دانشمندان مشاهداتی با تلسکوپ بزرگ جزایر قناری (GTC) و مطالعات جدیدی انجام داده اند که تایید کرده اند سیارک اخیراً کشف شده 2023 FW14 همراه است. بهرام در سفر خود به دور خورشید، اما کمی جلوتر از آن، قرار گرفتن در مداری مشابه با سیاره سرخ.
به لطف این دوباره پر کردن، گروهی از به اصطلاح تروجان های مریخی یا سیارک های تروجان همراهی می کنند. بهرام، به 17 افزایش یافت. اما این جسم خاص ظاهراً در مدار و ترکیب شیمیایی کمی متفاوت است. به گفته محققان، این ممکن است نشان دهد که این یک سیارک دستگیر شده از نوع اولیه است.
سیارک‌های تروجان اجرام کوچکی در منظومه شمسی هستند که در مدار سیاره مشترک هستند و یکی از نقاط تعادل پایدار، به اصطلاح نقاط لاگرانژ را اشغال می‌کنند که 60 درجه در جلو (L4) و 60 درجه پشت (L5) سیاره قرار دارند. در حالی که به نظر می‌رسد بیشتر سیارک‌های مریخی از زمان شکل‌گیری سیاره را همراهی کرده‌اند، 2023 FW14 بعداً، حدود 1 میلیون سال پیش، وارد مسیر تروجان خود شد. همانطور که دانشمندان می گویند حداکثر بعد از حدود 10 میلیون سال می تواند آن را ترک کند.
دانشمندان می گویند: «در حالی که تکامل مداری 16 تروجان مریخی که قبلاً شناخته شده بود، پایداری طولانی مدت را نشان می دهد، مدار ماهواره جدید پایدار نیست». - دو احتمال برای منشأ آن وجود دارد: می تواند قطعه ای از تروجان UJ1999 7 باشد، یا می تواند از جمعیتی نزدیک به آن گرفته شده باشد. زمین سیارک هایی که از مدار مریخ عبور می کنند».
طیف به‌دست‌آمده با تلسکوپ بزرگ جزایر قناری به محققان اجازه داد تا ترکیب شیمیایی 2023 FW14 را تعیین کنند و تفاوت‌های جالبی را در مقایسه با دیگر تروجان‌های مریخی تأیید کنند. اگرچه طیف GTC 2023 FW14 کمی با تروجان L4 دیگر، 1999 UJ7 متفاوت است، هر دو به یک گروه ترکیبی تعلق دارند، آنها برخلاف تروجان های L5 که همگی سنگی و غنی از سیلیکات هستند، سیارک هایی از نوع ابتدایی هستند. دانشمندان می گویند.
افزایش تعداد تروجان های مریخی شناخته شده به محققان این امکان را می دهد تا درک خود را از این اجرام عمیق تر کنند که وجود آن ها ابتدا بر اساس محاسبات ریاضی پیش بینی شده بود. نمایندگان تیم نتیجه می‌گیرند: «مطالعه تروجان‌های واقعی، نه فقط آن‌هایی که از نظر ریاضی پیش‌بینی شده‌اند، به ما امکان می‌دهد تا قابلیت اطمینان مدل‌های نظری خود را آزمایش کنیم.
همچنین بخوانید: