محققان استرالیایی از دانشگاه کرتین تاریخچه نمونه ای از خاک ماه را که ماموریت آپولو 17 نیم قرن پیش به زمین آورده بود، فاش کردند.
دانشمندان استرالیایی نمونههای خاک ماه را مورد مطالعه قرار دادند و با استفاده از روش زمینشناسی اورانیوم-سرب، تاریخگذاری آن را تعیین کردند. مشخص شد که نمونه ای که فضانوردان آمریکایی 50 سال پیش از دریای شفافیت (یک دهانه روی سطح ماه) گرفتند، تقریباً 4,2 میلیارد سال قدمت دارد. چند وقته این جوری بوده؟ طبق برآوردهای اولیه، این ماده تقریباً 350 میلیون سال پس از تولد منظومه شمسی تشکیل شده است. نویسندگان این مطالعه تاکید می کنند که چنین خاک قمری باستانی نمونه ای بسیار ارزشمند برای مطالعه ماه جوان و تکامل سیارات است.
دانشمندانی از بریتانیای کبیر، کانادا، سوئد و استرالیا در این کار شرکت کردند. هدف پژوهشگران تعیین سن و منشاء جغرافیایی نمونه است. با این حال، تیم متخصصان به دستاوردهای بسیار بیشتری دست یافتند. نتایج این پروژه به روشن شدن دانش در مورد فرآیندهای سطح اتمی در مواد معدنی که در طول تاریخ خود تحت تأثیر شدید قرار گرفته اند کمک کرد. نمونه هایی که فضانوردان 50 سال پیش از ماه گرفتند از دو برخورد با سطح در هنگام شکل گیری دهانه جان سالم به در بردند.
همچنین جالب:
- اسپیس ایکس یک ماژول از شرکت اوکراینی Firefly Aerospace را به ماه تحویل خواهد داد
- ماموریت های ماه به دلیل طوفان های خورشیدی در معرض خطر هستند؟
"این مطالعه همچنین بینش جدیدی در مورد فرآیندهای مقیاس اتمی که در مواد معدنی تحت تاثیر رویدادهای ضربه شدید رخ می دهد ارائه می دهد. کار تحلیلی انجام شده در مرکز کاوشگر اتم علوم زمین کرتین، توزیع اتم ها در نمونه را بررسی کرد و دریافت که نه یک ضربه بلکه دو ضربه داشته است. در ضربه دوم، نمونه به محل استراحت نهایی خود آورده شد و در آنجا توسط فضانوردان جمع آوری شد. همچنین با توجه به اینکه بازده علمی بسیار زیاد است، این نشان دهنده نیاز به ماموریت های فضایی بیشتر برای بازگرداندن نمونه ها به زمین است.
تیم تحقیقاتی توسط دکتر آنا چرنوک از دانشگاه آزاد (بریتانیا) رهبری میشد و شامل دانشگاه پورتسموث (بریتانیا)، موزه سلطنتی انتاریو، دانشگاه تورنتو و دانشگاه شربروک (کانادا) بود. موزه تاریخ طبیعی سوئد (سوئد).
همچنین بخوانید: