالیه بدون ترس و سرزنش است و عاری از هرگونه نقص اخلاقی است. آنها مدافع فقرا و مستضعفان هستند و با وجود غرور متورمشان، اساساً آرمان جنگجویان ژاپنی هستند. البته در تاریخ همه چیز چندان روشن نبود.

البته، تو می توانی این امر می تواند به یک دیدگاه بیش از حد "مدرن شده" از آن دوران بچسبد. زنان در اینجا به اندازه مردان می جنگند و هیچ کس چیز عجیبی در این نمی بیند. با این حال، در ژاپن نسبت به اروپای قرون وسطی در واقع نگرش محترمانه تری نسبت به زنان وجود داشت و onna-bugeisya چیز عجیبی تلقی نمی شد. شاید «تسوشیما» کمی در برابری آن زمان اغراق کند، اما در اینجا هم عطف قوی وجود ندارد. کسی خواهد گفت که اشارات خفیف و به سختی قابل توجه همجنس گرایی تأثیر لیبرال های لعنتی است، اما من به چنین رفقای توصیه می کنم در مورد آموزه های اینجا مطالعه کنند.

همچنین بخوانید: نقد و بررسی Paper Mario: The Origami King - RPG بدون عناصر RPG

هاگاکوره کیکیگاکی

تابستان امسال بیشتر منتشر شده است جالب هست طرح یک بازی است و رقابت با آن بی معنی است. با این حال، Ghost of Tsushima بیش از آنچه انتظار داشتم موفق شد. سطح روایت در اینجا به عالی نزدیکتر است قرمز 2 مرده رستگاری و "Witchers" از Assassin's Creed. داستان کاملاً سنتی است - مغول ها به جزیره تسوشیما حمله کردند و ما، یک جنگجوی تنها در جستجوی متحدان، باید با آنها مبارزه کنیم. انگیزه اصلی طرح این است که چگونه در طول جنگ از قوانین بوشیدو پیروی کنید و به سنت های خود وفادار بمانید. اما، مانند زاییده فکر CD Projekt RED، درخشان ترین لحظات اغلب در طول ماموریت های اضافی رخ می دهد.

بازی دارای شخصیت های زیادی است که می توانند هم متحد و هم دشمن جین شوند. زنان جنگجو یونا و ماساکو، ژنرال مغول هوتون خان و راهب نوریو همه به یاد ماندنی هستند. آنقدر به بعضی ها وابسته می شوید که به طور جدی در مورد آنها نگران می شوید. در چنین بازی هایی حداقل برای من این اتفاق نادر است.

بسیاری از ماموریت‌های جانبی با داستان‌های جالب و حتی دلسوزانه لذت می‌برند، که من از نمایندگان این سبک انتظار دارم. هیچ ماموریت واکشی معمولی در اینجا وجود ندارد. هر کار دارای یک کراوات، بازیگران و چند طرح است. داستان های رنگارنگ خواننده یاموتو در مورد رویدادهای نیمه افسانه ای از گذشته جزیره می گوید و هر خانه متروکه ای می تواند به محیطی برای راز جدیدی تبدیل شود. دومی از "Witcher" قرض گرفته شد - مانند گرالت، دزین می تواند شواهدی پیدا کند و جنایتکاران را در مسیر خود دنبال کند.

من طرح Ghost of Tsushima را عالی نمی‌دانم، اما تمام تلاش‌ها به یاد ماندنی هستند. اما یک چیز مطمئن است: من واقعا از تمایل توسعه دهندگان برای غوطه ور کردن بازیکن در این دنیای ناآشنا و برانگیختن علاقه به فرهنگ و شخصیت ها قدردانی می کنم.

همچنین بخوانید: نقد و بررسی The Last of Us Part II - بازی که قلبم را شکست

با خندیدن از همه مقایسه ها

زمانی که Ghost of Tsushima برای اولین بار به دنیا نمایش داده شد، بلافاصله مقایسه‌های تمسخرآمیز با Assassin's Creed شنیده شد. مانند جایی که ما آن را ندیده ایم - همان است Assassin's Creed: Origins یا ادیسه به روشی جدید انکار تاثیر سریال کالت از Ubisoft نمی‌توانم، اما اگر آن را «کپی» یا حتی «آنالوگ» بنامم، نمی‌توانم زبانم را برگردانم. درست است که کمپ های دشمن در سراسر جهان پراکنده هستند که می توان آنها را از طریق مخفی کاری یا جنگ آزاد آزاد کرد، اما در غیر این صورت این یک بازی کاملاً مستقل است. آیا او منحصر به فرد است؟ نه، زیرا پس از بازی تقریباً نه همه آنها عناوین جهان باز اخیراً نمی توانم عناصر متعددی را که از دیگران به عاریت گرفته شده است، تشخیص دهم.

بر اساس الگوی یک بازی سنتی در جهان باز (نباید فراموش کنیم که Sucker Punch خودش سگ را در عناوین مشابه خورد)، توسعه دهندگان شروع به ارائه نوآوری های خود کردند. به عنوان مثال، تصمیم گرفته شد که "GPS" درون بازی را که به بازیکن می گوید کجا برود، به طور کامل حذف شود. هیچ مینی نقشه یا قطب نما وجود ندارد و تنها راه برای جلوگیری از گم شدن این است که باد را دنبال کنید، که تقریباً جهتی را که باید برای رسیدن به مقصد بروید را نشان می دهد. جین یاران دیگری دارد: پرندگان طلایی بازیکنان را به ماموریت های جدید یا مکان های جالب و روباه ها - به پناهگاه ها هدایت می کنند.

این یک راه حل ساده، اما بسیار پیچیده است که به شما امکان می دهد با بازی و ارواح اسطوره ای ساکن در تسوشیما، نوعی اتحاد را احساس کنید. Sucker Punch، مانند هیچ استودیو دیگری، از یک پنل لمسی استفاده کرده است، که این بار مانند یک دکمه غول پیکر عمل نمی کند. درعوض، به ما پیشنهاد می‌شود که از ژست‌ها استفاده کنیم: تند کشیدن به سمت بالا باعث باد هدایت‌کننده می‌شود، به پایین - باعث تعظیم جینا می‌شود. انگشت خود را به چپ بکشید و شخصیت اصلی ملودی را روی فلوت پخش می کند (هر لحظه آب و هوا را تغییر می دهد). به سمت راست - و او یک کاتانا را بیرون می آورد یا پنهان می کند.

همچنین بخوانید: بررسی باب اسفنجی شلوار مربعی: نبرد برای بیکینی پایین - بچه ها آماده هستید؟

دنیای Ghost of Tsushima خیلی شبیه به آنچه که به طور سنتی برای ما به تصویر کشیده می شود، نیست Ubisoft. هیچ شهر بزرگی پر از کوئست و NPC وجود ندارد. در اینجا ساختمان های زیادی وجود ندارد که بتوانید از آنها بالا بروید. علیرغم تجربه قبلی، استودیو این بار قهرمان خود را از فرصت صعود به هر نقطه محروم کرد. به عنوان یک قاعده، دنیای اطراف بسیار باز و خالی است. مزارع، جنگل های بامبو و خانه های تنهای کمیاب که با گل احاطه شده اند - این یک منظره سنتی است.

و به نظر می رسد که چه چیزی در اینجا جالب است؟ و من کسانی را درک می کنم که چنین مناظری را خسته کننده می نامند، اگرچه من یکی از آنها نیستم. لازم نبود حوصله ام سر برود، در درجه اول به این دلیل که هرگز در اطراف تسوشیما بدون هیچ کاری پرسه نمی زدم. مکان ها و کارهای جالب زیادی وجود دارد که به قدری به یکدیگر نزدیک هستند که به ندرت راه رسیدن به آنها بیش از یک دقیقه طول می کشد. و سیستم حرکت سریع به شما امکان می دهد به سرعت در سراسر جهان حرکت کنید - نگران نباشید، این برای شما نیست قرمز 2 مرده رستگاری. نه تنها این که بتوانید وارد آن شوید هر مکان باز است، و این فرآیند به طور شگفت‌آوری زمان کوتاهی می‌برد. اغراق نمی کنم: بسیاری شوخی می کنند که Ghost of Tsushima هر HHD را به SSD تبدیل می کند، و من تمایل دارم با آنها موافق باشم - در طول بازی، به نظر می رسد که شما در حال بازی بر روی PS5 باشکوه هستید، جایی که ظاهراً در آنجا وجود خواهد داشت. اصلاً صفحه نمایش بارگیری نباشد. این نمونه دیگری از این است که استودیوها چقدر خوب شده اند Sony از نظر بهینه سازی

به طور کلی تفاوت های زیادی با بازی های دیگر وجود دارد، اما نکته اصلی سیستم مبارزه است. سامورایی ها متفاوت از شوالیه های اروپایی می جنگیدند - حرکات آنها تند بود و نبردها اغلب در چند ثانیه به پایان می رسید. چگونه چنین سبکی را منتقل کنیم؟

در Ghost of Tsushima دو راه برای مبارزه با حریف وجود دارد - سامورایی و "بی شرف". دومی بیشتر یک سبک نینجا است که بعداً در تاریخ ژاپن ظاهر خواهد شد. پنهان کاری و خنجر زدن از پشت چیزی نیست که به سامورایی ها آموزش داده شود، اما آنها تنها راه برای شکست دادن ارتش دشمن هستند. اغلب به ما داده می شود که نحوه مبارزه را انتخاب کنیم. سبک باز دشوارتر است، اما حماسی تر است.

بعد از اولین ویدیوی گیم پلی، من به طور جدی نگران بودم که نبرد خیلی ابتدایی باشد - چند ترفند، همین. بیهوده نگران بودم: جنگیدن در اینجا فوق العاده جالب است. با وجود کنترل های نسبتا ساده (حمله پایه، حمله قوی، جاخالی دادن و بلاک)، Ghost of Tsushima فضای زیادی برای تخیل ارائه می دهد. چهار سبک مبارزه وجود دارد که می توان آنها را توسعه داد. هر کدام در برابر یک دشمن خاص مفید است. برخی به شما امکان می دهند به سرعت با سپرها مقابله کنید، برخی - با نیزه ها. به یاد می آورد آکادمی جدی. علاوه بر این، مهارت‌های ویژه‌ای وجود دارد که فقط پس از انجام یک تلاش خاص به دست می‌آیند و انواع «ابجت‌ها» مانند خنجرهای کونای - می‌توان از آنها به عنوان شوریکن، بمب‌های دودزا و غیره استفاده کرد.

جین همچنین دارای کمان هایی است که به او اجازه می دهد از راه دور بجنگد. با چنین زرادخانه ای، هر نبردی به یک رقص پیچیده مرگ تبدیل می شود. تاکتیک ها را می توان در پرواز بسته به موقعیت تغییر داد. یک بلوک ماهرانه حریف را برای ضدحمله باز می کند و برخی از حملات را نمی توان به سادگی مسدود کرد. سیستم مبارزه بسیار پویا، سریع و حتی پیچیده است - در برابر پس زمینه آن، Assassin's Creed مدرن کند و ناشیانه به نظر می رسد. من همچنین از نبود سطوح RPG در حریفان خوشحال شدم - چنین درجه بندی در چنین جهان های باز بی فایده است.

همه چیز خوب است، اما یک "اما" وجود داشت. واقعیت این است که Ghost of Tsushima حتی برای من خیلی آسان به نظر می رسید. عجیب است، زیرا من خودم دوست ندارم دائم بمیرم، اما اینجا مجبور شدم خیلی سریع سخت ترین حالت را انتخاب کنم. من حتی آنقدر هم نیازی به نگرانی نداشتم، و فقط دوئل با روسا باعث شد فحش بدهم - آنها به طرز شگفت آوری سخت هستند. این بازی به یک پچ نیاز دارد که برای کسانی که به دنبال راه آسان نیستند، سختی بالاتری را اضافه کند. همچنین به نظرم رسید که مدیریت، که عموماً بسیار خوب است، هنوز هم می تواند بهتر باشد: وقتی در وسط نبرد می خواهم پرتابه را تغییر دهم، انجام سریع آن غیرممکن است و من ناخواسته در وسط آویزان می شوم. از نبرد

در حالی که تمجیدهای زیادی داشته‌ام، این واقعیت را انکار نمی‌کنم که نوآوری‌های توسعه‌دهندگان تنها جنبه‌های معدودی از چیزی را که هنوز هم باید یک بازی کم و بیش سنتی جهان باز نامیده می‌شود، لمس کرده است. نقشه هنوز با علامت سوال های وسوسه انگیز آراسته است و جهان همچنان زمینه بسیار خوبی برای داستان های کوچک است. اردوگاه‌های دشمن و سیستم مخفی‌کاری یادآور چیزهایی هستند و بسیاری از عناصر «تسوشیما» که قبلاً ندیده‌ایم. من مخالف این نیستم که محیط بی‌نظم وام‌گیری‌های زیاد از دیگران را نفی نمی‌کند، اما همچنان فکر می‌کنم ساکر پانچ بسیار بهتر از دیگران عمل کرد.

همچنین بخوانید: نقد و بررسی Concrete Genie - گرافیتی جهان را نجات خواهد داد

پیشرفت فنی

چندی پیش ستایش کردم آخرین ما از قسمت دوم برای انیمیشن چهره برجسته و مکان های دقیق. این نقاط قوت کار Naughty Dog به اینجا منتقل نشد - حتی InFamous: Second Son به نظر من از نظر انیمیشن گویاتر بود. با این حال، توضیحی برای این وجود دارد: اولاً، ما یک جهان باز با صدها NPC داریم و ثانیاً ژاپنی های آن زمان اصلاً با طغیان های عاطفی مشخص نمی شدند. جین یک سامورایی با احتیاط است که صدایش را بلند نمی کند و عصبانی نمی شود. به همین ترتیب، رزمندگان زن یا راهبان جنگجو (سوهی) با خویشتنداری رفتار می کنند. با این حال، استثناهایی وجود دارد، مانند کنجی، فروشنده ای کمیک که هم به قهرمان داستان کمک می کند و هم به آن آسیب می رساند.

در بقیه موارد، ما یک بازی واقعاً برجسته از نظر فنی داریم. اینکه او را زیبا خطاب کنیم دست کم گرفته شده است. من احتمالا حداقل یک ساعت از وقت خود را صرف حالت عکس کردم، که به شما امکان می دهد جهان را دستکاری کنید و شاهکارهای کوچکی خلق کنید. بازی شگفت انگیز به نظر می رسد. غروب های چشم نواز، مزارع گلدار و شهرهای تمیز التماس برای گرفتن اسکرین شات. تریلرها تمام این زیبایی را نشان نمی دهند، من از دیدن تسوشیما در عمل شگفت زده شدم.

خوب، من قبلاً در مورد بهینه سازی صحبت کردم: با وجود مقیاس، بارگیری ها در اینجا تقریباً آنی هستند. چگونه توسعه دهندگان آن را مدیریت کردند، من نمی دانم. بله، با این حال، لکنت های جزئی به سختی قابل توجه در PS4 پایه وجود دارد، اما من فقط در همان ابتدا متوجه آنها شدم، سپس به نظر می رسید که ناپدید شوند. شهرهای بزرگ (با استانداردهای بازی) نیز کنسول را تحت فشار قرار می دهند و زمانی که کل صفحه با دشمنان پر می شود، نرخ فریم می تواند کمی کاهش یابد. اما هیچ چیز مهمی نیست، به خصوص وقتی در مورد یکی از زیباترین بازی های این نسل صحبت می کنیم.

کمتر به صدا توجه شد. هدف Ghost of Tsushima بلند یا تهاجمی نیست و موسیقی متن آن آواز پرندگان و صدای باد است. موسیقی متن به طور سنتی ژاپنی است: موسیقی توسط آهنگسازان فیلم ایلان اشکری (که اتفاقاً قبلاً روی فیلم "47 Ronin" کار کرده بود) و Shigeru Umebayashi نوشته شده است و تا آنجا که ممکن است مشخص شد که سنتی است. هیچ نقوش به یاد ماندنی در اینجا وجود ندارد، اما کار فوق العاده ای در ایجاد حال و هوا دارد.

ذکر این نکته ضروری است که در بازی هیچ ریزتراکنشی، لوت باکس، "شتاب دهنده های پیشرفت" و سایر بدعت ها وجود ندارد. این بازی به طور کامل به روسی ترجمه شده است، اگرچه می توانید هر زمان که بخواهید در تنظیمات به انگلیسی یا ژاپنی تغییر دهید.

حکم

شبح Tsushima از بسیاری جهات یک بازی سنتی جهان باز است، اما چیزی که آن را از بقیه متمایز می‌کند به آن اجازه می‌دهد تنها نماینده دیگری از این سبک به نظر نرسد. حال و هوای بلند و تقریباً شاعرانه آن، گرافیک عالی و تعهد به اصالت تاریخی می تواند حتی شخصی را که سوگند خورده دیگر هرگز چنین چیزی را بازی نکند خوشحال کند.